Το «αριστερό» αντιπολιτευτικό παράδοξο

Το «αριστερό» αντιπολιτευτικό παράδοξο 

Γιάννης Πανούσης

"Γύρω μου ζαλισμένοι εχθροί και φίλοι σαν να επιστρέψαν από καρναβάλι" Νάσος Βαγενάς, Ruit Hora

Ένα από τα "παράδοξα" της διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι "η όλη Αριστερά" δεν [φαίνεται να] στηρίζει το εγχείρημα. Το ΚΚΕ ακολουθεί το δικό του δογματικό μοναχικό δρόμο, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η ΛΑΕ, η Πλεύση Ελευθερίας μάλλον τον καταγγέλουν παρά τον σιγοντάρουν [τουλάχιστον όπου κι όταν συμφωνούν], ενώ τα διάφορα αριστερίστικα μορφώματα θεωρούν την Κυβέρνηση περίπου "προδοτική".

Υπερχείλισμα ασυνάρτητου συντηρητισμού

Υπερχείλισμα ασυνάρτητου συντηρητισμού

Θανάσης Βασιλείου

MOTIONTEAM/ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΕΡΒΕΡΙΔΗΣ

Το να είσαι πολιτικός -πολιτικός από τζάκι- σημαίνει να οραματίζεσαι στοιχειωδώς το πώς επιθυμείς να ζεις, εσύ και η παρέα σου. Το να παραδέχεσαι εκ των προτέρων ότι είναι ανέφικτο το πιο σημαντικό της δουλειάς σου -και εάν δεν είσαι φύλαρχος- σημαίνει ότι παραιτείσαι εκ των προτέρων από τον δυνητικό ή τον υποτιθέμενο σχεδιασμό σου.

Επιπλέον, αυτή η παραδοχή δείχνει ότι από παραναγνώσεις ιδεών διατυπώνεις συγκεκριμένο, προκαθορισμένο όραμα. Διαβάλλεις την έννοια της κοινωνίας στη βάση μιας υποτιθέμενης «πολιτικής φιλοσοφίας» σύμφωνα με την οποία είναι «φυσικό» να υπάρχουν «κερδισμένοι» και «χαμένοι». Και με ένα καλό ξέβγαλμα αποϊδεολογικοποίησης του πολιτικού πεδίου και της πολιτικής ευθύνης σου, οι τελευταίοι, οι χαμένοι, εμφανίζονται να φέρουν ακέραιη την ευθύνη της αποτυχίας και του αποκλεισμού τους.

Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο(του Μαρσέλ Προυστ και της κυβέρνησης)

Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο 

(του Μαρσέλ Προυστ και της κυβέρνησης)

 Του ΑΠ Θάνου

Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο, είναι ο τίτλος του κλασικού, πολύτομου και σπουδαίου μυθιστορήματος του Μαρσέλ Προυστ. Ο λόγος όμως εδώ δεν είναι για τη μεγάλη γαλλική λογοτεχνία. Είναι για την πολιτική τακτική της κυβέρνησης έναντι των δανειστών. Γιατί, κάνοντας έναν απολογισμό αυτής της τακτικής, διαπιστώνουμε ότι αυτός ο τίτλος [όπως και ο τίτλος ενός από τους επιμέρους τόμους του έργου τού Προυστ, Ο ξανακερδισμένος χρόνος] ταιριάζει γάντι στη στάση της κυβέρνησης, στα δυόμισι χρόνια που βρίσκεται στην εξουσία.

Τασία Χριστοδουλοπούλου: Ήξερα ότι δεν υπήρχαν προϋποθέσεις ρήξης

Ήξερα ότι δεν υπήρχαν προϋποθέσεις ρήξης

Η ψήφιση του τρίτου μνημονίου και το αν ο ΣΥΡΙΖΑ παραδόθηκε ή συμβιβάστηκε είναι δευτερεύοντα ζητήματα μπροστά στην υπέρβαση των ορίων που κατέγραψε το 62% του ελληνικού λαού, σύμφωνα με την Τασία Χριστοδουλοπούλου. Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στη συνέντευξή της στο TPP τονίζει ότι δεν υπήρχαν προϋποθέσεις ρήξης και στόχος ήταν η απάντηση στην πίεση των δανειστών, ενώ υποστηρίζει ότι η «επιλογή της ΕΕ να παρακάμψει τη λαϊκή βούληση, ήταν μια επιλογή που είχε κόστος για την ΕΕ».

Το μέλλον διαρκεί πολύ!

Εν όψει της διεξαγωγής του 18ου Συνεδρίου της ΟΛΜΕ (Αθήνα, 1-4/7/17)

Το μέλλον διαρκεί πολύ!

Του Τριαντάφυλλου Τρανού*

Για τις πολιτικές ρίζες της σημερινής κρίσης του συνδικάτου των εκπαιδευτικών και το συνδικαλισμό της ευθύνης. 

Η πρώτη προτεραιότητα για την παιδεία σήμερα είναι η ενίσχυση της δημοκρατίας μέσα στο σχολείο. 

Όποιος εννοεί να ασκήσει αριστερή εκπαιδευτική πολιτική πρέπει να μάθει να τηρεί αταλάντευτα αρχές ουσιαστικής συνδιαμόρφωσης του σχεδιασμού του με την κοινωνία. Πρέπει να συζητήσει απροκατάληπτα και με ειλικρίνεια και με τους εκπρόσωπους της κοινωνίας αλλά κυρίως με τα συνδικάτα. Αμέσως μετά έρχεται η κοινή προσπάθεια για την ανάσχεση της ραγδαίας μείωσης του μαθητικού πληθυσμού. Ο αριθμός των παιδιών που πηγαίνουν σήμερα στο σχολείο σε σχέση με τη προηγούμενη δεκαετία μειώνεται. Αυτή η μείωση και η συσσωρευμένη και αλληλοτροφοδοτούμενη απόγνωση των παιδιών και των γονιών τους, ιδιαίτερα των πιο φτωχών και η συνακόλουθη καταπιεσμένη φανερή και αθέατη βία που παράγει o αποκλεισμός από την μόρφωση, είναι τα πιο απειλητικά από τα ορατά συμπτώματα της κρίσης στην εκπαίδευση.

Ζωή - Γλέζος:η διαφορά βρίσκεται στην καταγωγή

Ζωή - Γλέζος: η διαφορά βρίσκεται στην καταγωγή

Λίνα Παπαδάκη*

EUROKINISSI/ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Ερχεται μια στιγμή που ξεπροβάλλει η καταγωγή. Αυτό σκέφτηκα όταν είδα το περιστατικό του Διστόμου. Δυο άνθρωποι που πορεύτηκαν μαζί τα τελευταία χρόνια, ήρθε η οριακή στιγμή που έδειξαν με τον πιο ανάγλυφο τρόπο ότι έφτασαν εκεί από διαφορετικούς δρόμους.

Ο Μανώλης Γλέζος γιατί έκανε τη ζωή του χώμα να καρπίσουν οι ιδέες του, η Ζωή Κωνσταντοπούλου γιατί έκανε επάγγελμα. Τελικά εκεί βρίσκεται η διαφορά της υστερικής κραυγής από τον βουβό λυγμό. Στα σημάδια του σώματος και της ψυχής - αυτά δίνουν το μέτρο των πραγμάτων στον κάθε άνθρωπο.

Άλλο όνειρα, άλλο αυταπάτες

Άλλο όνειρα, άλλο αυταπάτες

Του Πάνου Τριγάζη* 

«Τα όνειρα είναι μεταδοτικά» έχει γράψει η διεθνώς γνωστή Τουρκάλα συγγραφέας Ελίφ Σαφάκ. Σπανίως τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα, συχνά διαψεύδονται, ενίοτε μετατρέπονται και σε εφιάλτες. Αυτό μαρτυρεί η Ιστορία του 20ού αιώνα σε ό,τι αφορά το όνειρο της κοινωνικής και ανθρώπινης απελευθέρωσης. Κατά κανόνα, σε «οδούς ονείρων» πορεύονται οι νέοι και οι νέες, γι’ αυτό και έχουν βρεθεί στην πρώτη γραμμή όλων των μεγάλων κινημάτων, διεθνώς και στην χώρα μας.

Επειδή κάποιοι σήμερα στην Ελλάδα μιλούν για «ναυάγιο ονείρων», καταλογίζοντας γι’ αυτό την ευθύνη στον ΣΥΡΙΖΑ, θα έλεγα ότι σχεδόν πάντοτε τα όνειρα ποικίλλουν. Παρά το γεγονός ότι ο εθνικός μας ποιητής και επαναστάτης, Διονύσιος Σολωμός, έχει συστήσει να πορευόμαστε «με λογισμό και μ’ όνειρο», ακόμα και πολλοί στην Αριστερά δεν αποφύγαμε τις αυταπάτες λόγω λανθασμένων εκτιμήσεων για τον συσχετισμό δυνάμεων στην Ελλάδα και την Ευρώπη.

Συνέντευξη Λουτσιάνα Καστελίνα «Νομίζω πως ο ίδιος ο Βαρουφάκης άλλαξε γνώμη»

Λουτσιάνα Καστελίνα, ιστορικό στέλεχος της ιταλικής Αριστεράς και της εφημερίδας Manifesto

«Νομίζω πως ο ίδιος ο Βαρουφάκης άλλαξε γνώμη»

Ηλέκτρα Σταμπούλη

Κάθε χώρα έχει τον Μανώλη Γλέζο της. Τον σύντροφο που περπάτησε τον εικοστό αιώνα, που μας τον διηγείται, αλλά που συνεχίζει να έχει θέση και φωνή, κάτι σαν Κασσάνδρα της πολιτικής. Μια τέτοια πολιτική φιγούρα για την Ιταλία είναι η Λουτσιάνα Καστελίνα, ακόμη πανέμορφη στα 88 της χρόνια, που τα έζησε έντονα.

Δεν χάνει διαδήλωση, γράφει δοκίμια, τελευταίο το «Αντιρητορικό εγχειρίδιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης», νομάδας στα συνέδρια και τις συγκεντρώσεις. Είναι παράλληλα και καταξιωμένη συγγραφέας, όπως απέδειξε στο αυτοβιογραφικό «Η ανακάλυψη του κόσμου», υποψήφιο για σημαντικά ιταλικά βραβεία. Τη συνάντησα στο πλαίσιο συνεδρίου στη Βενετία...

Ο αντισημιτισμός στην Ελλάδα και η Αριστερά

Ο αντισημιτισμός στην Ελλάδα και η Αριστερά

Δημήτρης Ψαρράς

Ναζιστικά συνθήματα σε εβραϊκά
νεκροταφεία και μνημεία
 (Νίκαια, Αθήνα, Πατήσια)

Με την απάντηση της διευθύντριας του Ιδρύματος Χάινριχ Μπελ Ολγας Δρόσου («Εφ.Συν.», 24/5) φάνηκε ότι ολοκληρώνεται μια δύσκολη συζήτηση γύρω από το ζήτημα του αντισημιτισμού στην Ελλάδα.

Προηγήθηκε η παρουσίαση από τον Απόστολο Λυκεσά στην «Εφ.Συν.» (5/5) της σχετικής μελέτης του Ιδρύματος με τίτλο «Αντισημιτισμός στην Ελλάδα σήμερα. Εκφάνσεις, αίτια και αντιμετώπιση του φαινομένου» (Θεσσαλονίκη 2017), την οποία υπογράφουν οι Γιώργος Αντωνίου, Σπύρος Κοσμίδης, Ηλίας Ντίνας και Λεόν Σαλτιέλ.

Επικίνδυνα ανόητοι...

Επικίνδυνα ανόητοι...

ΕΦ.ΣΥΝ.

Επτά χρόνια μνημονιακής πολιτικής έχουν εξαντλήσει τον ελληνικό λαό, διέλυσαν την οικονομία, διεύρυναν τη φτώχεια σε πρωτοφανή επίπεδα. Η κοινωνία βρίσκεται σε απόγνωση γιατί δεν βλέπει φως διεξόδου στον ορίζοντα. Δεν ελπίζει στην καλυτέρευση των πραγμάτων στο ορατό μέλλον και τρέμει για το αύριο.

Η κατάσταση αυτή είναι άκρως επικίνδυνη. Εκκολάπτει και εξυψώνει την πολιτική καθυστέρηση, ευνοεί την τυφλή αντίδραση. Σε τέτοιες συνθήκες ευδοκιμούν δύο δηλητηριώδη «φρούτα». Ο φασισμός και η τρομοκρατία.

Συνέντευξη Άξελ Τρόοστ : Επιδίωξη του Σόιμπλε ήταν η Ελλάδα να γίνει αντιπαράδειγμα

Λίγες ημέρες μετά τις γαλλικές εκλογές, λίγους μήνες πριν τις γερμανικές, ο Axel Troost σχολιάζει πολιτικά πρόσωπα και φαινόμενα.

Επιδίωξη του Σόιμπλε ήταν η Ελλάδα να γίνει αντιπαράδειγμα

Εύη Φιαμέγκου

Ένας Γερμανός φίλος, ο οικονομολόγος, βουλευτής και αντιπρόεδρος του κόμματος της αριστεράς Die Linke, μίλησε πριν απο λίγο καιρό στη Αθήνα στην εκδήλωση που διοργάνωσε το Ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ με θέμα «Η Γερμανία ψηφίζει- αλλάζει η πολιτική της;».

Στην εκδήλωση του Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ η πρόεδρος του Δ.Σ. Dagmar Enkelmann,είπε για τον Μάρτιν Σούλτς « είναι σαν το σοκολατένιο αβγό Kinder έκπληξη, δεν ξέρουμε τι θα βγει απο μέσα» και ο διευθυντής του Ιδρύματος Friedrich Ebbert στην Ελλάδα, Χρήστος Κατσιούλης σχολίασε «αιφνιδίασε και το ίδιο το κόμμα, είναι ένα μυστήριο το πως κατάφερε να κερδίσει τόσους οπαδούς». Στα δικά σας μάτια ποιος είναι ο Μάρτιν Σούλτς;

Η δολοφονία του Γιώργη Τσαρουχά το 1968 από τη χούντα

9 Μαϊου 1968

Η δολοφονία του Γιώργη Τσαρουχά το 1968 από τη χούντα

ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΖΑΦΕΙΡΗ

Το πρωί της 9ης Μαϊου 1968 το κορυφαίο στέλεχος της αντιδικτατορικής αντίστασης και πρώην βουλευτής της ΕΔΑ Γιώργης Τσαρουχάς άφηνε την τελευταία του πνοή από τα σκληρά βασανιστήρια των χουντικών στο κτήριο της ΚΥΠ, το σημερινό Πολεμικό Μουσείο Θεσσαλονίκης. Οι δικτάτορες απέδωσαν το θάνατό του σε φυσικά αίτια. Όμως, οι συγκλονιστικές φωτογραφίες που αποκαλύφθηκαν μεταπολιτευτικά απέδειξαν ότι ο θάνατος του βετεράνου αγωνιστή ήταν ένα ακόμη έγκλημα της δικτατορίας των Απριλιανών.

87 μήνες, μια ολόκληρη ζωή

87 μήνες, μια ολόκληρη ζωή

Τσαουσίδης Κλέαρχος 

Τα ξημερώματα κλείνουν πενήντα χρόνια. Μας ειδοποίησαν στις 6 το πρωί ότι μερικά τανκ έχουν παραταχτεί έξω από το Διοικητήριο. Ήμουν είκοσι χρόνων. Η σχέση με τον χρόνο είναι περίεργη, παίζει πονηρά παιχνίδια. Σήμερα, το 1967 μου φαίνεται χθες. Εκείνοι οι 87 μήνες ώς το ’74 βαραίνουν ακόμα σαν ολόκληρη ζωή.

Οι φασίστες είχαν την ελπίδα να μας μικραίνουν μέρα με τη μέρα ίσαμε να φτάσουμε στο δικό τους μπόι και να πνιγούμε στον βούρκο τους. Απέτυχαν. Ακόμη κι ο Θωμάς, ο Νίκος, ο Τάσος, ο άλλος Θωμάς, ο Παναγιώτης, ο Γιώργος, ο Πέτρος, όσοι άκαιρα μας άφησαν χτυπημένοι ανεπανόρθωτα, αλλά περήφανοι ώς την τελευταία στιγμή της ακούσιας ή εκούσιας εξόδου, είναι γύρω μας, σε στέκια που δεν υπάρχουν πια, σε γειτονιές αγνώριστες, στα στενά της ΥΦΑΝΕΤ, της Ολύμπου ή της Γαμβέτα.

Η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμέτωποι με τα όρια των πεποιθήσεων της Αριστεράς

Η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμέτωποι με τα όρια των πεποιθήσεων της Αριστεράς

Δημήτρης Γιατζόγλου *

ICONPRESS/ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΧΟΣ

Το μόνο που δεν χρειάζεται ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα είναι η απόπειρα να φιλοτεχνήσει και αυτός, ως αριστερή δύναμη, ένα δικό του success story. Oύτε ο κόσμος περιμένει από αυτόν κάτι τέτοιο – είδαμε πώς αξιολόγησε την αντίστοιχη αφήγηση των Σαμαρά-Βενιζέλου.

Η κοινωνία ξέρει ότι η τωρινή διαπραγμάτευση είναι μια μάχη αποτροπής της ολοκληρωτικής κατάρρευσης. Και είναι, δικαιολογημένα, αμφίθυμη. Καταλαβαίνει –με τον δικό της τρόπο– ότι η έξοδος από την έρημο της κρίσης και της παρακμής απαιτεί έναν μακροχρόνιο αγώνα «θέσεων και ελιγμών»· ότι ο επόμενος εκλογικός κύκλος δεν θα εξαντλήσει τον πολιτικό κύκλο της κρίσης· ότι η σημασία της διαπραγμάτευσης έγκειται στο αν ο κόσμος της εργασίας και οι λαϊκές τάξεις θα πολεμήσουν διαθέτοντας κάποια θετικά κεκτημένα.

Το κόμμα και οι τάσεις

Το κόμμα και οι τάσεις

Πετράκος Χρήστος

Ένας σύντροφος, προερχόμενος από το ΚΚΕ -άλλωστε στον ΣΥΡΙΖΑ οι περισσότεροι σε άλλη κομματική γη έχουμε γεννηθεί- περιέγραφε πρόσφατα την εικόνα του ΚΚΣΕ την περίοδο που πλέον κατευθυνόταν προς την πτώση. Ένα κόμμα στο οποίο κανείς δεν πίστευε κανέναν και τίποτα. Ένα κόμμα χωρίς ζωή, με μέλη απομονωμένα στις οργανώσεις, με στελέχη απομονωμένα στην ηγεσία.

Οι «Θέσεις» για το 20ό Συνέδριο του ΚΚΕ: Πολλά βήματα πίσω, κανένα μπροστά

Οι «Θέσεις» για το 20ό Συνέδριο του ΚΚΕ: Πολλά βήματα πίσω, κανένα μπροστά

Τρίκκας Τάσος

Οι “Θέσεις”, πλήρεις βεβαιοτήτων για τις “αλήθειες” που εκφράζουν, αποκαλύπτουν όμως και κάποιες “αδυναμίες”. Αλλά για τις αδυναμίες ευθύνεται η βάση -οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες που δουλεύουν στις οργανώσεις και δεν “αφομοιώνουν τη γραμμή”

“Η επικείμενη επανάσταση των εργατών και αγροτών στην Ελλάδα θα έχει αστικοδημοκρατικό χαρακτήρα με τάσεις γρήγορης μετατροπής σε προλεταριακή σοσιαλιστική επανάσταση”. Έτσι αποφάνθηκε η 6η Ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ (Γενάρης 1934) τερματίζοντας μια μακρόχρονη συζήτηση για τον χαρακτήρα της “επικείμενης” επανάστασης, που κυριάρχησε στο κόμμα από την ίδρυσή του (Νοέμβρης 1918).

Αλέξης Τσίπρας :Ευρώπη «πολλαπλών ταχυτήτων» ή «πολλαπλών επιλογών»;

Ευρώπη «πολλαπλών ταχυτήτων» ή «πολλαπλών επιλογών»;

Αλέξης Τσίπρας

EPA/JULIEN WARNAND

Ο πρωθυπουργός υπογραμμίζει ότι «η προοδευτική Ευρώπη, τα συνδικάτα και οι κοινωνικές δυνάμεις, οι πολιτικοί χώροι της Αριστεράς, της Σοσιαλδημοκρατίας και της Οικολογίας πρέπει να αναζητήσουν έναν νέο ηγεμονικό ρόλο στις εξελίξεις» 

Το ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση βρίσκεται σήμερα σε κρίση προσανατολισμού δεν είναι κάτι που θα έπρεπε να μας αιφνιδιάζει ή να μας προκαλεί έκπληξη. Τα τελευταία χρόνια, το ευρωπαϊκό οικοδόμημα δοκιμάστηκε απέναντι σε δύο κρίσεις, την οικονομική και την προσφυγική, και τα συμπεράσματα δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικά.

Με το ΠΑΣΟΚ ή με τους ΑΝ.ΕΛΛ.;

Με το ΠΑΣΟΚ ή με τους ΑΝ.ΕΛΛ.;

Δάνος Ανδρέας

Από την αρχή διαφώνησα με την πρόταση του Ν. Φίλη για προσέγγιση με το ΠΑΣΟΚ, που είναι, όπως πιστεύει, πιο κοντά μας. Σήμερα όμως, που ο πασόκος κ. Μανιάτης έσπευσε να χαρακτηρίσει την καταστροφική «επένδυση» στις Σκουριές «εμβληματική»(!)1 (υπήρξε και υπουργός Περιβάλλοντος ο αθεόφοβος), αποφάσισα να μιλήσω.

Μόνο όποιος δεν καταλαβαίνει πόσο γρήγορα αλλάζουν οι καιροί μπορεί να μιλάει για κάποια συγγένεια μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Αριστεράς. Και εξηγούμαι:

Να χαρούμε ή να κλάψουμε;

Να χαρούμε ή να κλάψουμε;

Τάσος Παππάς

AP/ Martin Meissner

«Πρέπει να αναγνωρίσει κανείς ότι η σημερινή κυβέρνηση της Ελλάδας έκανε περισσότερες μεταρρυθμίσεις από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις μαζί», δήλωσε ο Γενς Σπαν 

Ο συνεργάτης του Σόιμπλε, υφυπουργός Οικονομικών Γενς Σπαν, δήλωσε ότι «πρέπει να αναγνωρίσει κανείς ότι η σημερινή κυβέρνηση της Ελλάδας έκανε περισσότερες μεταρρυθμίσεις από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις μαζί». Να χαρούμε ή να κλάψουμε; Ποιος όμως να χαρεί και ποιος να κλάψει;

Κράτος και Αριστερά

Κράτος και Αριστερά

Κώστας Δουζίνας

Λίγο πριν από τις εκλογές του 2012, το περιοδικό των πλουσίων «Forbes» δημοσίευσε άρθρο κάποιου Bill Frezza με τίτλο «Δώστε στην Ελλάδα αυτό που της αξίζει: τον κομμουνισμό». Ο κόσμος χρειάζεται ένα σύγχρονο παράδειγμα του κομμουνισμού εν δράσει και δεν υπάρχει καλύτερος υποψήφιος από την Ελλάδα. «Πετάξτε τους από την Ε.Ε., κόψτε τη ροή των τσάμπα ευρώ και μετά καθίστε αναπαυτικά και απολαύστε για μια γενιά την καταστροφή».