Σάββατο 15 Απριλίου 2017

Το άγιο φως, οι επιτήδειοι και η σπατάλη σάλιου

Το άγιο φως, οι επιτήδειοι και η σπατάλη σάλιου

Βασίλης Κυριακούλης
Γιατί χαλάνε σάλιο διάφοροι αριστεροί, υπεραριστεροί ή απλώς προοδευτικοί, ξεφωνίζοντας τους θεματοφύλακες των «ιερών» του έθνους και της θρησκείας; Θα τους πείσουν; Μα αυτό είναι το επάγγελμά τους. Από αυτό ζουν εδώ και αιώνες .

Πώς να πείσεις έναν παπά, διάκο, αρχιμανδρίτη ή μητροπολίτη να δεχτεί δημοσίως ότι το άγιο φως δεν έχει υλική υπόσταση και είναι ένα παραμύθι; Τον ρωτάς πώς ερχόταν το φαναράκι (είναι και κιτς) προτού αρχίσει η αεροπορική μεταφορά του στις αρχές της δεκαετίας του 1980 και σου λέει ότι είσαι υβριστής της θρησκείας. Αλλά ακόμη και τώρα που μας έρχεται αεροπορικώς, πώς τα καταφέρνει το άτιμο και σκαρφαλώνει σε βουνά και ραχούλες ίσαμε το τελευταίο ξωκλήσι;
Θαύμα! Πώς να συνεννοηθείς όταν ο ένας είναι υλιστής κι ο άλλος πιστεύει στην αγία ζώνη, το άγιο φως, στο ατέλειωτο τίμιο ξύλο, στα άγια λείψανα;

Αυτό που δεν κατανοούν κάποιοι αριστεροί είναι ότι τα παραμυθάκια αυτά, σιγά σιγά (ήδη διανύουμε την τέταρτη δεκαετία με την ετήσια πτήση του άγιου φωτός) εγγράφονται στη συλλογική μνήμη και όταν το 2080 ο τότε υφυπουργός Εξωτερικών (ή μήπως ο υπουργός;) θα κατεβαίνει πανευτυχής από το αεροπλάνο κουβαλώντας το μπρονζέ φαναράκι, οι μητροπολίτες της εποχής και οι πρόθυμοι απολογητές της ανοησίας θα μιλούν πλέον για παράδοση. Όπως ακριβώς συμβαίνει με το «κρυφό σχολειό», με το λάβαρο της Αγίας Λαύρας του αντεπαναστάτη Παλαιών Πατρών Γερμανού, με τον Πατριάρχη που αφόρισε την Επανάσταση κ.λπ.

Κάποιοι συριζαίοι και σύμμαχοι που πιάνουν το «κλίμα» και γνωρίζουν ότι η Εκκλησία είναι γωνιακό μαγαζί, συμμετέχουν ολόψυχα στην διαδικασία αφής, ταξιδιού και άφιξης στην Ελλάδα του αγίου φωτός και έπειτα οι υπόλοιποι αναρωτιόμαστε πώς παίρνουν τόσες ψήφους στις εκλογές.

Ας είναι: οι κακές παρέες είναι συνήθεια της αριστεράς, ειδικά όταν πλησιάζει στην εξουσία. Επειτα, όταν έρχεται η ώρα του Ταμείου, μας φταίει ο Ζαχαριάδης!

Αλλά και κάποιοι άλλοι είναι ιδιαιτέρως καλοπροαίρετοι όταν επιδίδονται σε προσπάθειες να γεφυρωθεί το χάσμα με τη Δεξιά και τις υπόλοιπες (εκτός Εκκλησίας) συνιστώσες της. Πρόσφατο το παράδειγμα του υπουργού Σπίρτζη που αποφάσισε να δοθούν στις διάφορες σήραγγες του νέου οδικού δικτύου της Πελοποννήσου τα ονόματα του Ανδρέα Παπανδρέου, του Κωστή Στεφανόπουλου, του Νίκου Τεμπονέρα και του Καπετάν Νικήτα.

Βγήκαν αμέσως οι «κληρονόμοι», από δω κι από ‘κει, και άρχισαν να κράζουν. «Με ποιο δικαίωμα καπηλεύεστε τον Αντρέα», «δεν ήταν δικός σας ο Τεμπονέρας», «ο Στεφανόπουλος ήταν δεξιός», «ο Καπετάν Νικήτας ήταν κομουνιστοσυμμορίτης».

Ιδιοκτήτες των όσων τιμήθηκαν, διάφοροι και ποικιλώνυμοι. Προφανώς το αν θα τιμηθεί ο Α. Παπανδρέου πρέπει να το αποφασίσει π.χ. η κ. Φώφη Γεννηματά, οι αριστεροί πρέπει να έχουν αποκατασταθεί πολιτικά από το ΚΚΕ και πάει λέγοντας.

Και ο πρόεδρος όλων των Ελλήνων Κωστής Στεφανόπουλος; Ο άνθρωπος που λοιδορήθηκε από το κόμμα του, τη ΝΔ, σε ποιον ανήκει;

Όχι, για τον Κωστή Παλαμά δεν άκουσα ή διάβασα κάτι. Ισως ψάχνουν ακόμη στους φακέλους τους να βρουν με ποιους ήταν.

Οι άνθρωποι έχουν σαλέψει. Ξεχνούν πόσοι δρόμοι βαφτίστηκαν με ονόματα διαφόρων πολιτικών, πόσοι πράγματι πρωτοπόροι, όπως ο Παρασκευάς Αυγερινός, μένουν στη λήθη για να προβάλλεται άλλο επίθετο σε ένα σωρό νοσοκομεία.

Το πιο χυδαίο: πόσοι συνεργάτες του φασιστικού καθεστώτος της 4ης Αυγούστου αλλά στη συνέχεια και των Γερμανών τιμώνται ακόμη σε δήμους όπως αυτός της Θεσσαλονίκης. Οι δυο κατοχικοί δήμαρχοι, Μερκουρίου και Σερεμέτης, ο … έλληνας φρούραρχος της πόλης επί Κατοχής, Χρυσοχόου, οι κομουνιστοφάγοι ασφαλίτες Κουφίτσας και Μουσχουντής, έχουν τιμηθεί με ονοματοδοσία (επί χούντας οι περισσότεροι), αλλά η διοίκηση του Δήμου ζητά «επιστημονικά στοιχεία» για να αποκαθηλώσει την ντροπή. Το ζήσαμε με την υπόθεση αλλαγής της οδού και της στάσης Βιζουκίδου. Υπήρξαν άνθρωποι που αντέδρασαν στην αλλαγή της ονοματοδοσίας διότι ο άνθρωπος «απλώς είχε υποδεχτεί τους γερμανούς κατακτητές σαν μεταφραστής για να μπορέσουν να συνεννοηθούν» οι ντόπιοι προύχοντες μαζί τους. Για την ιστορία: οι φοιτητές Νομικής της εποχής, πολύ πριν από την Κατοχή, τον αποκαλούσαν φον Βιζουκίδη. Όλως τυχαίως. Όλως τυχαίως συμμετείχε στην επιτροπή που έδιωξε από το πανεπιστήμιο καθηγητές οι οποίοι συμμετείχαν στην Αντίσταση ή δεν πήγαιναν στις δεξιώσεις των προσκυνημένων. Κι εμείς τους δοξάζουμε.

Υστερόγραφο: Αδυνατώ να κατανοήσω γιατί κάποιοι που αυτοπροσδιορίζονται σαν άθεοι δημιουργούν κάθε Μεγάλη Παρασκευή σύναξη κρεοφαγίας. Ο σεβασμός στην άποψη του διπλανού είναι αυτό που συνήθως δεν κάνουν μόνον οι φανατικοί του κάθε δόγματος. Αυτούς τους απαγόρεψε κανείς να τρώνε ό,τι θέλουν όλο τον χρόνο -και τη Μεγάλη Βδομάδα; Προς τι αυτή η πρόκληση; Ακόμη μια επαρχιώτικη επίδειξη των συνήθως απόντων από τα κρίσιμα θέματα;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου