Τετάρτη 27 Ιουνίου 2018

Η ελευθερία του Τύπου ως φάρσα

Η ελευθερία του Τύπου ως φάρσα

Ενδεικτικά πρωτοσέλιδα της «Ελευθερίας του Τύπου», της μεταβατικής εφημερίδας του κ. Μαρινάκη
Δημήτρης Ψαρράς
Οι χτεσινές πολιτικές εξελίξεις δεν ήταν καθόλου κεραυνός εν αιθρία. Αποτελούν συνέχεια μιας σκληρής πολιτικής αλλά κυρίως μιντιακής αντιπαράθεσης, η οποία έχει στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης και την αντικατάστασή της από την κυβέρνηση Μητσοτάκη-Σαμαρά-Γεωργιάδη, με κομπάρσους όσους πρόθυμους προκύψουν από το Κίνημα Αλλαγής.


Στην πρώτη γραμμή του πολέμου κατά της κυβέρνησης βρίσκεται βέβαια ο όμιλος του νέου μιντιάρχη της χώρας, του Βαγγέλη Μαρινάκη.

Ολα δείχνουν ότι αυτός ο πόλεμος τους τελευταίους μήνες διεξάγεται με ανορθόδοξους όρους. Κύριος στόχος του δεν είναι ο πρωθυπουργός που χαράσσει την πολιτική γραμμή, αλλά ο κυβερνητικός εταίρος που τολμά να την αποδέχεται.

Για τις μεθόδους αυτού του πολέμου μπορεί να μας διαφωτίσει ένα μικρό πείραμα. Αν αναζητήσει κανείς δημοσιεύματα που περιέχουν τη λέξη «Τσίπρας» στις εφημερίδες του ομίλου Μαρινάκη θα βρει υπερδιπλάσια από εκείνα που περιέχουν τη λέξη «Καμμένος». Πράγμα φυσικό, αν συνυπολογίσει κανείς τον θεσμικό ρόλο αλλά και την προσωπικότητα των δύο πολιτικών.

Αν όμως επιχειρήσει κανείς την ίδια αναζήτηση με χρονικό εύρος τον τελευταίο μήνα, θα βρεθεί μπροστά σε μια έκπληξη.

Τα δημοσιεύματα που αναφέρονται στον πρόεδρο των ΑΝ.ΕΛΛ. μοιάζουν να πληθαίνουν θεαματικά σε σχέση με εκείνα που αφορούν τον πρωθυπουργό. Φτάνουν, λ.χ., τα 200 έναντι 280 στην εφημερίδα «Τα Νέα».

Οπως όλοι γνωρίζουν, αυτή η ραγδαία αύξηση των δημοσιευμάτων σχετίζεται με αρνητικά έως και εξυβριστικά κείμενα που στόχο έχουν να πιέσουν τα στελέχη των ΑΝ.ΕΛΛ. να διαφοροποιηθούν από την τρισκατάρατη Αριστερά.

Το ίδιο φαινόμενο παρουσιάζεται και στο «Βήμα» και φυσικά τα αδελφά «Παραπολιτικά». Αλλά σημασία έχει το γεγονός ότι και η εφημερίδα που δημιούργησε ο κ. Μαρινάκης ως μεταβατικό στάδιο για να περάσουν τα στελέχη του «Συγκροτήματος» από τον ΔΟΛ στον… ΔΟΜ, δηλαδή η «Ελευθερία του Τύπου», είχε κι αυτή κύριο στόχο τον Πάνο Καμμένο.

Βέβαια η εφημερίδα αυτή έκλεισε άρον άρον, με την κυκλοφορία της να παρουσιάζει συνεχή πτώση, παρά τη μείωση της τιμής της σε 0,50 ευρώ. Πρόλαβε όμως η εφημερίδα αυτή να θυμίσει στους παλιότερους μια άλλη «Ελευθερία» και τον ρόλο που έπαιξε, τότε που ο κ. Μητσοτάκης ήταν αγέννητος και δεν γνωρίζει τι ακριβώς γινόταν.

Στην ουσία η εφημερίδα (εφήμερη, όνομα και πράμα) του κ. Μαρινάκη λειτούργησε ως γέφυρα για τη μετάβαση ενός αντιδεξιού δημοκρατικού κοινού στο νέο «Βήμα» και τα νέα «Νέα» με σαφή νεοδημοκρατικό προσανατολισμό.

Θα πει κανείς ότι όλο αυτό το μιντιακό μπούλινγκ των μέσων του κ. Μαρινάκη με στόχο τον κ. Καμμένο πηγάζει από την προσωπική κόντρα των δύο ανδρών, η οποία στην επιφάνεια έχει τις εσωτερικές αντιπαραθέσεις της οικογένειας Μητσοτάκη και στο βάθος τη σκληρή υπόθεση του ναρκόπλοιου «Noor One».

Προς την κατεύθυνση αυτή δείχνουν και παλιότερες δηλώσεις του κ. Μαρινάκη, ο οποίος είχε προαναγγείλει τις εξελίξεις εδώ και έναν χρόνο.

«Δεν υπάρχει πλέον διέξοδος στο αδιέξοδο που μόνος του δημιούργησε ο κ. Καμμένος, με τις δόλιες ενέργειές του» ανέφερε σε δήλωσή του ο εφοπλιστής και νεόκοπος μεγαλοεκδότης στις 6.7.2017.

Ο κ. Καμμένος, κατά τον κ. Μαρινάκη, «δολοπλοκεί, απειλεί, συκοφαντεί προκλητικά και υποκρίνεται τον προστάτη της Δικαιοσύνης, την απόπειρα χειραγώγησης του έργου της οποίας έχει ομολογήσει».

Μόνο που ο πραγματικός στόχος όλης αυτής της εκστρατείας δεν είναι ο κ. Καμμένος, αλλά η κυβέρνηση. Ολες οι επιθέσεις στον υπουργό Αμυνας έχουν κρυφό στόχο να πλήξουν τη συνοχή της κυβέρνησης, να οδηγήσουν τους ΑΝ.ΕΛΛ. σε διάλυση ή αποχώρηση από την κυβέρνηση.

Απλώς οι ιθύνοντες της Συγγρού θεώρησαν το κόμμα του κ. Καμμένου «αδύναμο κρίκο» και έστρεψαν σ’ αυτό τα πυρά τους, προκειμένου να επιτευχθεί ο τελικός στόχος της ανατροπής Τσίπρα.
Το σχέδιο αποδίδει

Για το ότι αυτός είναι ο πραγματικός στόχος δεν υπάρχει πλέον καμιά αμφιβολία. Οχι μόνο γιατί το σχέδιο ήδη έχει αρχίσει να αποδίδει καρπούς με τις «αποχωρήσεις» από τους ΑΝ.ΕΛΛ., αλλά και επειδή παράλληλα εκτυλίσσεται μια δεύτερη εκστρατεία λάσπης, με στόχο τις συνιστώσες του ΚΙΝ.ΑΛΛ. που δεν δέχονται α πριόρι τη στρατηγική σύμπλευσης με τη Νέα Δημοκρατία την οποία ευαγγελίζεται ο κ. Βενιζέλος και καθώς φαίνεται ακολουθεί κατ’ ανάγκη η κυρία Γεννηματά.

Είδαμε πώς έγινε δεκτή η πρόσφατη τοποθέτηση του Γιάννη Ραγκούση, αλλά διαθέτουμε και μια «μνημειώδη» -από καθαρά δημοσιογραφική άποψη- απόπειρα σπίλωσης και εξευτελισμού του Σταύρου Θεοδωράκη, ο οποίος τόλμησε να… επισκεφτεί τον πρωθυπουργό τον περασμένο Μάρτιο.

Το αποτέλεσμα ήταν να δεχτεί ένα οχετό «επιχειρημάτων» από συναδέλφους του και μάλιστα στην εφημερίδα που ο ίδιος εργαζόταν και στην οποία εξακολουθεί να αρθρογραφεί, τα «Νέα».

Γίναμε μάρτυρες στο απίστευτο φαινόμενο να αφιερώνονται την ίδια μέρα (12.3.2018) όλες οι μόνιμες στήλες της εφημερίδας στο ίδιο -ελάσσονος πολιτικής σημασίας- ζήτημα και μάλιστα από την ίδια ακριβώς σκοπιά.

Το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο: «Μην τολμήσεις, Σταύρο!»

Ενδεικτικά ο Γ. Πρετεντέρης θεωρεί τη συνάντηση Τσίπρα-Θεοδωράκη «μαφιόζικη» πρακτική: «Δηλαδή, η κυβέρνηση θα διώκει τους αντιπάλους της σε καθημερινούς εμφυλίους, θα τους διασύρει, θα κυνηγάει να τους κλείσει φυλακή, αλλά εκείνοι θα κουβεντιάζουν μαζί της για υψηλή διπλωματία. Σαν άποψη θυμίζει λίγο τους μαφιόζους στη Σικελία που τις καθημερινές έσφαζαν τους άλλους και την Κυριακή πήγαιναν με την οικογένεια ευλαβικά στην εκκλησία!»

Αφήνω κατά μέρος το ποιος σε όλη αυτή την ιστορία θυμίζει μαφιόζο και συνεχίζω με τον Ηλία Κανέλλη: «Θα περίμενε κανείς ο Σταύρος Θεοδωράκης κάτι να έχει μάθει από τότε που ο Τσίπρας δάγκωσε τη χείρα βοηθείας που του έδωσε. […] Πριν ξαναδώσει χείρα βοηθείας στον παραπαίοντα Πρωθυπουργό, ας θυμάται τη δαγκωματιά του παρελθόντος».

Ο Γ. Παπαχρήστος διηγείται μάλιστα ότι φρόντισε να συναντηθεί προσωπικά με τον κ. Θεοδωράκη για να τον αποτρέψει. Του είπε «να καθίσει να σκεφτεί τι του έχουν σύρει αυτά τα τρία χρόνια της διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ο ίδιος ο Τσίπρας και ο συνεταίρος - κανέναν άλλον δεν έχουν βρίσει όσο αυτόν».

Πάση θυσία, λοιπόν, πτώση της κυβέρνησης. Κι όποιος τολμήσει να συνομιλήσει με την Αριστερά να ξέρει ότι θα έχει την τύχη του κ. Θεοδωράκη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου