Το παζάρι των 10 ημερών κι ένα επικίνδυνο Plan B
Οι πολιτικές αποφάσεις έχουν ήδη ληφθεί, μέτρα και προαπαιτούμενα έχουν κλειδώσει και θα ψηφιστούν έως την επόμενη Κυριακή και η συμφωνία με τους δανειστές θα κλείσει οριστικά στις 24 Μαίου. Το ζητούμενο όμως είναι αν θα κλείσει στη βάση του Plan A – όπως επιδιώκει η Αθήνα – ή του Plan B που «ζυμώνεται», εν είδει εφεδρείας ασφαλείας, τα τελευταία 24ωρα μεταξύ Βρυξελλών, Βερολίνου και Ουάσιγκτον.
Το Plan A δεν είναι άλλο από τη λεγόμενη συμφωνία – πακέτο: Μέτρα, εκταμίευση δόσης, λύση για το χρέος. Το Plan B απέχει από αυτό τον άξονα στο κομβικό σκέλος που αφορά τον, σαφή, συγκεκριμένο και δεσμευτικό, οδικό χάρτη για τη λύση στο θέμα του χρέους. Για την ακρίβεια, και σύμφωνα με τις πληροφορίες από τις Βρυξέλλες, παραπέμπει την συζήτηση για το χρέος σε μεταγενέστερο χρόνο – ακόμη και με ορίζοντα διετίας – και συναρτάται ευθέως με τον ρόλο του ΔΝΤ.
Στο Μαξίμου το σχέδιο αυτό είναι γνωστό, δεν είναι το… διακαώς επιθυμητό, είναι όμως μια ανοιχτή εκδοχή που ο ίδιος ο πρωθυπουργός θα επιχειρήσει να αναστρέψει έως το Eurogroup της 24ης Μαίου.
Σε απόσταση ΔΝΤ και Ευρωπαίοι
Οι πληροφορίες που φθάνουν στο κυβερνητικό επιτελείο είναι πως το ΔΝΤ εξακολουθεί να μην δείχνει διαθέσεις σύγκλισης με τις προτάσεις που έχουν ήδη κατεβάσει οι ευρωπαϊκοί θεσμοί – και κυρίως ο ESM – για την ελάφρυνση του χρέους και επιμένει σε πολύ πιο ριζικές παρεμβάσεις. Συγκεκριμένα, ενώ ο ESM προτείνει επιμήκυνση δανείων στα 40 έτη και, έμμεσο έστω, πλαφόν επιτοκίων στο 2%, το Ταμείο ζητά επιμήκυνση ακόμη και στα 70 χρόνια, σταθερά επιτόκια στο 1,5% και μεταβολή των στόχων για το μεσοπρόθεσμο πλεόνασμα στο 1,5% αντί του 3,5%.
Είναι ένα μοντέλο το οποίο, σε άλλες συνθήκες και υπό διαφορετικές προϋποθέσεις, θα μπορούσε να είναι και ιδανικό για την Ελλάδα. Είναι όμως και το μοντέλο εκείνο που, σ’ αυτή τη συγκυρία, δεν έχει καμία πιθανότητα να γίνει αποδεκτό από τη Γερμανία – όπερ, δεν μπορεί να αποτελέσει τη βάση για τη λεγόμενη «συμφωνία πακέτο» της 24ης Μαίου.
«Εγγύηση επιτοκίων – δηλαδή σταθερά, χαμηλά επιτόκια – είναι κάτι που δεν πρόκειται να υπάρξει με εμάς», είναι σύμφωνα με το Spiegel το χαρακτηριστικό μήνυμα που εκπέμπει ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Και το γερμανικό περιοδικό δίνει το πλήρες στίγμα των «κόκκινων γραμμών» του Βερολίνου, προσθέτοντας ότι «ο Σόιμπλε είναι μεν πρόθυμος να συζητήσει για μεγαλύτερους χρόνους ωρίμανσης, χαμηλότερα επιτόκια και αναβολή πληρωμών για την Ελλάδα, αλλά το νωρίτερο το 2018, όταν το πρόγραμμα βοήθειας θα ολοκληρωθεί».
Οπότε, εάν η απόσταση ανάμεσα σε αυτές τις «κόκκινες γραμμές» και τα ριζικά μέτρα ελάφρυνσης του χρέους που ζητά το ΔΝΤ δεν γεφυρωθεί έως την επόμενη Τρίτη, μπαίνει αναγκαστικά στο τραπέζι το Plan B. Πρόκειται για το σχέδιο που εκπονείται από τις ομάδες εργασίας της Κομισιόν και του ESM και προβλέπει κλείσιμο της αξιολόγησης, εκταμίευσης της δόσης και παραπομπή της μεγάλης εκκρεμότητας –της συζήτησης για το χρέος και του ρόλου του ΔΝΤ – στο φθινόπωρο.
Οι κινήσεις Τσίπρα και Παππά
Σίγουρα δεν πρόκειται για την ιδανική λύση για την ελληνική πλευρά και, κατά τις πληροφορίες, ο Αλέξης Τσίπρας θα επιχειρήσει προσωπικά να φέρει σε πρώτο πλάνο τη «συμφωνία-πακέτο» τις επόμενες ημέρες, μέσα από τις επαφές του με την ευρωπαϊκή ηγεσία. Ιδιαίτερης σημασίας, σ’ αυτό το πλαίσιο, θεωρείται και η συμμετοχή του στην δεύτερη σύνοδο των ευρωπαίων σοσιαλιστών ηγετών στις 20 του μήνα, ενώ στην ίδια κατεύθυνση κινήθηκε – ζητώντας από την αμερικανική κυβέρνηση να παρέμβει για μια «άμεση και ολοκληρωμένη» συμφωνία – και ο υπουργός Επικρατείας Νίκος Παππάς κατά το ταξίδι του στις ΗΠΑ.
Μέχρι στιγμής ωστόσο, και παρά τα μηνύματα της Ουάσιγκτον υπέρ της ταχείας λύσης, ο Τζακ Λιου στηρίζει το ΔΝΤ και την Κριστίν Λαγκάρντ. Κι εάν έως τις 24 Μαίου τα δεδομένα δεν αλλάξουν, το Ταμείο θα έχει επιλέξει να μείνει – προσωρινά και δια της διπλωματικής οδού έστω – εκτός του ελληνικού προγράμματος. Μια τέτοια «αποχώρηση» μπορεί προ μηνός να ήταν και αφετηρία πανηγυρισμών στην Αθήνα. Όμως, πλέον είναι σαφές πως απουσία του ΔΝΤ σημαίνει και απουσία οριστικής λύσης για το χρέος.
Με αυτό το δεδομένο, μια συμφωνία στις 24 Μαίου στη βάση του Plan B μπορεί να δώσει διέξοδο μεν – μπορεί όμως να αποδειχθεί και μια πολιτικά επικίνδυνη συμφωνία…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου