Η νεκρανάσταση της εθνικοφροσύνης
του Τριαντάφυλλου Μηταφίδη
Η νεκρανάσταση της διχαστικής εθνικοφροσύνης – τώρα «μακεδονοφροσύνης» - που επιχειρεί η ΝΔ, προκαλεί αυθόρμητα συνειρμούς με τα ιδεολογικά προεόρτια της «σκοτεινής επταετίας», 44 χρόνια μετά την παταγώδη κατάρρευσή της. Τότε ως τραγωδία, τώρα ως φάρσα.
Εργάστηκαν εντατικά οι διάφορες τάσεις της Δεξιάς στην κρίσιμη προδικτατορική συγκυρία για την ιδεολογική προετοιμασία και αποδοχή της δικτατορίας, καθώς τις ένωνε η εμφυλιοπολεμική ψύχωση ότι ο εκδημοκρατισμός της χώρας και οι λαϊκές διεκδικήσεις θα κατέληγαν σε κομμουνιστική επανάσταση. Όπως σωστά ανέλυσε ο Αρ. Μάνεσης, μετά τη λαϊκή έκρηξη τον Ιούλιο του 1965, «ο διάχυτος φόβος των κυρίαρχων τάξεων που σκέπτονταν απελπισμένα: ‘η νομιμότητα μας σκοτώνει’, τις έκανε αντικειμενικά πρόθυμες να αποδεχθούν την εκχώρηση της άσκησης της κρατικής εξουσίας σε δυναμικότερους φορείς, ενός δηλαδή καθεστώτος ‘έκτακτης ανάγκης’, οπότε το ‘βία χωρίς φράση’ θα αντικαθιστούσε το ‘βία της φράσης’ του κοινοβουλευτικού καθεστώτος».