Νίκος Μπελογιάννης 1915-1952: Τον φοβούνταν ακόμα και νεκρό...

Νίκος Μπελογιάννης 1915-1952:

Τον φοβούνταν ακόμα και νεκρό... 

Γιώργος Σαρρής

Η πορεία μέχρι το εκτελεστικό απόσπασμα - Η σύλληψη στη γιάφκα των Εξαρχείων και οι απανωτές δίκες του «ανθρώπου με το γαρίφαλο» - Η ευφάνταστη επικοινωνία με τη σύντροφό του Έλλη στο κελί, ο φίλος που αρνήθηκε να τον πυροβολήσει και το σκίτσο του Πάμπλο Πικάσο

Κάθε βράδυ οι θανατοποινίτες των φυλακών Καλλιθέας κοιµούνταν µε την αγωνία ότι αυτό θα είναι και το τελευταίο τους. Μονάχα τα Σαββατόβραδα κοιµούνταν ήρεµοι, γνωρίζοντας ότι τις Κυριακές απαγορεύονται οι εκτελέσεις. Ακόµη και οι Γερµανοί κατακτητές τηρούσαν αυτό τον άγραφο νόµο. Εκείνο το ξηµέρωµα της Κυριακής 30 Μαρτίου του 1952, όµως, έµελλε να είναι διαφορετικό για τον καταδικασθέντα Νίκο Μπελογιάννη, ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ και αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης. Το ίδιο ίσχυε και για τρεις ακόµη έγκλειστους συντρόφους του.

Τι είναι και τι θέλει το ΚΚΕ;

Τι είναι και τι θέλει το ΚΚΕ;

ΤΟΥ ΚΛΕΑΡΧΟΥ ΤΣΑΟΥΣΙΔΗ 

Το κακό όνειρο του Όργουελ πάει κι έρχεται στη ζωή μας. Ο ανήσυχος διεθνιστής, μαχητής στον Ισπανικό Εμφύλιο, ήταν ίσως ο πρώτος (μαζί με τον Μαλρό) που κατήγγειλε τις...

Το κακό όνειρο του Όργουελ πάει κι έρχεται στη ζωή μας. Ο ανήσυχος διεθνιστής, μαχητής στον Ισπανικό Εμφύλιο, ήταν ίσως ο πρώτος (μαζί με τον Μαλρό) που κατήγγειλε τις εκκαθαρίσεις, από τους σταλινικούς, των αναρχικών και τροτσκιστών που επίσης αγωνίζονταν για την υπεράσπιση της ισπανικής δημοκρατίας απέναντι στις φασιστικές ορδές του Φράνκο.

Το σεξπιρικό δίλημμα της Αριστεράς

Το σεξπιρικό δίλημμα της Αριστεράς

Τάσος Παππάς

Τη δεκαετία του ’70 η ιδεολογική πάλη στο εσωτερικό της πληθυντικής Αριστεράς ήταν στην ημερήσια διάταξη.

Ολα τα ρεύματα υποστήριζαν ότι υπηρετούσαν με συνέπεια τη μαρξιστική παράδοση, διάβαζαν «σωστά» τα ιερά κείμενα των ιδρυτών του επιστημονικού σοσιαλισμού, προσαρμόζοντάς τα με δημιουργικό τρόπο στις σύγχρονες συνθήκες, και το ένα κατηγορούσε το άλλο για διολίσθηση στον ρεφορμισμό και τον ρεβιζιονισμό, ακόμη και για συνεργασία με τον ταξικό εχθρό.

Ο,τι δηλαδή συμβαίνει και σήμερα, με τη διαφορά ότι η συγκεκριμένη διαμάχη διεξάγεται ερήμην της κοινωνίας, η οποία είναι παγερά αδιάφορη απέναντι στους «ναρκισσισμούς της επαναστατικής λεπτομέρειας».

Η «μακεδονική» αλλοίωση των ελληνικών κομμάτων

Όπως και το 1992-1995, το Μακεδονικό επιδρά καταλυτικά στα πολιτικά κόμματα και μεταμορφώνει τις ηγεσίες τους

Η «μακεδονική» αλλοίωση των ελληνικών κομμάτων

Δημήτρης Ψαρράς

 MOTION TEAM/ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΕΡΒΕΡΙΔΗΣ

H συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και ΠΓΔΜ και κυρίως η πολιτική αντιπαράθεση που προηγήθηκε και εξακολουθεί να τη συνοδεύει παράγουν ήδη αποτελέσματα.

Δεν εννοώ τα αποτελέσματα εκείνα που προβάλλει η Νέα Δημοκρατία, τις νομικές δηλαδή συνέπειες που συνεπιφέρει σε επίπεδο διεθνούς δικαίου η υπογραφή της συμφωνίας των Πρεσπών, ούτε τις αντιδράσεις, θετικές ή αρνητικές, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Αναφέρομαι στις πολιτικές συνέπειες που είναι ήδη ορατές στο εσωτερικό ολόκληρου του ελληνικού κομματικού συστήματος, στη βαθιά δηλαδή αλλοίωση των κομματικών οργανισμών που προκαλεί η επαναφορά ενός πολύπλευρου «εθνικού ζητήματος» στο επίκεντρο του πολιτικού ανταγωνισμού.

Μακεδονική γλώσσα και ΚΚΕ

Μακεδονική γλώσσα και ΚΚΕ

Πάνος Τριγάζης*

Ολα περίμενα να τ' ακούσω για την ιστορική συμφωνία επίλυσης του Μακεδονικού, που πέτυχε η σημερινή κυβέρνηση με πρωτεργάτη τον Νίκο Κοτζιά και εμπνευστή τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα. Ωστόσο, με ξάφνιασε ειλικρινά η θέση της σημερινής ηγεσίας του ΚΚΕ, ιδιαίτερα όταν απορρίπτει τη συμφωνία επειδή δι’ αυτής αναγνωρίζεται μακεδονική εθνότητα και γλώσσα.

Κατ’ αρχάς, η συμφωνία πουθενά δεν αναφέρεται σε μακεδονικό έθνος, η ηγεσία της Ν.Δ. το «ανακάλυψε». Παλαιότερα, το ΚΚΕ μιλούσε για διαδικασία μακεδονικής εθνογένεσης, επικαλούμενο και την επανάσταση του Ιλιντεν κατά του οθωμανικού ζυγού.

ΚΚΕ και «Μακεδονικό»

ΚΚΕ και «Μακεδονικό»

Τσέκερης Άγγελος

Μόλις μέχρι πριν λίγους μήνες, το ΚΚΕ με επίσημες ανακοινώσεις υποστήριζε την εξεύρεση κοινά αποδεκτής λύσης στο “Μακεδονικό”, με γεωγραφικό προσδιορισμό στην ονομασία, απάλειψη του αλυτρωτισμού, καθώς και αναγνώριση του απαραβίαστου των συνόρων, της εδαφικής ακεραιότητας και κυριαρχίας των δύο χωρών.

Πρόσφατα, όμως, σε πολιτική συγκέντρωση στην Καρδίτσα, ο γ.γ. του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας δήλωσε ότι το ΚΚΕ δεν θα στηρίξει καμία συμφωνία για το “Μακεδονικό”, που να ανοίγει τον δρόμο για την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ.

Είναι λοιπον προφανές ότι όσο πλησιάζουμε σε μια συμφωνία, το ΚΚΕ κάνει πίσω από την θέση του. Και τη μετατόπιση αυτή οφείλουν να την εξηγήσουν με καθαρούς πολιτικούς όρους αντί να παριστάνουν ότι δεν συμβαίνει.

Το ΚΚΕ... και η θεωρία του αόρατου πόλου

Το ΚΚΕ... και η θεωρία του αόρατου πόλου

Andreas Mp 

Το ΚΚΕ είναι το μόνο ελληνικό κόμμα που έχει διοργανώσει συλλαλητήρια για όλες τις ανοιχτές, ή συγκαλυμμένες, επιχειρήσεις των Αμερικάνων εις βάρος μίας σειράς χωρών, στα πλαίσια της στρατηγικής αποσταθεροποίησης στην ΝΑ Μεσόγειο, στην Β.Αφρική, στα πλαίσια, ακόμα, εξάπλωσης του τόξου του ΝΑΤΟ σε ολόκληρη την ζώνη από την Ουκρανία μέχρι την Μέση Ανατολή. Το γεγονός ότι συμβάλλει, σύμφωνα με το μέτρο της δυναμικής του, να επιστρατευτούν τα απαραίτητα αντιιμπεριαλιστικά αντανακλαστικά του λαού μας είναι προς τιμήν του, αναμφίβολα.

66 χρόνια μετά τη... θυσία του Ν. Μπελογιάννη

66 χρόνια μετά τη... θυσία του Ν. Μπελογιάννη

Του Γιάννη Κουτσοκώστα

Περί θυσίας ο λόγος, σήμερα Μεγάλη Παρασκευή. Όχι γι' αυτή που τιμούν στις εκκλησίες οι ορθόδοξοι όπου γης, αλλά για τη «θυσία» ενός ανθρώπου, του Νίκου Μπελογιάννη, που έμεινε στην Ιστορία ως σύμβολο μιας ολόκληρης εποχής. Που ωστόσο δεν «διαβάστηκε» όσο θα έπρεπε, ούτε αξιολογήθηκε όσο θα μπορούσε, ούτε φυσικά τιμήθηκε όσο θα του άξιζε. Ένα χωριό στα περίχωρα της Βουδαπέστης, ένα μουσείο στην Αμαλιάδα, χάρη στη Βουλή των Ελλήνων και κάποιοι δρόμοι, λίγοι στην ανατολική Ευρώπης και ελάχιστοι στην Ελλάδα, φέρνουν μέχρι τις μέρες μας το όνομα του Νίκου Μπελογιάννη.

Ορισμένα σχόλια για τις κινητοποιήσεις του ΚΚΕ

Ορισμένα σχόλια για τις κινητοποιήσεις του ΚΚΕ

Του Κώστα Μπούκα *

Την τελευταία περίοδο παρατηρείται ένας άλλος "βηματισμός" από το ΚΚΕ. Ας σημειώσουμε ενδεικτικά ορισμένες χαρακτηριστικές στιγμές.

* Σε πορεία - διαμαρτυρία του ΠΑΜΕ για την κυβερνητική πρόθεση νομοθετικής ρύθμισης της δυνατότητας κήρυξης απεργίας από το 50+1 των οικονομικά τακτοποιημένων μελών από τα πρωτοβάθμια επιχειρησιακά σωματεία, μέλη του ξήλωσαν τα ρολά της εισόδου του υπουργείου Εργασίας καθώς και την πινακίδα του. Για το ίδιο θέμα σημειώθηκαν και συγκρούσεις με την αστυνομία στην οδό Ηρώδου Αττικού, αφού έγινε ξαφνική προσπάθεια να σπάσει το αστυνομικό μπλόκο και να κατευθυνθούν πιθανόν προς το πρωθυπουργικό μέγαρο.

Το νέο... πολιτικό λεξιλόγιο του ΚΚΕ

Το νέο... πολιτικό λεξιλόγιο του ΚΚΕ

Νόρα Ράλλη

EUROKINISSI/Γ. ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ

Με τη συμπλήρωση ενός αιώνα ζωής, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας αλλάζει άρδην την πολιτική του φρασεολογία, υιοθετώντας -με πρωταγωνιστή τον Δημήτρη Κουτσούμπα- ένα σταθερά επιθετικό ύφος 

Το ΚΚΕ είναι το κόμμα με τη μεγαλύτερη πολιτική ιστορία στη χώρα καθώς φέτος συμπληρώνει έναν αιώνα συνεχούς πολιτικής ζωής και δράσης. Από τους αντιπάλους του και τα κρατικά όργανα ασφαλείας, κατά καιρούς, δέχτηκε απηνείς διωγμούς, οι οποίοι αναμφίβολα το σημάδεψαν.

Άντε πάλι ο σοσιαλφασισμός!

Άντε πάλι ο σοσιαλφασισμός!

ΑΝΔΡΕΑΣ ΖΕΜΠΙΛΑΣ

Στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό έγινε και μια ενδιαφέρουσα κόντρα μεταξύ Τσακαλώτου και Παφίλη (ΚΚΕ), που έδειξε ανάγλυφα τη στρατηγική του Κομμουνιστικού Κόμματος.

Σε κάποια στιγμή, ο υπ. Οικονομικών υπενθύμισε στον βουλευτή του ΚΚΕ ότι στην Πορτογαλία η συμμαχία Σοσιαλιστών με το ΚΚΠ, το Μπλόκο της Αριστεράς και τους Πράσινους πάει καλά.

Τόνισε ότι εν όψει της ανόδου της Ακροδεξιάς, αυτές οι συμμαχίες είναι αναγκαίες ακόμη και για μεταρρυθμίσεις του καπιταλισμού.

Γιατί το ΚΚΕ βοηθάει τις δυνάμεις της παλινόρθωσης;

Γιατί το ΚΚΕ βοηθάει τις δυνάμεις της παλινόρθωσης;

Χρήστου Δημήτρης

Η κλιμάκωση της επιθετικότητας του ΚΚΕ κατά της κυβέρνησης προκαλεί πλήθος ερωτημάτων. Πώς ένα κόμμα με τουλάχιστον σοβαρό πολιτικό ήθος και αξιοπρέπεια κατρακυλά τόσο χαμηλά, προσφέροντας χείρα βοηθείας στις δυνάμεις της παλινόρθωσης για να ρίξουν την κυβέρνηση και να αναλάβουν πάλι την εξουσία; Εκείνη την εξουσία που είχαν σαράντα τόσα χρόνια, μέχρι που το καθεστώς κλεπτοκρατίας που είχαν εγκαταστήσει οδήγησε στη χρεοκοπία και εκδιώχθηκαν με την ψήφο του λαού.

ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ του κόμματος επιχειρούν πλέον να κάνουν αντισυγκεντρώσεις και βίαιες εισβολές μέσα στα υπουργεία. Και αν τραυματιστεί κανείς διαδηλωτής τους; Τόσο το καλύτερο, αφού μια φωτογραφία με ματωμένο πρόσωπο σίγουρα θα παιχτεί στα δελτία ειδήσεων των στρατευμένα υπέρ του Μητσοτάκη ΜΜΕ. Στόχος, ο λαός να αγανακτήσει με τον Τσίπρα και να ψηφίσει Κυριάκο, Φώφη και Σταύρο, καθόσον το κόμμα δεν έχει αυταπάτες και στο ρεπερτόριό του δεν περιλαμβάνεται ο δημοκρατικός δρόμος προς την εξουσία.

Ο ξαφνικός (;) πόλεμος ΚΚΕ – ΣΥΡΙΖΑ

Ο ξαφνικός (;) πόλεμος ΚΚΕ – ΣΥΡΙΖΑ 

 Η σύγκρουση μεταξύ Πάνου Σκουρλέτη και ΚΚΕ είναι μια σύγκρουση με πολιτικό βάθος. Και με πολιτικό μέλλον επίσης, με δεδομένη την υπόγεια ένταση μεταξύ Περισσού και κυβέρνησης αλλά και με βάση τα δημοσκοπικά δεδομένα.

Η αντιπαράθεση πήρε δημόσιο χαρακτήρα μετά την προχθεσινή παρέμβαση του ΠΑΜΕ στο περιφερειακό συνέδριο που διοργάνωσε η κυβέρνηση στην δυτική Αττική – μια παρέμβαση, στην οποία ο υπουργός Εσωτερικών απέδωσε χαρακτήρα «αντισυγκέντρωσης» εγκαλώντας το ΚΚΕ ότι ακολουθεί «ολισθηρό» δρόμο. Εκανε μάλιστα λόγο για «επικίνδυνο δείγμα γραφής» γιατί «η Αριστερά σ’ αυτόν τον τόπο έχει υποφέρει από την λογική των αντισυγκεντρώσεων», ενώ προχωρώντας κι ένα βήμα παραπέρα ο Πάνος Σκουρλέτης επιφυλάχθηκε να παρουσιάσει στοιχεία στην Βουλή που δείχνουν «εναντίωση του ΚΚΕ σε μέτρα υπέρ του κόσμου της εργασίας».

Κάπα Κάπα Ε, το κόμμα σου ΜΜΕ!

 Κάπα Κάπα Ε, το κόμμα σου ΜΜΕ!

του Νίκου Μωραΐτη

Το μένος προς τον ΣΥΡΙΖΑ οδηγεί το ΚΚΕ κατευθείαν στην αγκαλιά της διαπλοκής. Η υπέρ των διαπλεκόμενων ΜΜΕ ψήφος στη βουλή δεν ήταν παρά ένα αντίδωρο του ΚΚΕ προς αυτά, για την καθημερινή μανία που επιδεικνύουν εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ.

Μόνο δύο κόμματα καταψήφισαν την τροπολογία Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες. Το ένα είναι -φυσικά- το κόμμα πασών των διαπλοκών, η Νέα Δημοκρατία. Το άλλο είναι το ΚΚΕ.

Ξε-φυλίζοντας το ΚΚΕ

Ξε-φυλίζοντας το ΚΚΕ 

Αξιοσημείωτη ήταν για άλλη μια φορά η στάση του ΚΚΕ στο νομοσχέδιο για τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου θυμίζοντας την ιστορική του αλλεργία με την ομοφυλοφιλία και όσα μέλη του παρουσίασαν «αποκλίνουσα» σεξουαλική συμπεριφορά στο παρελθόν.

Μόνο ο μεγάλος ποιητής Γιάννης Ρίτσος είχε επιβάλλει την ανοχή των «διαφορετικών» προσωπικών του επιλογών από το κομματικό ιερατείο, προς μεγάλη αμηχανία της κομματικής βάσης. Αποδεικνύοντας συγχρόνως ότι τα δύο μέτρα και δύο σταθμά ισχύουν και τις καλύτερες οικογένειες.

Το «αριστερό» αντιπολιτευτικό παράδοξο

Το «αριστερό» αντιπολιτευτικό παράδοξο 

Γιάννης Πανούσης

"Γύρω μου ζαλισμένοι εχθροί και φίλοι σαν να επιστρέψαν από καρναβάλι" Νάσος Βαγενάς, Ruit Hora

Ένα από τα "παράδοξα" της διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι "η όλη Αριστερά" δεν [φαίνεται να] στηρίζει το εγχείρημα. Το ΚΚΕ ακολουθεί το δικό του δογματικό μοναχικό δρόμο, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η ΛΑΕ, η Πλεύση Ελευθερίας μάλλον τον καταγγέλουν παρά τον σιγοντάρουν [τουλάχιστον όπου κι όταν συμφωνούν], ενώ τα διάφορα αριστερίστικα μορφώματα θεωρούν την Κυβέρνηση περίπου "προδοτική".

Υπήρχε τρίτος δρόμος;

Υπήρχε τρίτος δρόμος;

Τάσος Παππάς

EUROKINISSI/ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ

Είναι η συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ. τουλάχιστον παράταιρη; Είναι. Εχουν δίκιο Δημοκρατική Συμπαράταξη και Ποτάμι που εγκαλούν τον Τσίπρα επειδή συνεχίζει να στηρίζει τον Πάνο Καμμένο και να επιμένει σ’ αυτήν τη σχέση; Και ναι και όχι. Ναι, γιατί πράγματι ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝ.ΕΛΛ. υπάρχει μεγάλη απόσταση στο ιδεολογικό και στο πολιτικό επίπεδο. Οχι, γιατί η συμπόρευση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ. ήταν μονόδρομος τον Ιανουάριο του 2015. Δεν υπήρχε εναλλακτική λύση.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο ΣΥΡΙΖΑ του 2015 προτιμούσε –το έλεγαν τα στελέχη του– τη στήριξη, ακόμη και τη συμμετοχή στο κυβερνητικό σχήμα, του ΚΚΕ. Κάτι όμως που ήταν αδύνατον. Το ΚΚΕ είχε ξεκαθαρίσει ότι δεν τον ενδιαφέρει καμία εμπλοκή σε αστική κυβέρνηση. Λογικό. Δεν ήταν μόνον οι στρατηγικού χαρακτήρα διαφωνίες που λειτούργησαν αποτρεπτικά, ήταν και η πικρή εμπειρία του ΚΚΕ από την κυβέρνηση Τζαννετάκη (έχει κάνει την αυτοκριτική του).

Για τον «κομμουνισμό» και την πατριαρχία

Για τον «κομμουνισμό» και την πατριαρχία

Χρήστος Καραγιαννίδης

Ο εισηγητής του ΚΚΕ κ. Δελής χθες ήταν ξεκάθαρος για τον τρόπο με τον όποιο αντιμετωπίζει τα ζητήματα ταυτότητας φύλου το κόμμα του. Δεν είναι η πρώτη φορά που η σταλινική αριστερά ταυτίζεται απόλυτα με τη δεξιά σε τέτοια ζητήματα, αν και με διαφορετικά επιχειρήματα κι αιτιάσεις. Στην περίπτωση του ΚΚΕ η υπόθεση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου είναι ευθεία επίθεση στη συγκρότηση της ταξικής συνείδησης της εργατικής τάξης κι ακόμα μιας προσπάθειας χειραγώγησης των λαϊκών μαζών μέσω αστικών ευφυολογημάτων περί ατομικών δικαιωμάτων.

«Μια οφειλόμενη απάντηση στη Λιάνα Κανέλλη»

«Τρέφει ο ένας τον άλλον και τρεφόμαστε ο ένας από τον άλλον, έλεγε ο Μακρονησιώτης παππούς μου»

«Μια οφειλόμενη απάντηση στη Λιάνα Κανέλλη»

ICON PRESS / ΛΙΑΚΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

Ανοιχτή επιστολή της κόρης του Δημήτρη Χριστούλα που έδωσε τέλος στη ζωή του στην πλατεία Συντάγματος -στις 4 Απριλίου του 2012- αρνούμενος να καταρρακωθεί η ύπαρξη και η αξιοπρέπειά του. Η Έμμυ Χριστούλα, γράφει:

«Δίπλα στα ονόματα του κ. Μπεγλίτη, του κ. Κουκουλόπουλου και άλλων διάσημων τηλεοπτικών πραιτοριανών, που πριν τρία χρόνια ενοχλήθηκαν σφοδρά από την πολιτική πράξη του Δημήτρη Χριστούλα, καθώς έσπαγε τη σιωπή της γενικευμένης κοινωνικής αυτοχειρίας που ήθελαν να επιβάλλουν στην ελληνική κοινωνία, προστίθεται τώρα και αυτό της Λιάνας Κανέλλη.

Η δολοφονία του Γιώργη Τσαρουχά το 1968 από τη χούντα

9 Μαϊου 1968

Η δολοφονία του Γιώργη Τσαρουχά το 1968 από τη χούντα

ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΖΑΦΕΙΡΗ

Το πρωί της 9ης Μαϊου 1968 το κορυφαίο στέλεχος της αντιδικτατορικής αντίστασης και πρώην βουλευτής της ΕΔΑ Γιώργης Τσαρουχάς άφηνε την τελευταία του πνοή από τα σκληρά βασανιστήρια των χουντικών στο κτήριο της ΚΥΠ, το σημερινό Πολεμικό Μουσείο Θεσσαλονίκης. Οι δικτάτορες απέδωσαν το θάνατό του σε φυσικά αίτια. Όμως, οι συγκλονιστικές φωτογραφίες που αποκαλύφθηκαν μεταπολιτευτικά απέδειξαν ότι ο θάνατος του βετεράνου αγωνιστή ήταν ένα ακόμη έγκλημα της δικτατορίας των Απριλιανών.