Η απίστευτη ντόπα του εθνικισμού
Πέτρος Μανταίος
Του είπε «Την επόμενη φορά που θα σε δω, θα σε ξαπλώσω». Το είπε και το έκανε, την «επόμενη» τον «ξάπλωσε». Ελληνας, Αλβανό. Στη Λευκίμμη της Κέρκυρας. Την «προηγούμενη φορά» είχανε λογοφέρει, με αφορμή το Μακεδονικό και ό,τι άλλο μπορεί να βάλει ο νους καθενός σ’ αυτές τις περιπτώσεις. Λογοφέρανε βέβαια στα ελληνικά, καθότι ο Αλβανός ήταν χρόνια στο χωριό (Σπαρτερά).
Αλλά ο Ελληνας ήταν στο χωριό που γεννήθηκε. Δεν πολυπήγαινε και τους Αλβανούς· αντιπρόσωπος της Χρυσής Αυγής ήταν στις τελευταίες εκλογές· δεν γνωρίζω χρυσαυγίτη να πίνει νερό στο όνομα Αλβανών (και άλλους, εκτός από χρυσαυγίτες, αλλά τέλος πάντων…). Του έστησε καρτέρι με την καραμπίνα και τον «ξάπλωσε».
Η είδηση πέρασε στα μονόστηλα. Κίνησε το θέμα η «Πρωτοβουλία Αγώνα και Αλληλεγγύης για τη Λευκίμμη», θίγοντας το ρατσιστικό μέρος του. Αρχισαν κάτι να «ψιθυρίζουν» οι μάρτυρες. Και πέντε μέρες μετά τον φόνο ο δράστης συλλαμβάνεται από την Αστυνομία. Αυτό είναι περίπου το ιστορικό μιας δολοφονίας, όπως δημοσιεύεται στη χθεσινή «Εφ.Συν.» (Αφροδίτη Τζιαντζή, «Ρατσιστική η δολοφονία του Αλβανού στη Λευκίμμη»).
Ομως ουδέν εκ του μη όντος. Από κάπου πρέπει να βγαίνει, κάτι να την οπλίζει αυτή την απίστευτη ντόπα του εθνικισμού που φτάνει και στο έγκλημα από τσαμπουκά. Μέσα από πραγματικά προβλήματα εισδύει ύπουλα ο φασισμός και μολύνει το κοινωνικό σώμα, που όμως, ως πολλαπλά εκτεθειμένο σε ποικίλες προβολές, έχει γίνει ευάλωτο.
Στη Λευκίμμη π.χ. το μέγα ζήτημα διαχείρισης απορριμμάτων (προσάπτονται ευθύνες και στο κυβερνών κόμμα) φαίνεται πως έχει διχάσει την τοπική κοινωνία. Και διχασμός σημαίνει παράλυση. Και παράλυση σημαίνει ευκαιρία για «σπέκουλα» φασιστική που μπορεί να φτάσει και στο ρατσιστικό έγκλημα. Ή κάνουμε λάθος;..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου