Κεντρικό θέμα συζήτησης μετά το δημοψήφισμα στη Βρετανία αποτελεί το ποιες θα είναι οι συνέπειες για τη χώρα, αλλά και για την Ευρώπη
Και αυτοί που φεύγουν και αυτοί που μένουν
Τάσος Τσακίρογλου
 |
| AP Photo / Michael Sohn |
Δύο έγγραφα που είδαν το φως της δημοσιότητας προχθές απαντούν σε πολλά από τα ερωτήματά μας.
Το πρώτο αφορά το «Μεταρρυθμιστικό σχέδιο του Σόιμπλε μετά το Brexit».
Το όραμα του Γερμανού υπουργού Οικονομικών συμπυκνώνεται σε τρεις άξονες:ενίσχυση του γερμανικού ηγεμονισμού, σκλήρυνση της δημοσιονομικής πειθαρχίας, αποπολιτικοποίηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Δηλαδή, μια προσπάθεια να σφίξει τα λουριά στα κράτη-μέλη μετά την αποχώρηση της Βρετανίας, με όργανο το σιδερένιο χέρι (ή τη «σιδερένια φτέρνα» για να θυμηθούμε τον Τζακ Λόντον) της οικονομίας, το οποίο θα κινεί ο ίδιος.
Τι ακριβώς προβλέπεται;
◾ Πιστή τήρηση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης (ένταση της λιτότητας)
◾ Δικαίωμα απόρριψης των σχεδίων προϋπολογισμών των χωρών της ευρωζώνης
◾ Κόψιμο των διαρθρωτικών ταμείων για όσους δεν υπακούν στις συστάσεις
◾ Ευνουχισμός του πολιτικού ρόλου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και αναβάθμιση του εποπτικού ρόλου του ESM
◾ Απόσπαση από την ΕΚΤ της ευρωπαϊκής τραπεζικής εποπτείας
◾ Απόρριψη της γαλλοϊταλικής πρότασης για κοινό προϋπολογισμό της ευρωζώνης.
Το δεύτερο έγγραφο εκφράζει την ανησυχία της Επιτροπής Οικονομικών των Ηνωμένων Εθνών για τις αυξανόμενες ανισότητες στο Ηνωμένο Βασίλειο και τονίζει ότι η λιτότητα παραβιάζει τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Μερικά στοιχεία από το καλειδοσκόπιο των σκοτεινών σημείων του βρετανικού «παραδείσου» που έχουν οικοδομήσει τις τελευταίες δεκαετίες Τόρις και Εργατικοί και επισημαίνουν τα Η.Ε.:
⚫ Η ανεργία, η οποία επηρεάζει δυσανάλογα τους νέους, τους ανάπηρους και ανθρώπους που ανήκουν σε εθνικές, θρησκευτικές και άλλες μειονότητες
⚫ Η προς το δυσμενέστερο μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος
⚫ Η έλλειψη ρύθμισης του επιχειρηματικού τομέα
⚫ Η αύξηση της έμμεσης φορολογίας και η μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων
⚫ Η εξάπλωση της μερικής απασχόλησης, της επισφαλούς αυτο-απασχόλησης, της προσωρινής εργασίας και των συμβολαίων «μηδενικών ωρών»
⚫ Οι «διαρκείς διακρίσεις» εις βάρος των μεταναστών εργατών
⚫ Ο κατώτατος μισθός, ο οποίος «δεν εξασφαλίζει αξιοπρεπή διαβίωση» και δεν ισχύει για νέους κάτω των 25 ετών
⚫ Ο νέος Συνδικαλιστικός Νόμος που περιορίζει το δικαίωμα στην απεργία
⚫ Το υψηλό κόστος της φροντίδας των παιδιών
⚫ Ο υψηλός κίνδυνος φτώχειας για τους ανάπηρους και τα μέλη των μειονοτήτων
⚫ Η ακριβή και ανεπαρκής στέγαση και η ελλιπής πρόσβαση σε δημόσια αγαθά, όπως το νερό, το ηλεκτρικό και η υγιεινή
⚫ Η μεγάλη αύξηση των αστέγων
⚫ Η επέκταση των εξάρτησης από δημόσια δωρεάν γεύματα
⚫ Η υποβάθμιση των υπηρεσιών ψυχικής υγείας και εν γένει του Εθνικού Συστήματος Υγείας
⚫ Οι σοβαρές ανισότητες στη δυνατότητα πρόσβασης στην Παιδεία
⚫ Η μεγάλη αύξηση των πανεπιστημιακών διδάκτρων
⚫ Τα εμπόδια στην πρόσβαση στη Δικαιοσύνη λόγω του αυξανόμενου κόστους
Οι παραβιάσεις αυτές και οι συνεπαγόμενες διακρίσεις και ανισότητες αναμένεται όχι απλώς να διατηρηθούν, αλλά και να ενταθούν υπό την ηγεμονία των ίδιων χρηματοπιστωτικών ελίτ που δίνουν σήμερα τον τόνο.
Οπως λέει και ο Πολ Μέισον, σημασία για τη Βρετανία (και όποια άλλη χώρα) δεν έχει το «εντός» ή «εκτός» της Ε.Ε., αλλά υπό τίνος την ηγεμονία γίνεται αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου