Πέμπτη 19 Ιουλίου 2018

Γιαλαντζί αριστεροί; Ω, μον ντιέ

Γιαλαντζί αριστεροί; Ω, μον ντιέ

Καρτερός Θανάσης
Να βγαίνουν ξεφωνημένοι δεξιοί, μουχλιασμένοι πασόκοι και ούλτρα αριστεροί του Μαρινάκη για να διαπράξουν έλεγχο κοινωνικών φρονημάτων στους συριζαίους έχει από μια μεριά και την πλάκα του. Μόνο που -δώστε βάση παρακαλώ- έχουν μια ειδοποιό διαφορά με τους πολιτικούς προγόνους τους οι οποίοι είχαν αναλάβει το φακέλωμα και το κυνήγι των αριστερών. Εκείνοι έβγαζαν αριστερούς τους μισούς Έλληνες ακόμα και μια καλημέρα αν έλεγαν στον φακελωμένο γείτονά τους. Οι τωρινοί, οι μπαγάσηδες, έχουν βαλθεί να κάνουν το αντίθετο. Να δείξουν και να επιδείξουν ότι εμείς είμαστε γιαλαντζί αριστεροί. Καθόλου αριστεροί. Δεν έχουμε ουδεμία σχέση με την Αριστερά. Ω, μον ντιέ.


Αν κάποιος επιμένει να προσεγγίσει πολιτικά αυτή την μπούρδα, μπορεί να καταλήξει στο εξής: η Αριστερά, με όλα τα κυνηγητά που τη συνόδευαν για δεκαετίες, εξακολουθεί να έχει μεγάλο κύρος. Οι πρόγονοι των απογόνων προσπάθησαν να τη διαβάλουν, να τη συκοφαντήσουν, να την εξοντώσουν. Απέτυχαν. Οι απόγονοι των προγόνων άλλαξαν τροπάριο. Αποδέχονται -ω, της κωλοτούμπας- ότι η Αριστερά είναι έντιμη, ανιδιοτελής, σοβαρή, μαχητική και ό, τι άλλο καλό κ’ αγαθό θέλετε. Αλλά εμείς, αλίμονο, δεν είμαστε αριστεροί. Δεν μας αναγνωρίζουν, ρε παιδί μου, πώς το λένε. Άλλους αναγνωρίζουν και τους παρέχουν το σχετικό ISO. Ας το αφήσουμε αυτό, όμως, μην έχουμε πάλι εμφύλιους.

Αυτά επί πολιτικού. Επί προσωπικού, όμως, ίσως θα πρέπει να καταφύγουμε σε ένδικα μέσα. Συκοφαντική δυσφήμιση, κυρίες και κύριοι. Μια ζωή στα πεζοδρόμια της οργής, τα κρατητήρια της κρατικής αρωγής και τα νάματα της μαρξιστικής πηγής και τώρα δεν είμαστε αριστεροί; Κάποτε μας ζητούσαν δηλώσεις αποκήρυξης των αριστερών ιδεών και τώρα υποχρεούμεθα σε δηλώσεις στήριξής τους; Για να πείσουμε τον Άδωνι, τον Κυριάκο, τη Φώφη, τα κυρανάκια, τα μαρινάκια, και τα τζάκια της κριτικής επιτροπής για το αριστερό μας κάλλος; Αν αυτό δεν ανήκει στην αρμοδιότητα των δικαστηρίων, τότε τι κάνουμε; Αφήστε που θα έπρεπε να απαιτήσουμε αποζημιώσεις για την ηθική βλάβη που υφιστάμεθα.

Βέβαια, υπάρχει κι άλλος δρόμος. Άμα ξαναγυρίζαμε σε κείνο το μίζερο 3%. Άμα επιστρέφαμε στο κανονικό - εκείνοι στο Μαξίμου κι εμείς του παρασήμου. Τότε είναι σίγουρο ότι θα μας έδιναν και πτυχίο, και μεταπτυχιακό αριστερού. Αριστερού μαλάκα, δηλαδή, αλλά δεν κάνει να βωμολοχούμε...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου