Τα σενάρια της μεταμνημονιακής εποχής

Η συζήτηση έχει περάσει στο «μετά»

Τα σενάρια της μεταμνημονιακής εποχής

Αγουρίδης Γιάννης

Μαργαρίτης Σχοινάς, εκπρόσωπος της Κομισιόν:

 «Στις 21 Αυγούστου του 2018, η Ελλάδα 

εξέρχεται της επταετούς μνημονιακής εποχής»

Αν κάποιος ανατρέξει με μια απλή αναζήτηση στο Διαδίκτυο σε δημοσιεύματα της 5ης Νοεμβρίου του 2016 ή του 2015 θα διαπιστώσει ότι ο Τύπος (φιλικός και μη προς την κυβέρνηση) διακατεχόταν από αγωνία για το τι θα γίνει με την πρώτη ή τη δεύτερη αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος. Η μετρολογία (δικαίως και αδίκως) έδινε και έπαιρνε, ενώ οι καθυστερήσεις, όπου κι αν οφείλονταν σε κάθε φάση, ενίσχυαν την αβεβαιότητα για την ελληνική οικονομία, δίνοντας έδαφος σε όσους ήθελαν να τορπιλίσουν τις προσπάθειες και να εξυφαίνουν σενάρια τρόμου για το μέλλον της χώρας.

Αριστερά του 21ου αιώνα και ευρωπαϊκό κεκτημένο

Αριστερά του 21ου αιώνα και ευρωπαϊκό κεκτημένο

ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΜΠΑΛΤΑ

Aς αφήσουμε, για μια φορά, τα οικονομικά ζητήματα και τις δουλείες τους. Για να μιλήσουμε για ιδέες. Και ως προς τις ιδέες, ας αφήσουμε, για μια φορά, την αρχαία Ελλάδα και τα επιτεύγματά της. Για να μιλήσουμε για τις ιδέες που κάποτε συγκρότησαν εν θερμώ τη σημερινή Ευρώπη. Την Ευρώπη της νεωτερικότητας. 17ος και 18ος αιώνας. Η εποχή όπου η Ευρώπη κατέκτησε την πνευματική της ενότητα. Ενότητα στην οποία συνέβαλε μεν καθοριστικά η αρχαία ελληνική κληρονομιά, αλλά πολύ λίγο η τότε Ελλάδα του οθωμανικού ζυγού. Ίσως γι’ αυτό η εν λόγω εποχή δεν μνημονεύεται συχνά στα καθ’ ημάς. Μολαταύτα, αυτή η πνευματική ενότητα επιτεύχθηκε. Παρά τις οξύτατες θρησκευτικές διαμάχες και σε πείσμα των πολλών ενδοευρωπαϊκών πολέμων και όσων πολλών κόστισαν σε όλα τα επίπεδα. 

«Μην ενοχλείτε. Σκεφτόμαστε»

«Μην ενοχλείτε. Σκεφτόμαστε»

Τάσος Παππάς

AP Photo/Virginia Mayo, Pool

junker_mei.jpg

Καθ’ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου στη Γερμανία και η κυβέρνηση της χώρας και οι πολιτικοί όλων των κομμάτων (εξαιρείται η Αριστερά), όποτε κάποιος στην Ευρώπη έθετε θέμα ελληνικού χρέους ή πρότεινε διάλογο για τα ανοιχτά ζητήματα της Ε.Ε., έλεγαν «μη μας απασχολείτε τώρα, πάμε σε εκλογές». Οι πάντες το σεβάστηκαν, ασχέτως αν οι αξιωματούχοι της Γερμανίας δεν είχαν πράξει αναλόγως στις εκλογικές διαδικασίες άλλων χωρών. Ο,τι ήθελαν ζητούσαν -απαιτούσαν είναι η σωστή λέξη- να προωθηθεί, αδιαφορώντας για τη συγκυρία και τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν οι κυβερνήσεις στη διαχείριση σύνθετων προβλημάτων.

Humanitè «Τα χρήματα από τα ομόλογα δεν δόθηκαν στην Ελλάδα, για να πέσει ο Τσίπρας»

«Τα χρήματα από τα ομόλογα δεν δόθηκαν στην Ελλάδα, για να πέσει ο Τσίπρας»

Περίπου 7000 υπογραφές έχει ήδη συγκεντρώσει η καμπάνια της γαλλικής ιστορικής εφημερίδας Humanitè που ζητά «να επιστραφούν τα χρήματα στους Έλληνες», αναφερόμενη στα υπερκέρδη του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας από τα ελληνικά ομόλογα, που αθροιστικά ξεπερνούν τα δέκα δισεκατομμύρια ευρώ. Ο διευθυντής της εφημερίδας και ευρωβουλευτής, Πατρίκ Λε Γιαρίκ, που οργάνωσε την καμπάνια, δήλωσε στο tvxs.gr ότι η συμφωνία επιστροφής των χρημάτων αθετήθηκε το 2015 «ύστερα από πολιτική απόφαση του Σόιμπλε, ο οποίος ήθελε να οδηγήσει την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ σε αδιέξοδο και κατόπιν στην κατάρρευση».

ΝΔ: Χαμένη μεταξύ εκλογών, Σκουριών, Ελληνικού και καναλαρχών

ΝΔ: Χαμένη μεταξύ εκλογών, Σκουριών, Ελληνικού και καναλαρχών

Αλέξανδρος Ζέρβας 

Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς πως η καθημερινότητα στο ηγετικό επιτελείο της ΝΔ εσχάτως έχει πάψει να είναι τόσο ανέμελη...

Λίγο η ακύρωση του πολιτικού αφηγήματος περί «πρόωρων εκλογών», λίγο η εμφανής κάμψη ακόμη και στις πιο «φιλικές» δημοσκοπήσεις, λίγο οι συχνές επικοινωνιακές γκάφες από κορυφαία γαλάζια στελέχη (ακόμη και του ίδιου το Κυριάκου Μητσοτάκη) έχουν δημιουργήσει έντονο σκεπτικισμό στην Πειραιώς. 

Όπως σημείωνε πρόσφατα χαρακτηριστικά έμπειρο στέλεχος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης «κάποιοι κατάλαβαν, έστω κι αργά, πως ο δρόμος προς την εξουσία δεν είναι ούτε σύντομος ούτε εύκολος ούτε καν δεδομένος, όπως ήθελαν να πιστεύουν».

Η αφύπνιση των ευρωπαϊκών μικροεθνικισμών

Η αφύπνιση των ευρωπαϊκών μικροεθνικισμών 

Καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση επιχειρεί να μετασχηματιστεί σταδιακά σε ομοσπονδία, δεκάδες αυτονομιστικά και χωριστικά κινήματα απειλούν, αν εκφραστούν με βίαιο τρόπο, να τινάξουν στον αέρα τα έθνη-κράτη από τα οποία συντίθεται. Αυτή η νέα «εθνική αφύπνιση» παρατηρείται κυρίως σε βιομηχανικές κοινωνίες, στους κόλπους ισχυρών και καλά οργανωμένων κρατών με υψηλό βιοτικό επίπεδο. Ξεκίνησε τη δεκαετία του 1960, αν και σε ορισμένες περιπτώσεις (π.χ. Ιρλανδία, Σκοτία και Καταλανία) προϋπήρχε.

Βασική αιτία ήταν η αίσθηση παραμέλησης ή καταπίεσης της μειονοτικής ταυτότητας από το συγκεντρωτικό κράτος. Η αφύπνιση αυτή εκφράστηκε με το συλλογικό αίτημα της εθνοτικής αυτονομίας, και στηρίχτηκε στην πολιτιστική, λογοτεχνική, γλωσσική, και ιστορική αναγέννηση. Για την πολιτικοποίηση των ευρύτερων στρωμάτων της εθνοτικής κοινότητας βασικό ρόλο έπαιξε η ιντελιγκέντσια, δηλαδή οι «επαγγελματίες διανοούμενοι», που ξαναζωντάνευσαν τα έθιμα, τις γλώσσες, ανακάλυψαν την εθνοτική ιστορία, επανακαθιέρωσαν τελετουργίες και παραδόσεις, προσδίδοντας σ’ όλα αυτά εθνικό πολιτικό νόημα.

Η άλλη όψη της Καταλανικής Ανεξαρτησίας

Η άλλη όψη της Καταλανικής Ανεξαρτησίας

Γιώργος Μαρτινίδης*

AP Photo / Emilio Morenatti

Ανεξάρτητα από το (ομολογουμένως πολύ βασικό) θέμα του δικαιώματος για ανεξαρτησία και του τραύματος που έχει υποστεί η Καταλονία από την καταπίεση της γλώσσας και της ταυτότητάς της υπό τη δικτατορία του Φράνκο, υπάρχει και μια άλλη, πολύ κρίσιμη όψη της πορείας της περιφέρειας προς την ανεξαρτησία, η οποία φαίνεται να έχει παραβλεφθεί μέσα στην συζήτηση στα ΜΜΕ.

Πρόκειται, ασφαλώς, για τα βαθύτερα οικονομικά κίνητρα που μπορεί να έχουν στο μυαλό τους όχι μόνο οι πολιτικοί αλλά και οι απλοί πολίτες της περιοχής, αφού σε αρκετές συνεντεύξεις πολιτών ακούει κανείς διάφορες εκδοχές του παράπονου ότι «στέλνουμε όλα τα χρήματά μας στην κυβέρνηση και μας δίνουν πίσω ψίχουλα».[1]

Εκτός διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος η Ελλάδα – «Αναγνώριση των θυσιών του λαού»

Εκτός διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος η Ελλάδα

«Αναγνώριση των θυσιών του λαού»

Επισφράγιση της εξόδου της χώρας από την επώδυνη διαδικασία
Εντυπωσιακή η βελτίωση των δημοσιονομικών της Ελλάδας
«Στην τελική ευθεία πια από το τέλος των προγραμμάτων», το μήνυμα των ευρωπαίων αξιωματούχων
Για «αναγνώριση των τεράστιων προσπαθειών και θυσιών που έκανε ο ελληνικός λαός» έκανε λόγο ο Μοσκοβισί
Χαιρετίζει την απόφαση η Κομισιόν

Το τέλος του καθεστώτος του υπερβολικού ελλείμματος για την Ελλάδα αποφάσισε σήμερα, Δευτέρα 25 Σεπτεμβρίου, το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επιβεβαιώνοντας ότι το έλλειμμα της χώρας είναι πια κάτω από το 3%, όριο της Ε.Ε. για τα δημοσιονομικά ελλείμματα.

«Γαλάζιο» μπλόκο στη διαφάνεια στην Ευρωβουλή

Αποκαλυπτικές καταγγελίες του Στ. Κούλογλου

«Γαλάζιο» μπλόκο στη διαφάνεια στην Ευρωβουλή

Μελιγγώνης Γιώργος

Την... προνομιακή σχέση της Ν.Δ. και εν γένει της “ευρω-Δεξιάς” με τα επιχειρηματικά λόμπι, τη διαπλοκή πολιτικών - οικονομικών συμφερόντων και την αδιαφάνεια στην Ευρωβουλή ανέδειξε χθες με καταγγελία του ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Στ. Κούλογλου, καθώς αποκάλυψε ότι η πολιτική οικογένεια της Ν.Δ. στην Ευρωβουλή καταψήφισε μέτρα για τη διαφάνεια.

«Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και η Ν.Δ. ψήφισαν εναντίον της διαφάνειας στο Ευρωκοινοβούλιο. Να μπορούν δηλαδή οι επίτροποι και οι ευρωβουλευτές να διαπλέκονται χωρίς κανέναν έλεγχο με τα λόμπι και τα οικονομικά συμφέροντα» υπογράμμισε χθες στον ραδιοφωνικό σταθμό “Παραπολιτικά” ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζοντας τη στάση της ευρω-Δεξιάς ως “τον πιο ακραίο θατσερισμό, τον οποίο άλλωστε ανέπτυξε ο κ. Μητσοτάκης στη ΔΕΘ”.

Εκκωφαντικό έλλειμμα εμπιστοσύνης

Εκκωφαντικό έλλειμμα εμπιστοσύνης

Τάσος Παππάς

EUROKINISSI/ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΙΣΙΝΑΣ

Η Ευρώπη πρέπει να αλλάξει αν θέλει να επιζήσει; Είπαμε ψέματα στις νέες γενιές; Φοβόμαστε την κρίση των πολιτών; Παίρνουμε αποφάσεις πίσω από κλειστές πόρτες χωρίς καμιά λογοδοσία; Ασχολούμαστε με τεχνικές λεπτομέρειες αδιαφορώντας για τα ουσιώδη; Ταλαιπωρείται η Ευρώπη από μικρούς εμφυλίους και κινδυνεύει να χάσει τη μάχη από τις Η.Π.Α και την Κίνα; Πλήττεται η κοινωνική συνοχή με τις πολιτικές λιτότητας; Χρειαζόμαστε έναν υπουργό Οικονομικών, κοινό προυπολογισμό, συντονισμό των φορολογικών πολιτικών και κοινοβούλιο της ευρωζώνης; Η ελληνική κρίση δεν αφορούσε μόνο την Ελλάδα και η διαχείριση της ήταν μια αποτυχία για την Ευρώπη; Χρειαζόμαστε μια πιο δημοκρατική Ευρώπη; Οι προδοσίες της ευρωπαικής ιδέας έχουν διαβρώσει την εμπιστοσύνη; 

Η μεταναστευτική πολιτική στην Ευρώπη

Η μεταναστευτική πολιτική στην Ευρώπη

Της Μαρίας Αρβανίτη-Σωτηροπούλου* 

Η μεταναστευτική κρίση δεν θα τελειώσει όσο οι δυτικές κυβερνήσεις συνεχίζουν να κατασκευάζουν πολέμους, όσο οι δυτικές κοινωνίες ευημερούν και ο υπόλοιπος κόσμος υποφέρει από πολέμους και πείνα

Ο πόλεμος και η μετανάστευση δεν είναι κάτι νέο στην ανθρώπινη ιστορία και τα ελληνικά νησιά έχουν βιώσει και τα δύο από την αυγή της εποίκησής τους. Πρέπει να θυμόμαστε ότι ο Ιπποκράτης κατάφερε να σταματήσει έναν πόλεμο -την εισβολή της τότε υπερδύναμης Αθήνας στον γενέθλιο τόπο του, το νησί της Κω- με την ομιλία του «Επιβώμιος».

Το κρυμμένο χάσμα της Γερμανίας

Financial Times: Μεγαλώνουν οι ανισότητες πίσω από τη βιτρίνα

Το κρυμμένο χάσμα της Γερμανίας

Stefan Wagsty

«Επιβιώνω, αλλά δεν μπορώ να ζήσω» λέει η Ντόρις, συνταξιούχος νοσοκόμα στα 71 χρόνια της, στην άλλοτε πόλη των ανθρακωρύχων Γκελσενκίρχεν. «Δεν έχω λεφτά για να πάω σε παράσταση μπαλέτου, ούτε 10 ευρώ για τον κινηματογράφο. Αλλά αυτό που με στενοχωρεί περισσότερο είναι που δεν μπορώ να αγοράσω δώρα στα εγγόνια μου».

Από την «κατακραυγή» στα συγχαρητήρια, μια αντικομμουνιστική υστερία δρόμος

Από την «κατακραυγή» στα συγχαρητήρια, μια αντικομμουνιστική υστερία δρόμος

Μία εβδομάδα μετά τις αντιδράσεις και αντιπαραθέσεις -και στο εσωτερικό της αντιπολίτευσης- που πυροδότησε η αρνητική απάντηση του υπουργού Δικαιοσύνης, Σταύρου Κοντονή, στην πρόσκληση να συμμετάσχει στο διεθνές συνέδριο με θέμα «Η κληρονομιά στον 21ο αιώνα των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν από τα κομμουνιστικά καθεστώτα» στο Ταλίν, όπως προκύπτει από τα γεγονότα, δεν ήταν η Ελλάδα που απομονώθηκε, όπως υποστήριζε η αντιπολίτευση, αλλά η Εσθονία.

ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΣ :Πού πάει η Ευρώπη;

Πού πάει η Ευρώπη;

Ευκλείδης Τσακαλώτος

«Εχουμε μια ευρωζώνη όπου οι βόρειες χώρες απαιτούν διαφορετική νομισματική πολιτική από αυτήν που θα επιθυμούσαν οι νότιες, κάτι αδύνατο σε μια νομισματική ένωση»

Πρώτα τα κακά νέα. Οι τελευταίες ήττες των ακραίων δεξιών λαϊκιστικών δυνάμεων σε χώρες όπως η Γαλλία και η Ολλανδία δεν πρέπει να μας εφησυχάσουν.

Το κοινωνικό ζήτημα, η αίσθηση αδικίας σε πλατιά στρώματα του πληθυσμού, η διευρυμένη άποψη ότι οι απλοί άνθρωποι δεν μπορούν να επηρεάσουν τις πολιτικές αποφάσεις που αφορούν την καθημερινότητά τους θα είναι όλα μαζί μας για πολύ καιρό ακόμα.

Άλλο όνειρα, άλλο αυταπάτες

Άλλο όνειρα, άλλο αυταπάτες

Του Πάνου Τριγάζη* 

«Τα όνειρα είναι μεταδοτικά» έχει γράψει η διεθνώς γνωστή Τουρκάλα συγγραφέας Ελίφ Σαφάκ. Σπανίως τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα, συχνά διαψεύδονται, ενίοτε μετατρέπονται και σε εφιάλτες. Αυτό μαρτυρεί η Ιστορία του 20ού αιώνα σε ό,τι αφορά το όνειρο της κοινωνικής και ανθρώπινης απελευθέρωσης. Κατά κανόνα, σε «οδούς ονείρων» πορεύονται οι νέοι και οι νέες, γι’ αυτό και έχουν βρεθεί στην πρώτη γραμμή όλων των μεγάλων κινημάτων, διεθνώς και στην χώρα μας.

Επειδή κάποιοι σήμερα στην Ελλάδα μιλούν για «ναυάγιο ονείρων», καταλογίζοντας γι’ αυτό την ευθύνη στον ΣΥΡΙΖΑ, θα έλεγα ότι σχεδόν πάντοτε τα όνειρα ποικίλλουν. Παρά το γεγονός ότι ο εθνικός μας ποιητής και επαναστάτης, Διονύσιος Σολωμός, έχει συστήσει να πορευόμαστε «με λογισμό και μ’ όνειρο», ακόμα και πολλοί στην Αριστερά δεν αποφύγαμε τις αυταπάτες λόγω λανθασμένων εκτιμήσεων για τον συσχετισμό δυνάμεων στην Ελλάδα και την Ευρώπη.

Η «πολιτική λύση» και η απειλή της νέας πιστωτικής ασφυξίας

Η «πολιτική λύση» και η απειλή της νέας πιστωτικής ασφυξίας

Ο προφανής στόχος οριοθετείται ως «καθαρή λύση» για το χρέος, η υπόγεια αγωνία κρύβεται στην πιθανότητα ενός ακόμη εκβιασμού σε καθεστώς πιστωτικής ασφυξίας, και ως έσχατο όπλο προβάλει και πάλι η πολιτική διαπραγμάτευση κορυφής.

Ή άλλως, η κυβέρνηση εξακολουθεί να προσδοκά μεν έναν ρεαλιστικό συμβιβασμό για το χρέος στο Eurogroup της 15ης Ιουνίου, μπροστά όμως στις – υψηλές – πιθανότητες ενός νέου «τείχους» Σόιμπλε-Τόμσεν διερευνά τις διόδους πολιτικής απεμπλοκής.

Το ύπουλο πολιτικό πόκερ του Σόιμπλε

Το ύπουλο πολιτικό πόκερ του Σόιμπλε 

Νικόλ Λειβαδάρη

To πρώτο... ημίχρονο της μάχης για το ελληνικό χρέος έληξε χωρίς συμφωνία, η τελική αναμέτρηση παραπέμπεται στο Eurogroup της 15ης Ιουνίου και η - καθαρά πολιτική - μάχη των επόμενων 20 ημερών θα κρίνει την επιτυχία ή μη των ελληνικών σχεδιασμών.

Ο δε βαθμός δυσκολίας αυτής της μάχης καταδεικνύεται από το παρασκήνιο του χθεσινού Eurogroup, όπου ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε επιχείρησε, για μια ακόμη φορά, την ντρίπλα της τελευταίας στιγμής: Με το σχέδιο συμβιβασμού που μπήκε στο τραπέζι, ο χαμένος θα ήταν και πάλι η Ελλάδα καθώς, στην πράξη το θέμα του χρέους παραπεμπόταν συνολικά μετά τη λήξη του προγράμματος, συνδεόταν με ρήτρες αιρεσιμότητας και - κυρίως - δέσμευε τη χώρα σε νέο πρόγραμμα με το ΔΝΤ μετά τη λήξη του τρίτου Μνημονίου.

Συνέντευξη Άξελ Τρόοστ : Επιδίωξη του Σόιμπλε ήταν η Ελλάδα να γίνει αντιπαράδειγμα

Λίγες ημέρες μετά τις γαλλικές εκλογές, λίγους μήνες πριν τις γερμανικές, ο Axel Troost σχολιάζει πολιτικά πρόσωπα και φαινόμενα.

Επιδίωξη του Σόιμπλε ήταν η Ελλάδα να γίνει αντιπαράδειγμα

Εύη Φιαμέγκου

Ένας Γερμανός φίλος, ο οικονομολόγος, βουλευτής και αντιπρόεδρος του κόμματος της αριστεράς Die Linke, μίλησε πριν απο λίγο καιρό στη Αθήνα στην εκδήλωση που διοργάνωσε το Ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ με θέμα «Η Γερμανία ψηφίζει- αλλάζει η πολιτική της;».

Στην εκδήλωση του Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ η πρόεδρος του Δ.Σ. Dagmar Enkelmann,είπε για τον Μάρτιν Σούλτς « είναι σαν το σοκολατένιο αβγό Kinder έκπληξη, δεν ξέρουμε τι θα βγει απο μέσα» και ο διευθυντής του Ιδρύματος Friedrich Ebbert στην Ελλάδα, Χρήστος Κατσιούλης σχολίασε «αιφνιδίασε και το ίδιο το κόμμα, είναι ένα μυστήριο το πως κατάφερε να κερδίσει τόσους οπαδούς». Στα δικά σας μάτια ποιος είναι ο Μάρτιν Σούλτς;

Επιχείρηση «φυγή προς τα εμπρός»

Επιχείρηση «φυγή προς τα εμπρός» 

Το οικονομικό επιτελείο ξεκινά από σήμερα διαπραγματευτικό σπριντ δέκα ημερών, το πολιτικό σήμα που έχει δώσει ο Αλέξης Τσίπρας δείχνει fast track κλείσιμο της αξιολόγησης και αναπτυξιακή «φυγή προς τα εμπρός», και το στοίχημα για την κυβέρνηση είναι να μπει στο καλοκαίρι έχοντας αφήσει οριστικά πίσω της το τέλμα της διαπραγμάτευσης και των συμπληγάδων Σόιμπλε και ΔΝΤ.

Για να επιτευχθεί αυτό πρέπει έως τις 10 Μαίου να έχει κλείσει η τεχνική συμφωνία (staff level agreement) με τους δανειστές κι έως το τέλος του μήνα, ή το αργότερο έως τις αρχές Ιουνίου, να έχει επέλθει και η πολιτική συμφωνία για το χρέος.

Τσίπρας: Δεν θα παίζουμε τις κουμπάρες, λύση στο Eurogroup αλλιώς έκτακτη Σύνοδο Κορυφής [ΒΙΝΤΕΟ]

Τσίπρας: Δεν θα παίζουμε τις κουμπάρες, λύση στο Eurogroup αλλιώς έκτακτη Σύνοδο Κορυφής 

Καταγγέλλοντας ανοιχτά πολιτικά σκοπιμότητες ενώπιον του Ντόναλντ Τουσκ και ζητώντας έκτακτη σύνοδο κορυφής της ευρωζώνης εάν δεν υπάρξει λύση για την αξιολόγηση στο έκτακτο Eurogroup της Παρασκευής, ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί την τελική αντεπίθεση στην - πολλαπλώς ναρκοθετημένη - αρένα της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές.

Με το αίτημα για έκτακτη σύνοδο κορυφής ενδεχομένως και πριν από το Πάσχα, ο Έλληνας πρωθυπουργός επιχειρεί να στείλει διπλό μήνυμα: Αφενός να καταδείξει ότι η συμφωνία είναι πλέον υπόθεση αμιγώς πολιτική, και δη σε ανώτατο επίπεδο, και αφ' ετέρου να σπάσει το blame game των δανειστών εγκαλώντας τους ευθέως για πολιτικές σκοπιμότητες.