Aκροδεξιοί και άλλοι
Μα σοβαρά μπορεί κάποιος να κάνει αξιόπιστες ιδεολογικές αξιολογήσεις για το πολιτικό κατεστημένο στην Ελλάδα μας; Όταν βλέπω και ακούω τον οργίλο πρόεδρο Σαμαρά, παιανίζουν στ' αυτιά μου εμβατήρια. Διέγραψε τον Χατζηγάκη επειδή αποκάλεσε τον Καμμένο ακροδεξιό. Είπε δηλαδή ο άνθρωπος, ότι ο μήνας που διανύουμε είναι ο Νοέμβριος. Μήπως η ΝΔ μεταλλάχτηκε σε «προοδευτική», επειδή δεν ψήφισε το πρώτο μνημόνιο;
Τι αξιολόγηση να κάνεις για το ΛΑΟΣ και τον Καρατζαφέρη; Με το θέατρο
και την αποχώρηση του επέσπευσε την επιβολή της λύσης Παπαδήμου, την
οποία, κανείς από τους άλλους δεν ήθελε πραγματικά. Ψήφισε μνημόνιο,
τους πίεζε επί μήνες για κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Είναι ένα
συντηρητικό, φιλοευρωπαϊκό κόμμα; Τρέχα και γύρευε. Ένας θίασος
λαϊκίστικων ακροβατισμών είναι. Θα μπω στον πειρασμό να χαρακτηρίσω
προοδευτικό τον Πάγκαλο και ακροδεξιό, αντιδραστικό τον Βορίδη; Μήπως
βρισκόμαστε ακόμη στη δεκαετία του '80 όπου το ΠΑΣΟΚ λεηλατούσε την
Αριστερά, για να μη ξανάρθει η επάρατη δεξιά;
Η Αριστερά είναι καμίνι ριζοσπαστικών νέων ιδεών, λόγω
αυτοπροσδιορισμού ή ιδεολογικών ορισμών; Δεν ισοπεδώνω ιδεολογίες και
διαφορές, πρόσωπα και πρακτικές, αλλά η σημερινή πολιτική και κομματική
γεωγραφία, πολύ μικρή σημασία έχει. Μάλλον για εκλογικά οχήματα
πρόκειται. Άλλωστε και αυτά μεταβατικά είναι σαν την κυβέρνηση.
Η πλειονότητα των πολιτών ελάχιστα ενδιαφέρεται για αυτούς τους
διαχωρισμούς. Έντιμους και ικανούς αναζητά, προς το παρόν, μήπως και
σωθεί η παρτίδα.
ένα άρθρο των πρωταγωνιστών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου