Τρεις ψήφοι για τον ΣΥΡΙΖΑ
του Δημήτρη Δημούλη
Στις εκλογές που έρχονται διαθέτω, προφανώς, μόνον μια ψήφο. Αλλά την ώρα που θα βάζω στο φάκελλο το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ σε μια αίθουσα δημοτικού σχολείου στη Λαμία θα το κάνω για τρεις λόγους. Τρεις λόγοι που ωρίμασαν μέσα μου τα τελευταία χρόνια και έκαναν εύκολη την επιλογή μου (ψήφος: εκ του «ψάω», λειαίνω).
Ψήφος αντίστασης. Με την απόλυτη βεβαιότητα ότι πρέπει να αντισταθούμε σε μια πολιτική που καταστρέφει τις ζωές εργαζομένων, μικροεπιχειρηματιών και συνταξιούχων, που επιδιώκει να συγκεντρωθεί όλο και περισσότερος πλούτος στο 10% των Ελλήνων (καπιταλιστών). Και το κάνει με τη βοήθεια των καλοπληρωμένων κατασταλτικών μηχανισμών (στρατός, αστυνομία, δικαστήρια), παρά τη λαϊκή κατακραυγή. Πέντε χρόνια μετά το Καστελλόριζο όλοι έχουν καταλάβει ότι το πρόβλημα δεν είναι το κρατικό χρέος που άλλωστε οι κυβερνητικές πολιτικές διαρκώς αυξάνουν. Τα κυβερνώντα κόμματα και οι «δανειστές» επιδιώκουν να κρατήσουν τους μισθούς σε επίπεδο βιοτικής ανασφάλειας και να μειώσουν όσο περισσότερο γίνεται τις κοινωνικές παροχές. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η μόνη ρεαλιστική επιλογή αντίστασης στην πολιτική που επιδιώκει να μετατρέψει την Ελλάδα σε κοινωνική έρημο με ακραίες ανισότητες, παρόμοια με τη Βραζιλία και τη Νότια Αφρική. Πρώτη ψήφος για τον Σύριζα.
Ψήφος ελπίδας. Δεν έχω την ίδια βεβαιότητα, αλλά υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις για το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα εφαρμόσει άμεσα και αποτελεσματικά μια πολιτική με ανατρεπτικούς άξονες:
– θα παύσει την καταστολή αλλοδαπών, απεργών και διαφωνούντων,
– θα αυξήσει σημαντικά το εισόδημα των λαϊκών τάξεων, ανατρέποντας τη σκληρά καπιταλιστική επιλογή των μνημονιακών κυβερνήσεων,
– θα ρυθμίσει με οριστικό τρόπο το χρέος (ας μελετήσουμε τη ρεαλιστική λύση για το χρέος που επεξεργάσθηκε ο καθηγητής Μηλιός), προκειμένου να πάψει να χρησιμοποιείται ως άλλοθι για την αντιλαϊκή επίθεση,
– θα αναδιαρθώσει και θα ενισχύσει τον κρατικό τομέα με γνώμονα τις ανάγκες του λαού και έμφαση στην υγεία και την εκπαίδευση – και όχι με βάση τις επί χάρτου μαθηματικές ασκήσεις κάποιου δεξιού οικονομολόγου με πολλά πτυχία.
Δεν πρόκειται για μέτρα επαναστικά. Είναι απλώς μια προσπάθεια εκπολιτισμού της Ελλάδας, με σκοπό να τη φέρει κοντά στην κοινωνική κατάσταση των ευρωπαϊκών χωρών που έχουν τους υψηλότερους δείκτες ανθρώπινης ευημερίας και (σύμπτωση;) τους χαμηλότερους δείκτες κοινωνικής ανισότητας. Αυτά τα απλά μέτρα εκπολιτισμού της χώρας με κριτήριο τις ανάγκες του λαού συναντούν τη λυσσαλέα αντίσταση του ελληνικού κεφαλαίου και των πολιτικών του εκπροσώπων. Θα λεχθούν ψεύδη, θα υπάρξουν απειλές και εκβιασμοί του λαού από την κυβέρνηση και τους διεθνείς υποστηρικτές της. Ας παρακολουθήσουμε με χιούμορ την κακόγουστη φάρσα που παίζεται στα ΜΜΕ και στον κυβερνητικό τύπο. Ο ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει την ελπίδα ότι η Ελλάδα θα ξαναγίνει ένα πολιτισμένο κοινωνικό κράτος. Δεύτερη ψήφος για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ψήφος για το ανοιχτό μέλλον. Δεν έχω καμιά βεβαιότητα ότι η ψήφος μου θα είναι πετραδάκι στην πορεία επαναστατικοποίησης της Ευρώπης. Το κρίσιμο δεν είναι οι υποκειμενικές βουλήσεις του επιτελείου του ΣΥΡΙΖΑ ούτε οι σημερινές αντιλήψεις και πράξεις των εκατομμυρίων απεγνωσμένων και αγανακτισμένων Ελλήνων που ελπίζουν στην βελτίωση της ζωής τους με αλλαγή των κυβερνώντων. Κρίσιμες είναι οι κινήσεις του λαού στο μέλλον που μπορεί να συμπυκνωθούν σε καθοριστική πίεση για ριζικές μεταλλαγές: σε πίεση για να υπάρξει πραγματική ισότητα και κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής. Εδώ δεν υπάρχουν νομοτέλειες ούτε βεβαιότητες. Αλλά υπάρχουν πολίτες κομμουνιστές και κομμουνιστές της πολιτικής, όπως μας θυμίζει ο Ετιέν Μπαλιμπάρ. Αυτό δικαιολογεί την τρίτη, εξαιρετικά αμφίβολη αλλά και πολύ ενθουσιώδη, ψήφο μου για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Δημήτρης Δημούλης είναι καθηγητής συνταγματικού δικαίου στο Σάο Πάολο Βραζιλίας.
Το παραπάνω κείμενο είχε αποσταλεί πριν 20 μέρες στην Εφημερίδα των Συντακτών, αλλά μέχρι σήμερα δεν δημοσιεύθηκε. Δεδομένου ότι, αν καθυστερήσει και άλλο, θα χάσει το νόημά του, αποφασίσαμε να το δημοσιεύσουμε εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου