Τρίτη 8 Ιουλίου 2014

Η μεθόδευση Σαμαρά για τη ΔΕΗ

Η μεθόδευση Σαμαρά για τη ΔΕΗ

Καπάκος Σταύρος
Η επιστράτευση των εργαζομένων της ΔΕΗ δεν οφείλεται στη δικαστική απόφαση: οι εργαζόμενοι δέχτηκαν να δώσουν το απαραίτητο προσωπικό ασφαλείας. Ούτε στους ενδεχόμενους κίνδυνους για τη δημόσια υγεία: δεν πρόλαβαν καν να κάνουν την εμφάνισή τους τέτοιου είδους προβλήματα. Η προληπτική επιστράτευση είναι απόφαση του πρωθυπουργού, ο οποίος ήθελε με αυτή να επιδείξει πολιτική πυγμής απέναντι τους απεργούς.

Η κυβέρνηση κατέφυγε στην επιστράτευση, όπως έκανε και στις προηγούμενες περιπτώσεις των εκπαιδευτικών, των εργαζομένων στο μετρό, των ναυτεργατών. Το δις εξαμαρτείν δείχνει πως η αντίληψη αυτή είναι εγγεγραμμένη στο πολιτικό DNA της. Η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου έχει καταφύγει τέσσερις φορές στην επιστράτευση, πράγμα που δείχνει ότι ο πολιτικός αυταρχισμός είναι συστατικό της στοιχείο και ενυπάρχει σχεδόν σε όλες τις κρίσιμες αποφάσεις της για μείζονα θέματα οικονομικής πολιτικής.
Η κυβέρνηση μεθόδευσε την κρίση με τη ΔΕΗ με αριστοτεχνικό τρόπο. Έφερε τη ρύθμιση τον Μάρτιο και έφτασε να την εισαγάγει στο θερινό τμήμα της Βουλής τον Ιούλιο, αφού φρόντισε να απουσιάζουν από το συγκεκριμένο τμήμα οι βουλευτές από τις επίμαχες περιφέρειες. Ο Σαμαράς φρόντισε να μειώσει τις εστίες αντίδρασης και έφερε για ψήφιση τη ρύθμιση για την εκποίηση της "μικρής ΔΕΗ", σε όσο το δυνατόν πιο ελεγχόμενο περιβάλλον, κατ' ουσίαν σε προστατευμένο περιβάλλον. Όλα αυτά δείχνουν μεθόδευση όπως αρμόζει στα μεγάλα συμβόλαια.
Η μακιαβελική αντίληψη της κυβέρνησης είναι εμφανής, αφού έχουμε να κάνουμε με μεθόδευση η οποία αφορά τη μεγαλύτερη βιομηχανική επιχείρηση της χώρας και μάλιστα στον κρίσιμο τομέα της ενέργειας, όπου καραδοκούν "πειρατές" και "γύπες". Πρόκειται για δόλια και καιροσκοπική πολιτική πρακτική, που θα αποστερήσει από τη χώρα ένα σημαντικό εργαλείο ανάπτυξης και διαμόρφωσης εθνικής πολιτικής. Κι αυτό, την ώρα που οι ενεργειακοί σχεδιασμοί της επόμενης δεκαετίας έπρεπε να οδηγήσουν την κυβέρνηση, όχι μόνο σε πιο προσεκτικές κινήσεις, αλλά και σε μακρόπνοο σχεδιασμό, που να αναδεικνύει και να μην αποστερεί τις αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας.
Η κυβέρνηση Σαμαρά εντάσσει τη χώρα στους ενεργειακούς σχεδιασμούς ως φτωχό συγγενή ελπίζοντας πως χάρη σε αυτές της τις υπηρεσίες θα γίνει η ίδια αρεστή και τελικά θα παραμείνει, με τις απαραίτητες παραλλαγές, στη διακυβέρνηση της χώρας. "Χρήσιμοι ηλίθιοι" υπάρχουν πολλοί, άλλος από πεποίθηση, άλλος από αντι-ΣΥΡΙΖΑ σύνδρομο, άλλος από λάθος εκτίμηση των εξελίξεων...
Η πρόταση του δημοψηφίσματος για τη ΔΕΗ που έκανε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας κερδίζει έδαφος και, όπως δείχνουν τα πράγματα, θα καταφέρει τελικά να συγκεντρώσει τις 120 ψήφους αθροίζοντας τις δυνάμεις τις αντιπολίτευσης, παρά τις επιμέρους διαφορές τους. Δεν πρόκειται περί πολιτικής ανωμαλίας, όπως υποστηρίζει το δεξί χέρι του Σαμαρά, ούτε περί στρατηγικής εφόδου, όπως λέει ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Τα συνταγματικά δικαιώματα είναι για να ασκούνται, όχι για να μένουν στα χαρτιά. Η άσκηση αυτού του δικαιώματος αμφισβητεί και την ολιγαρχική αντίληψη για την πολιτική, που διακρίνει τους κυβερνητικούς εταίρους. Γνωρίζουν ότι νομοθετούν κόντρα στην κοινωνική πλειοψηφία, γι' αυτό καταφεύγουν σε μεθοδεύσεις και στον αυταρχισμό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου