Σύμφωνο συμβίωσης: Ο αγώνας συνεχίζεται...
Του Θάνου Ν. Νασόπουλου*
Πολλή κουβέντα, πολλές απόψεις, δογματισμοί, δηλώσεις στήριξης, δηλώσεις μίσους και ομοφοβίας. Όλα αυτά συνέθεσαν τον δημόσιο διάλογο γύρω από το σύμφωνο συμβίωσης ομόφυλων ζευγαριών που επιτέλους νομοθετείται από την κυβέρνηση του ΣYΡΙΖΑ.
Κάποτε ο Λάρι Φλιντ είχε πει πως ο κανόνας της πλειοψηφίας ισχύει μόνο όταν παίρνεις υπόψη σου τα ατομικά δικαιώματα. Δεν μπορείς να βάλεις πέντε λύκους και ένα πρόβατο να αποφασίσουν τι θα φάνε για δείπνο.
Έτσι ακριβώς λειτουργεί και η Δημοκρατία. Δεν αποτελεί μια υπόθεση που επαφίεται στην κρίση ή την επιθυμία της πλειοψηφίας. Το να μπορούν δύο άτομα του ίδιου φύλου να συνάψουν επίσημα δεσμό και να αντιμετωπίζονται από το κράτος ως ζευγάρι είναι αναφαίρετο και θεμελιώδες δικαίωμά τους. Δεν το αποφασίζει, δεν το κρίνει και δεν το ψηφίζει καμία πλειοψηφία. Το εξασφαλίζει αυτονόητα ένα σύγχρονο κράτος που σέβεται τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.
Η Δημοκρατία ξεκινά αμέσως μετά. Η Δημοκρατία δίνει το δικαίωμα σε όλον τον συντηρητικό συρφετό να διατυπώνει δημοσίως την άρνησή του και να εκφράζει την ομοφοβία του. Η Δημοκρατία όμως έχει και την υποχρέωση να διαφυλάττει και να εξασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και να επεμβαίνει ποινικά όταν η απλή δημόσια άρνηση γίνεται μεσαιωνικό κήρυγμα μίσους με προτροπές σε βία και λιντσάρισμα.
Δεν με απασχολεί η ρατσιστική και αναχρονιστική τοποθέτηση ενός παπά ή ενός συλλόγου πολυτέκνων, το κήρυγμα της Αγίας Γραφής, η άποψη ενός πολιτικού φορέα που έχει εκλογική δεξαμενή την εκκλησία ή το ηγεμονικό δόγμα ''Πατρίς - Θρησκεία - Οικογένεια'' που πέρασε από την χούντα στη Δεξιά και από εκεί στην εθνική υπεροψία μέρους του ελληνικού λαού.
Το μόνο που με απασχολεί είναι ότι σύντομα πλέον αυτοί οι άνθρωποι θα ζουν χωρίς το κράτος να τους βάζει εμπόδια. Ο αγώνας ενάντια στο μίσος και στον φόβο για το διαφορετικό δεν τελειώνει άλλωστε με ένα νομοθέτημα. Η μάχη που δίνουμε καθημερινά για το αυτονόητο, απέναντι στη σήψη και τη σαπίλα, απέναντι στο παρανοϊκό στερεότυπο του άντρα με τρεις γκόμενες ή στο εκκλησιαστικό δηλητήριο στο όνομα της χριστιανικής ''αγάπης'' θα συνεχιστεί.
Δεν είναι μόνο το σύμφωνο συμβίωσης. Σήμερα είναι αυτό, αύριο πιθανώς κάτι άλλο. Είναι η μισαλλοδοξία, ο φόβος για το διαφορετικό, το μίσος και η βία. Είναι αυτή η κοινωνία που στήθηκε για να ανασαίνουν λίγοι. Για όλους τους καταπιεσμένους ανθρώπους θα παλέψουμε. Ας είναι το σύμφωνο συμβίωσης, λοιπόν, η αρχή για να ανασάνουν μερικοί ακόμα.
*Ο Θάνος Ν. Νασόπουλος είναι μέλος της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου