Μονόδρομος η αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής

Μονόδρομος η αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής

Γιώργος Α. Κορομηλάς*

Τον Μάϊο του 2011, κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 1 του Ν. 3943/2011, είχε παρουσιασθεί το εθνικό στρατηγικό σχέδιο για τη καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, της πιο ειδεχθούς εγκληματικής πράξης απέναντι του κοινωνικού συνόλου. Τότε όσοι είπαν ότι, η παρουσίαση αυτή ήταν ακόμα ένα επικοινωνιακό παιχνίδι της τότε πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Οικονομικών, δυστυχώς δικαιώθηκαν γιατί πέντε χρόνια μετά είμαστε στην ίδια ακριβώς κατάσταση. Η φοροδιαφυγή οργιάζει !!!

Ο υφυπουργός κ. Τ. Κουίκ μιλώντας στην ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση του σχεδίου νόμου για τις τροποποιήσεις του Εθνικού Τελωνειακού Κώδικα τόνισε ότι «Η πάταξη της φοροδιαφυγής και του λαθρεμπορίου, η οποία ήταν υποχρέωση του κράτους από χρόνια, παίρνει τώρα σάρκα και οστά από αυτή την κυβέρνηση και ζητάμε από όλα τα κόμματα να το στηρίξουν, για να τελειώνουμε με τις εγκληματικές συμμορίες». Το ερώτημα είναι ότι η πάταξη της φοροδιαφυγής θα μείνει στα λόγια για άλλη μια φορά ή θα δούμε υλοποίηση στοχευμένων δράσεων για την αντιμετώπιση του φαινομένου ;

Η φοροδιαφυγή ταλανίζει επί σειρά ετών τη χώρα δημιουργώντας πλούτη για όσους την έχουν αναγάγει σε εθνικό σπορ και συνεχείς επιβαρύνσεις σε όλους τους άλλους, συνεπώς πρέπει να αντιμετωπισθεί ουσιαστικά με συγκεκριμένες στοχευμένες δράσεις και όχι με ευχολόγια.

Πρέπει κάποια στιγμή να αρχίσουν να νοιώθουν άβολα οι φορολογικά πένητες συνάνθρωποί μας, όλοι αυτοί οι «φορολογικά φουκαράδες» που τα δηλούμενα ετήσια εισοδήματά τους δεν ξεπερνούν τις ετήσιες αποδοχές ενός μισθωτού που αμείβεται με το βασικό μισθό, ενώ ο τρόπος ζωής τους είναι επιδεικτικά προκλητικός, όπως επίσης πρέπει κάποια στιγμή να αρχίσουν να νοιώθουν άβολα, οι κάθε λογής «νονοί» που ελέγχουν το παραεμπόριο, αποκομίζοντας δις μαύρα, οδηγώντας στην απόγνωση και το λουκέτο πολλές, μέχρι πρόσφατα υγιείς, επιχειρήσεις, οδηγώντας παράλληλα στην ανεργία πολλούς εργαζόμενους σε αυτές και στερώντας τα δημόσια ταμεία από τα απαραίτητα έσοδα.

Αντίθετα, πρέπει κάποια στιγμή να αναπτερωθεί η ελπίδα, για ένα καλύτερο αύριο, όλων όσων είχαν φορτωθεί και ακόμα φορτώνονται τα βάρη αυτά που τεχνηέντως μετέφεραν στους ώμους τους οι, κατά τη φορολογική τους δήλωση, «αναξιοπαθούντες».

Η αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής είναι μονόδρομος, άρα πρέπει να μη μείνει στα λόγια αλλά να γίνει πράξη γιατί το οφείλει η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών σε όλους αυτούς τους πολίτες που μειώθηκε το συνολικό διαθέσιμο εισόδημά τους με τις περικοπές σε μισθούς - συντάξεις και με τις επαναλαμβανόμενες αυξήσεις στη φορολογία, το οφείλει σε όλους αυτούς που αγόγγυστα σηκώνουν το σταυρό του μαρτυρίου, το οφείλει σε όλους αυτούς που επί σειρά ετών ήταν συνεπείς και παρ’ όλα τα άλλοθι που δικαιολογημένα θα μπορούσαν να προβάλλουν και να φοροδιαφύγουν, παραμένουν έντιμοι τηρητές της Συνταγματικής επιταγής άσχετα αν καταβάλουν και συνεχίζουν να καλούνται να καταβάλουν ακόμα περισσότερα από αυτά που η φοροδοτική τους ικανότητα επιτρέπει.

Απαιτείται λοιπόν να ληφθούν γενναίες αποφάσεις οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν σε μετωπική σύγκρουση με κάποια συμφέροντα και κάποιες συντεχνίες, αλλά θα ωφελήσουν τη χώρα. Το όφελος της χώρας κατισχύει από το οποιοδήποτε κομματικό όφελος και αυτός που θα αποφασίσει να συγκρουσθεί με όλους αυτούς που φέρουν σημαντική ευθύνη για το δημοσιονομικό εκτροχιασμό της χώρας θα γραφεί με χρυσά γράμματα στην ιστορία.

*Πρόεδρος Ινστιτούτου Οικονομικών και Φορολογικών Μελετών

http://www.imerisia.gr/