Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2013

Κοινωνία στο χακί

Κοινωνία στο χακί



Γιάννης Μακρυγιάννης
Όλο και πιο δραματικά, όλο και πιο προσβλητικά για τη δημοκρατία και τον πολιτισμό μας, επιβεβαιώνεται στη χώρα μας το αξίωμα ότι κοινωνική αδικία και αυταρχισμός πάνε μαζί.
Μόνο, που το κοκτέιλ αυτό, όσο πιο δυνατό γίνεται, βάζει στο στόχαστρο την ίδια τη Δημοκρατία, τις βασικές αρχές λειτουργίας μίας ευνομούμενης πολιτείας.

Ήταν θέμα χρόνου, η οικονομική κρίση να μετατραπεί σε κρίση δημοκρατίας.


Οι κυβερνήσεις Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά, που κλήθηκαν να διαχειριστούν την κρίση εφάρμοσαν και εφαρμόζουν την ίδια και απαράλλακτη συνταγή, που επιβλήθηκε από τους δανειστές, με τις πιο νεοφιλελεύθερες κατευθύνσεις, σε συνδυασμό με τις εγχώριες ισορροπίες, που θέλουν τους ισχυρούς να μην πληρώνουν, αλλά να κατοχυρώνουν τις θέσεις τους ακόμη περισσότερο: Ισοπέδωση του κοινωνικού κράτους, των εργασιακών δικαιωμάτων, των μισθών και των συντάξεων. Διάλυση του δημοσίου και ξεπούλημα των πάντων. Πολιτικές άνισης κατανομής των βαρών, στο όνομα της «σωτηρίας» της χώρας, αλλά στην πραγματικότητα στην υπηρεσία μίας ακόμη βίαιης ανακατανομής του πλούτου.

Αυτή η επιλογή, αυτός ο δρόμος δεν μπορούσε να αφήσει αλώβητη τη δημοκρατία.

Γιατί επιβάλλεται βίαια, καταναγκαστικά και διαλυτικά για τον κοινωνικό ιστό.

Εδώ είναι που έρχεται ο αυταρχισμός και η επίδειξη πυγμής. Σε όλες τις εκφάνσεις της δημόσιας ζωής:

Απέναντι στις απεργίες, έχουμε τη διαπόμπευση, την πίεση, τις απειλές και τέλος την επιστράτευση. Αλήθεια στις πόσες επιστρατεύσεις θα καταλάβει η κυβέρνηση ότι δεν γίνεται να εφαρμόζεται έτσι καμία πολιτική; Και ότι χρειάζεται άλλος δρόμος;

Απέναντι στην απαίτηση για ουσιαστικό δημοκρατικό διάλογο και διαβούλευση έχουμε τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και τέτοιου είδους αμφιλεγόμενες πρακτικές.

Απέναντι σε κάθε είδους αμφισβήτηση έχουμε το ξύλο. Όχι απλά με την μεταφορική έννοια - τώρα το έχουμε και με στην κυριολεξία. Έχουμε και την επίδειξη της μεθόδου αυτής. Όπως έγινε με τους νεαρούς, που κατηγορούνται για συμμετοχή σε τρομοκρατικές οργανώσεις. Ούτε ξυλοκοπήθηκαν τυχαία, ούτε τυχαία κυκλοφόρησαν, όπως κυκλοφόρησαν οι φωτογραφίες τους. Όλα έγιναν για να τρομοκρατηθούν όσοι έχουν κατά νου να αμφισβητήσουν, αυτά που εφαρμόζουν οι δανειστές και η κυβέρνηση. Ακόμη και η ομολογία για το Photoshop μοιάζει αφελής, αλλά ο Δένδιας συμπεριφέρθηκε σαν τον Τζακ Νίκολσον στον "Κόκκινο Συναγερμό": ήθελε να περηφανευτεί κατά βάθος για τα «κατορθώματά» του. Να πει ότι «έτσι γίνονται πια τα πράγματα, κανονίστε, εδώ βαράμε».

Σημείωση: Δεν περνά απαρατήρητο ότι ο μόνος αρωγός στις κυβερνητικές επιλογές του αυταρχισμού είναι η Χρυσή Αυγή… Αυτό λέει πολλά – και για την κυβέρνηση και για τους θιασώτες της χούντας, που ονειρεύονται να μπει η δημοκρατία στο γύψο…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου