Ρατσιστικός, ομοφοβικός εκτροχιασμός Αμβρόσιου

Ρατσιστικός, ομοφοβικός εκτροχιασμός Αμβρόσιου

EUROKINISSI / ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΟΝΗΣ

Με την κραυγή «είσαι προστάτης των γκέι» ο μητροπολίτης Καλαβρύτων επιτίθεται με σφοδρότητα στον υπουργό Δικαιοσύνης και στην κυβέρνηση κάνοντας λόγο για «κόκκινη χούντα». Εμμένει στους ομοφοβικούς χαρακτηρισμούς και στο διχαστικό κήρυγμα.

Πρόκειται για τη δεύτερη επιστολή του κ. Αμβρόσιου (σ.σ. αναρτήθηκε στο προσωπικό του ιστολόγιο) προς τον Σταύρο Κοντονή, στον οποίο απευθύνει το ερώτημα «ποιο είναι το μεγαλύτερο αδίκημα: να γράφεις κάπου το "φτύστε τους" ή να επιδεικνύεις με θρασύτητα ότι είσαι "τοιούτος";» και τον οποίο καλεί να πάρει θέση αν είναι «εργάτης της Δικαιοσύνης ή προστάτης των Gays;»

Αθώος ο κήρυκας του μίσους

Αθώος ο κήρυκας του μίσους

Αθώος ο μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος με μια πρωτοφανή δικαστική απόφαση! Το Μονομελές Πλημμελειοδικείο στο Αίγιο ανέτρεψε κάθε κανόνα απονομής δικαίου, μετατρέποντας τους θύτες σε θύματα. Αντί να δικάσει τον ανώτατο ρασοφόρο, επέτρεψε να μεταβληθεί η δίκη σε ιερά εξέταση για την ομοφυλοφιλία.

Το δικαστήριο ανέχτηκε ο μητροπολίτης και οι συνήγοροι υπεράσπισης να μετατρέψουν τη δικαστική αίθουσα σε αρένα μίσους. Το χειρότερο όμως είναι πως έστειλε σε κάθε κατεύθυνση το μήνυμα πως η Ελλάδα δεν είναι απλώς ένα κράτος που θρησκεύεται, αλλά πως τείνει να γίνει θρησκευτικό κράτος. Θυμίζουμε ότι σε ανάλογες δίκες οι κατηγορούμενοι είχαν καταδικαστεί.

Αυτή που δεν φοβάται τον Πιτσιρίκο

Αυτή που δεν φοβάται τον Πιτσιρίκο

της Δανάης Καρυδάκη

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν εντάξει να λες τον μαύρο σκυλάραπα. Μια φορά κι έναν καιρό ήταν εντάξει να λες τον ομοφυλόφιλο παλιόπουστα. Μια φορά κι έναν καιρό ήταν εντάξει να λες τις γυναίκες πουτάνες όταν κάνουν σεξ και αραχνομούνες όταν δεν κάνουν.

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν εντάξει να λες τους αγωνιστές του ΕΑΜ που αντιστάθηκαν ενάντια στη Γερμανική κατοχή συμμορίτες.

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν εντάξει να λες τους Εβραίους αρουραίους.

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν εντάξει να λυντσάρεις σκυλάραπες και να κρεμάς τα νεκρά τους κορμιά στα δέντρα προς παραδειγματισμό.

Μπορούν οι ιεράρχες να λένε ό,τι θέλουν;

Το σύμφωνο συμβίωσης και η ελευθερία έκφρασης των ταγών της Ορθοδοξίας

Μπορούν οι ιεράρχες να λένε ό,τι θέλουν;

του Δημήτρη Χριστόπουλου*

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ

To σύμφωνο συμβίωσης είναι, από τις 24 Δεκεμβρίου, νόμος του κράτους, και πολύς κόσμος, πολύ πέραν της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, πρέπει, νομίζω, να είμαστε χαρούμενοι: Οι φιλελεύθεροι που πιστεύουν στα ατομικά δικαιώματα, οι αριστεροί που πιστεύουν στην ισότητα, οι καλοί χριστιανοί, άνθρωποι που αγαπάνε τον πλησίον τους, ακόμα και συντηρητικοί εχέφρονες,

Η μέρα που η Κανέλλη έγινε Αυριανή (και άλλες έξι σκέψεις)

...και άλλες έξι σκέψεις

Η μέρα που η Κανέλλη έγινε Αυριανή 

Νίκος Μωραΐτης

Η μέρα που η Αριστερά προχώρησε τη χώρα ένα βήμα μπρος, οι απόντες από την Ιστορία, το ΚΚΕ που έγινε ΚΚΣΕ και η Λιάνα που έγινε… Αυριανή.
του Νίκου Μωραΐτη

Επτά σκέψεις που απορρέουν από τη χθεσινή συζήτηση στη Βουλή για το σύμφωνο συμβίωσης:

Αλ. Τσίπρας: Κλείνει ένας κύκλος οπισθοδρόμησης και ντροπής (Video)

Αλ. Τσίπρας: Κλείνει ένας κύκλος οπισθοδρόμησης και ντροπής 

Την συστράτευση των δημοκρατικών δυνάμεων και των κοινωνικών κινημάτων στον αγώνα κατά των διακρίσεων και του ρατσισμού, ζήτησε ο Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας στην Ολομέλεια της Βουλής για το σύμφωνο συμβίωσης.

Σύμφωνο συμβίωσης: Ο αγώνας συνεχίζεται...

Σύμφωνο συμβίωσης: Ο αγώνας συνεχίζεται...

Του Θάνου Ν. Νασόπουλου*

Πολλή κουβέντα, πολλές απόψεις, δογματισμοί, δηλώσεις στήριξης, δηλώσεις μίσους και ομοφοβίας. Όλα αυτά συνέθεσαν τον δημόσιο διάλογο γύρω από το σύμφωνο συμβίωσης ομόφυλων ζευγαριών που επιτέλους νομοθετείται από την κυβέρνηση του ΣYΡΙΖΑ.

Νίκος Μωραΐτης: Το μεγάλο όχι του ΚΚΕ

Νίκος Μωραΐτης: Το μεγάλο όχι του ΚΚΕ

του Νίκου Μωραΐτη

Το όχι που δεν είπε τον Ιούλιο το ΚΚΕ, μαζί με το μεγάλο ποτάμι του ελληνικού λαού, το είπε τώρα μαζί με κάτι τραγόπαπες, κάτι φασισταριά και το πιο ρυπαρό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας.

Τα «μαύρα μεσάνυχτα» των μαύρων ράσων (κι όχι μόνο)

Τα «μαύρα μεσάνυχτα» των μαύρων ράσων (κι όχι μόνο)

Αλέξανδρος Ζέρβας

Παρακολουθώντας κανείς τον «ιερό πόλεμο» που έχει κηρύξει τις τελευταίες μέρες η επίσημη Εκκλησία εναντίον των ομοφυλόφιλων, μάλλον φτάνει αβίαστα στο συμπέρασμα πως ο τζιχαντισμός δεν αποτελεί «προνόμιο» μόνο των οπαδών του Ισλαμικού Κράτους. Δε χρειάζεται να σταθεί κάποιος στα παραληρηματικά κηρύγματα εκ μέρους πολλών επιφανών εκπροσώπων της, όπως ο Μητροπολίτης Αμβρόσιος.

Δύο γενναίοι άνθρωποι

Πώς η κηδεία ενός σημαντικού ηθοποιού γίνεται μέγιστη πολιτική πράξη.

 Δύο γενναίοι άνθρωποι

του Νίκου Μωραΐτη

Δεν θα μιλήσω για τη συνεισφορά του Μηνά Χατζησάββα στην τέχνη του θεάτρου, αυτό είναι δουλειά άλλων πολύ πιο ειδικών στο θέμα από εμένα – και ευτυχώς το έχουν κάνει ήδη. Σπάνια, όμως, η κηδεία και η ταφή ενός ανθρώπου απετέλεσαν μία πολιτική πράξη τόσο ισχυρή προς τόσες διαφορετικές κατευθύνσεις.

Περί Δ.Καμμένου

Περί Δ.Καμμένου

 Απο το Fb της Φιλοθέης Βαρσαμή

Αν θέλαμε ακροδεξιάς αντίληψης ψεκασμένους συνωμοσιολόγους στην κυβέρνηση, θα είχαμε ψηφίσει νέα δημοκρατία, να πορευόμαστε με τους ορίτζιναλ μπαλτακοφαήλους. Δεν θέλαμε, ούτε θα θελήσουμε ποτέ, για αυτό απαιτούμε να μη μας φέρνουν στην εξουσία τους γενόσημους φαήλους από την πίσω -αριστερή- πόρτα.

Στο συννεφάκι των κοινωνικών προνομίων

Στο συννεφάκι των κοινωνικών προνομίων

ΤΗΣ ΦΙΛΙΩΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑ*

Ένα ψυχαναλυτικό σχόλιο, μια συζήτηση για τους ζητιάνους κι ένα κόμικ που κυκλοφορεί στα social media κι εξηγεί εξαιρετικά πώς επιδρά το ταξικό προνόμιο στην επαγγελματική εξέλιξη των ανθρώπων, που υποτίθεται ότι έχουν ίσες ευκαιρίες, μου έφεραν αυτές τις σκέψεις:

Από την αρχή του πολιτισμού οι άνθρωποι βασίζουν σχεδόν κάθε τεχνική πρόοδο και βελτίωση στις υλικές παραμέτρους της ζωής στην υποταγή άλλων ζώντων οργανισμών ή/και άλλων ανθρώπων.

Η τραβεστί κυβέρνηση και το σύμφωνο συμβίωσης

Η τραβεστί κυβέρνηση και το σύμφωνο συμβίωσης

Νίκος Μπόβολος 

Κάπου στον ευρωπαϊκό νότο υπάρχει μία χώρα που χρωστάει σε όποιον μιλάει ελληνικά, βελάζει, γρυλίζει και γενικώς σε όποιον βγάζει ήχο. Αυτή η χώρα λοιπόν αναγκάζει το λαό της να κάνει το σκατό του παξιμάδι για να το φορολογήσει ως είδος πολυτελείας. Η εν λόγω χώρα είναι αυτή εντός των τειχών της οποίας μας έλαχε να γεννηθούμε. Υπουργός της, περήφανα μας πληροφόρησε ότι γράφει στα παπάρια του μια καταδίκη του ευρωπαϊκού δικαστηρίου για την οποία πληρώνουμε κάθε μέρα πρόστιμα.

ΣΥΡΙΖΑ-Ρεπούση καταψηφίζουν το άρθρο δυο

Καταψηφίζει το άρθρο 2 του αντιρατσιστικού ο ΣΥΡΙΖΑ-Διαφοροποιήθηκε από το κόμμα της, η Μ. Ρεπούση .

ΣΥΡΙΖΑ-Ρεπούση καταψηφίζουν το άρθρο δυο

Ψηφίστηκαν κατά πλειοψηφία τα άρθρα του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου την Παρασκευή στη Βουλή. Την Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου θα πραγματοποιηθεί η ονομαστική ψηφοφορία για τρία άρθα.

 Ολοκληρώθηκε η συζήτηση στην Βουλή με διαφωνία του ΣΥΡΙΖΑ για το άρθρο 2 του νομοσχεδίου. Διαφοροποίηση της βουλευτού της ΔΗΜΑΡ Μαρίας Ρεπούση από το κόμμα της, το οποίο υπερψηφίζει επί των άρθρων το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο. 

Αντιρατσιστικό νομοσχέδιο μόνο στον τίτλο

Αντιρατσιστικό νομοσχέδιο μόνο στον τίτλο

Βασιλική Κατριβάνου

Δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν από χρυσαυγίτες. Πυροβολισμοί εναντίον Μπαγκλαντεσιανών και Πακιστανών εργατών στη Μανωλάδα, όταν ζήτησαν τα μεροκάματά τους. Ξυλοδαρμός ενός Αιγύπτιου εργάτη φούρνου στη Σαλαμίνα από το αφεντικό του, το οποίο στη συνέχεια τον αλυσόδεσε. Εμπρησμός μαγαζιών μεταναστών από  Τάγματα της Χρυσής Αυγής. Επίθεση σε ζευγάρι γκέι στο Παγκράτι, του ενός του σπάνε το πόδι και τον περιλούζουν με απορρυπαντικό.

Ο θείος Ιωσήφ και το Σύμφωνο συμβίωσης

Ο θείος Ιωσήφ και το Σύμφωνο συμβίωσης

Μαρία Τριαντοπούλου

Όχι ότι δεν το περίμενα αλλά ήλπιζα ότι πια το 2014 ίσως κάτι θα είχε αλλάξει... Ήλπιζα ότι το ΚΚΕ θα είχε μπορέσει να ξεπεράσει κάποιες αγκυλώσεις που οδηγούν τελικά στον απόλυτο συντηρητισμό και σε μονολιθικές και άκαμπτες θέσεις ολοένα και πιο αποκομμένες από τις σύγχρονες κοινωνικές δομές αλλά και από την εργατική τάξη που, υποτίθεται, αποτελεί το κύριο εκλογικό δυναμικό του κόμματος.

δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον

δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον

by nullapoenasinelege

Νομίζω πήγαινα λύκειο. Θυμάμαι εκείνο το βράδυ. Κάποιος στην τηλεόραση σε τηλεοπτικό σταθμό νομίζω που δεν υπάρχει πια, έβγαζε πύρινους λόγους περί ηθικής, σεμνότητας και οικογένειας. Τα πίστευε όλα αυτά που έλεγε. Τα μάτια του πετούσαν φωτιές. Κι ύστερα θυμάμαι έναν τραγουδιστή να κάνει έρωτα με μια κοπέλα σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου. Και η χώρα να παρακολουθεί με βδελυγμία πόσο χαμηλά μπορεί να πέσει κάποιος. Πόσο χαμηλά μπορεί να πέσει κάποιος; Μέχρι το έσχατο σημείο να θέλει να κάνει έρωτα με κάποιον άλλον ας πούμε; Θυμάμαι το βλέμμα του δημοσιογράφου.

«Λίγο ακόμα να... πέσουμε λίγο χαμηλότερα».

«Λίγο ακόμα να... πέσουμε λίγο χαμηλότερα». 

Της Μαρίας Τριαντοπούλου

Φωτογραφία: Κατερίνα Μαυρώνα

Δεν είναι μόνο το «τι» είναι και το «πως». Δεν είναι μόνο το τι ξεστομίζεται στα πλαίσια του υποτιθέμενου δημοκρατικού διαλόγου ή στα πλαίσια μιας πολιτικής αντιπαράθεσης αλλά και το πως γίνεται αυτό. Και γίνεται με τρόπο τραγικό και άκρως προσβλητικό όχι για εκείνους που μεταξύ τους προσβάλλονται και βρίζονται εκσφενδονίζοντας τους πιο απίστευτα χυδαίους χαρακτηρισμούς – στο κάτω κάτω εκείνοι μπορεί να είναι τόσο αδιάβροχοι και αδιαπέραστοι που τίποτα δεν τους πιάνει - αλλά και για μας που καθόμαστε και τους ακούμε αλλά και τους ανεχόμαστε. Όχι ότι είναι απόλυτα πρόσφατο το φαινόμενο αυτό, ούτε καν απόλυτα ελληνικό, αλλά έχει πέσει σε νέα απαράδεκτα χαμηλά τον τελευταίο καιρό. Είναι πραγματικά να αναρωτιέται κανείς πόσο απομένει ακόμα μέχρι η αντιπαράθεση αυτή χυδαιότητας χτυπήσει πάτο επισφραγίζοντας τον απόλυτο εξευτελισμό της πολιτικής ζωής του τόπου.

«Κατά της ομοφοβίας ζητώ περισσότερο θάρρος»

  Ενας δημοσιογράφος, ανταποκριτής από τη Ρώμη, κάνει την αρχή, αψηφώντας τυχόν κριτικές και εκπλήξεις .

   «Κατά της ομοφοβίας ζητώ περισσότερο θάρρος»

 Του Θεόδωρου Ανδρεάδη Συγγελλάκη

Το να είσαι στρέιτ ή γκέι είναι ακριβώς το ίδιο. Είναι ένα από τα χίλια χαρακτηριστικά της ζωής μας, σημαντικό, αλλά όχι το μοναδικό

Η είδηση της αυτοκτονίας του Σιμόνε ξεπέρασε τα ιταλικά σύνορα. Ενας νέος είκοσι ενός ετών αυτοκτόνησε με μια βουτιά στο κενό, πριν από πέντε μέρες, από την ταράτσα ενδεκαώροφης πολυκατοικίας σε περιφερειακή συνοικία της Ρώμης. Σπούδαζε, ήθελε να γίνει νοσοκόμος και είχε καλή σχέση με τους γονείς του, αλλά δεν άντεξε την κοινωνική πίεση και την ηλιθιότητα κάποιον συνομηλίκων του και όχι μόνο. Τον χλεύασαν και τον απομόνωσαν επειδή ήταν ομοφυλόφιλος, υιοθέτησαν τη στάση που χαρακτηρίζεται πλέον με το ουσιαστικό «ομοφοβία».