Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011

Ελευσίνια μυστήρια

 

Ελευσίνια μυστήρια

Με το σχηματισμό της κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου, άνοιξε μια νέα περίοδος ψεύδους που συνέχισε με εκπληκτική συνέπεια την προεκλογική εκστρατεία του ψεύδους. Ας θυμηθούμε μερικά από τα ψέματα του ΠΑΣΟΚ, όταν αυτό ήταν στην αντιπολίτευση. Από το περίφημο σύνθημα «χρήματα υπάρχουν» φτάσαμε σε καθεστώς πτώχευσης.
«Το μεγάλο μας απόκτημα της ΔΕΗ, θα παραμείνει υπό δημόσιο έλεγχο». «Σήμερα η ΔΕΗ έχει βγει στο σφυρί. «Η ΕΥΑΘ (Εταιρεία Υδρευσης και Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης) δεν πωλείται». Σήμερα δίδεται σε τιμή ευκαιρίας. «Το λιμάνι του Πειραιά δεν πωλείται». Σήμερα είναι κινέζικο, μια προέκταση του Χονγκ Κονγκ. Αυτά όλα διά στόματος Γ. Παπανδρέου. Και με αυτά τα ψέματα πήρε την εξουσία για να πράξει ακριβώς τα αντίθετα.

 

Δικαιολογημένα λοιπόν χαρακτηρίστηκε πολιτικός απατεώνας. Και φυσικά δικαιώθηκε. Η Νέα Δημοκρατία και το ΛΑΟΣ εντάχθηκαν ασυζητητί στην πολιτική του ΠΑΣΟΚ και σχημάτισαν ενιαία κυβέρνηση με αντάλλαγμα κάποιους υπουργικούς θώκους, κάτω από έναν πρωθυπουργό που δεν τον εξέλεξε κανείς και προέκυψε από συνταγματική εκτροπή. (Θα το αναλύσουμε αυτό σε ένα από τα προσεχή μας σημειώματα).

Και από έναν τέτοιο παραμυθά, μήπως το περίφημο χρέος είναι και αυτό ένα ψέμα που γίνεται πρόσχημα για την «ιδεολογία» της πλήρους και οριστικής καταστροφής της χώρας και τον αποδεκατισμό αυτού του λαού διά του λιμού και των ασθενειών; Τακτική δοκιμασμένη στο παρελθόν με στόχο ανεπιθύμητες μειονότητες. Να δούμε μερικά στοιχεία, να τα βάλουμε κάτω και να τα σκεφτούμε. Ο πάντα έγκυρος Γ. Δελαστίκ, σε ένα παλιότερό του άρθρο στο «Εθνος» είχε χρησιμοποιήσει στοιχεία από το Διεθνές Χρηματοοικονομικό Ινστιτούτο, το οποίο συμπεριλαμβάνει τις 400 μεγαλύτερες τράπεζες του κόσμου.
Εξι ελληνικά τραπεζικά ιδρύματα κατέχουν ομόλογα αξίας 55 δισ. ευρώ και δεκαπέντε διεθνείς τραπεζικοί κολοσσοί έχουν ομόλογα αξίας μικρότερης από 24 δισ. ευρώ. Και έτσι έχουμε περίεργες συγκρίσεις. Η Ντόιτσε Μπανκ έχει ομόλογα αξίας 1,15 δισ. ευρώ και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο έχει στην κατοχή του ομόλογα αξίας 5,31 δισ. ευρώ. Δηλαδή ο κουμπαράς της γιαγιάς μου έχει σχεδόν πέντε φορές παραπάνω ομόλογα από τον βασικό χρηματοδότη του Χίτλερ.
Και το συμπέρασμα βγαίνει αβίαστα. Το εξωτερικό χρέος κατά κύριο λόγο είναι εσωτερικό και όλες οι συμφορές αυτού του λαού που επέβαλε η κυβέρνηση Παπανδρέου-Παπαδήμου μαζί με τους κομπάρσους της συγκυβέρνησης, είναι για να συνεχίσουν να αισχροκερδούν απρόσκοπτα οι ελληνικές τράπεζες εκμισθώνοντας μια κυβέρνηση ληστών.
Το κόκκινο ιδεολογικό νήμα που ένωνε ΛΑΟΣ - Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ, δημιούργησε δύο μπλοκ. Μια οιονεί κυβέρνηση και μια οιονεί αντιπολίτευση με ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ και ένα μπαλαντέρ. Τη ΔΗΜ.ΑΡ. Και εδώ βέβαια είναι και η παγίδα της Αριστεράς. Στο σημείο που η πολιτική τους εξαντλείται στο Κοινοβούλιο, όσο καλά και μαχητικά να τα λένε, δίνουν άλλοθι σε μια κοινοβουλευτική ολιγαρχία που θα την αποκαλούσαμε «Σε όλα ναι».
Περισσότερες από 900 μεγάλες πόλεις σε όλο τον κόσμο, από τη Μαδρίτη μέχρι το Τορόντο και από το Λονδίνο μέχρι το Σαντιάγο της Χιλής και ακόμα από το Βερολίνο μέχρι τις Φιλιππίνες, για να μη μιλήσουμε για Αθήνα ή Αραβική Ανοιξη, εκατομμύρια κόσμος δημιούργησε λαοθάλασσες εναντίον του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού όπως αυτός εκφράζεται από την Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Μπορεί τα αιτήματα να ήταν διαφορετικά, αλλά όλα ήταν απόρροια του νεοφιλελευθερισμού. Ολα αυτά τα κινήματα που δημιουργήθηκαν χωρίς συντονισμό και πολιτικά κόμματα ή επίσημα συνδικάτα, έχουν μερικά κοινά χαρακτηριστικά.
Ο αρχηγός ή «επαναστατική πρωτοπορία» αντικαταστάθηκε από τη Γενική Συνέλευση, τα πολιτικά αιτήματα εκφράζονται άμεσα χωρίς μεσολαβητή και δεν δημιουργούν οπαδούς ή ψηφοφόρους αλλά κινήματα αλληλεγγύης που συχνά ξεπερνούν τα εθνικά σύνορα. Το κίνημα αυτό το είδαμε και σε μας στις πλατείες και τώρα το βλέπουμε στην Ελευσίνα με την απεργία στην «Ελληνική Χαλυβουργία».
Θα ήταν λάθος να τη δούμε σαν μια μεμονωμένη απεργία εργαζομένων για τα συμφέροντα του κλάδου τους - είναι και αυτό, αλλά στην ουσία υπερασπίζονται τα συμφέροντα όλων των εργαζομένων στην περιοχή που έχει το 40% της βαριάς ελληνικής βιομηχανίας. Δηλαδή περίπου το μισό του βιομηχανικού προλεταριάτου. Ολο το Θριάσιο απήργησε την περασμένη Τρίτη και η συμπαράσταση από όλη την Αττική είναι συγκινητική. Μηνύματα συμπαράστασης έρχονται από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό. Ο αγώνας τους, αγώνας όλων μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου