Ο μεγαλύτερος ήρωας της Εθνικής μας Αντίστασης δεν είχε την ελληνική ιθαγένεια!
Για τον Γεώργιο Ιβάνωφ πρόκειται. Από πατέρα Ρώσο και μητέρα Πολωνέζα, βρέθηκε στα 17 του στη Θεσσαλονίκη (η μητέρα του είχε κάνει δεύτερο γάμο με τον Έλληνα έμπορο Ιωάννη Λαμπριανίδη, από το Βατούμ της Γεωργίας) και διέπρεψε σε σπουδές και αθλητισμό.
Τι έκανε αυτός ο απίστευτα χαρισματικός άνθρωπος στην Αντίσταση, μέχρι την εκτέλεσή του από τους Γερμανούς στην Καισαριανή (4.1.1943) μπορείτε να το δείτε εδώ:
Την άνοιξη του 1942 είχε φροντίσει στα πλαίσια της επόμενης αποστολής του να πιάσει δουλειά στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά με το ψευδώνυμο Κυριάκος Παρίσσης. Στις 14 Μαρτίου 1942, ημέρα υπογραφής του κατοχικού δανείου μεταξύ της Ελλάδας και της Γερμανίας, ανατίναξε το γερμανικό υποβρύχιο U-133 λίγο έξω από την Σαλαμίνα.
Τον Μάιο του 1942 βύθισε μέσα στο λιμάνι του Πειραιά το ισπανικό ατμόπλοιο «San Isidore» που έκανε λαθρεμπόριο για λογαριασμό των Γερμανών, το οποίο στη συνέχεια επισκευάστηκε.
Στις 3 Αυγούστου του 1942 τοποθέτησε μαγνητική νάρκη στο υποβρύχιο U-372 προκαλώντας ζημιές με αποτέλεσμα να μην μπορεί να καταδυθεί. Έτσι βυθίστηκε εύκολα από τους Συμμάχους.
Ανάμεσα στα πολλά σαμποτάζ που οργάνωσε σε συνεργασία με αντιστασιακές οργανώσεις, το πιο σημαντικό ήταν στο εργοστάσιο Μαλτσινιώτη, όπου επισκευάζονταν οι κινητήρες των αεροπλάνων της Λουφτβάφε. Η δολιοφθορά προκάλεσε την πτώση 400-450 αεροσκαφών στην Β. Αφρική, σύμφωνα με γερμανικές εκτιμήσεις, εξαιτίας της οποίας οι δυνάμεις του Άξονα υποχώρησαν 2300 χιλιόμετρα δυτικά μέσα σε διάστημα 6 μηνών. Θεωρείται το μεγαλύτερο σαμποτάζ του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ακολούθησε η δεύτερη σύλληψη του μετά από νέα προδοσία στις 8 Σεπτεμβρίου 1942 και αφού το ποσό της επικήρυξης είχε αυξηθεί στα 2 εκ. δραχμές.
Εκείνο που προξενεί εντύπωση είναι ότι όλα αυτά ο Ιβάνωφ τα έκανε ως… λαθρομετανάστης, αφού δεν είχε την ελληνική ιθαγένεια! Την είχε ζητήσει (από τα 1933) αλλά δεν την είχε πάρει. Γι’ αυτό το λόγο δεν μπορούσε καν να εργαστεί (είχε σπουδάσει γεωπόνος) στην Ελλάδα! Έλαβε την Πολωνική υπηκοότητα στα 1935.
Μια συναρπαστική αφήγηση για τα κατορθώματα του Γκεόργκι, αλλά και για τις τιμές που του αποδόθηκαν από Ελλάδα, Πολωνία και Αγγλία, θα βρείτε εδώ – απ’ όπου και το απόσπασμα που ακολουθεί.
Στις 30 Οκτωβρίου 1985, στην επέτειο της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης από την γερμανική κατοχή, έγινε η τελετή των αποκαλυπτηρίων του ανδριάντα του Γεωργίου Ιβάνοφ στην Θεσσαλονίκη. Ο ανδριάντας καθαρού ύψους χωρίς το βάθρο 2,40 μέτρων αποτελεί δώρο του πολωνικού λαού στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Ένα πολωνικό στρατιωτικό όχημα μετέφερε τον ανδριάντα από την Πολωνία, ενώ πίσω του ακολουθούσαν 400 Πολωνοί, οι οποίοι ταξίδευσαν από την Βαρσοβία μέχρι την Θεσσαλονίκη με τα ιδιωτικά τους αυτοκίνητα για να παραστούν στο σημαντικό αυτό γεγονός. Ο ανδριάντας τοποθετήθηκε στη συμβολή των οδών Λαγκαδά, Αγίου Δημητρίου και Νέστορος, σε απόσταση 200 μέτρων από την οδό Γεωργίου Ιβάνοφ, που φέρει τιμητικά το όνομά του στην περιοχή της Ξηροκρήνης του Δήμου Θεσσαλονίκης. Μέρος της πολωνικής αντιπροσωπείας αποτελούσε και η προσκοπική ομάδα, που φέρει το όνομα του Ιβάνοφ στην πόλη Borów. Μια νεαρή Πολωνέζα τοποθέτησε μικρά ξύλινα κιβώτια στη βάση του ανδριάντα, τα οποία περιείχαν χώμα από τα πεδία των μαχών, όπου πολέμησαν Πολωνοί και Έλληνες στο εξωτερικό. Δυο κείμενα, το ένα στα ελληνικά και το άλλο στα πολωνικά είναι χαραγμένα σε δυο μεγάλες μπρούτζινες πλάκες στο μαρμάρινο βάθρο του ανδριάντα:
«ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΙΒΑΝΩΦ ΣΑΪΝΟΒΙΤΣ. ΓΕΝ. 14-12-1911 ΣΤΗ ΒΑΡΣΟΒΙΑ. ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ. ΕΚΤΕΛΕΣΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ ΣΤΙΣ 4-01-1943 ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ. ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΠΟΛΩΝΟΙ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ»
*Μια ακόμα αναφορά, με πρόσθετες λεπτομέρειες:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου