Παρασκευή 4 Μαρτίου 2016

Οι Αψβούργοι, οι βαλκάνιοι σκελετοί και ο Ψυχάρης

Οι Αψβούργοι, οι βαλκάνιοι σκελετοί και ο Ψυχάρης

Του Κλέαρχου Τσαουσίδη
Η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια απίστευτη ανθρωπιστική κρίση. Η ελληνική πάσης φύσεως Δεξιά επιχαίρει και αλλάζει μάσκες χτίζοντας ένα γύψινο μπλοκ με τους αξιόπιστους κ. Μητσοτάκη, Γεννηματά, Θεοδωράκη και... Λεβέντη. Παράλληλα, παραδίνει τα κλειδιά του μαγαζιού, για να το τρέξει, στον εντιμότατο κ. Ψυχάρη και τη δυναστεία του! Ίσως μια αναδρομή να ήταν χρήσιμη σύντομα.


Η Ιστορία όντως επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία, τη δεύτερη σαν φάρσα. Την τρίτη;

Στα σοβαρά τώρα.

Όταν το 1993 κυκλοφόρησε το βιβλίο του Αμερικανού δημοσιογράφου Ρόμπερτ Ντ. Κάπλαν «Τα φαντάσματα των Βαλκανίων - Ένα Ταξίδι μέσα στην Ιστορία»*, η μεθοδική δουλειά του στηριζόταν σε δύο βασικές αποδοχές:

- Την καταλυτική διαχρονική παρουσία των κάθε λογής βαλκανικών εθνικισμών.

- Την ιδεοληπτική ταύτιση, στις αρχές του 20ού αιώνα, των πολιτικών και θρησκευτικών ηγεσιών των παραδουνάβιων και γειτονικών χωρών με την αυστροουγγρική αυτοκρατορία.

Ο Κάπλαν υποστηρίζει ότι η πρόθυμη υποταγή Κροατών, Σλοβένων, Σέρβων κ.λπ. στη Βιέννη είχε προκύψει ως αντίδοτο στον φόβο του Τούρκου. Μεταφέροντας το κλίμα στα τέλη του 20ού αιώνα, μετά την κατάρρευση μιας άλλης αυτοκρατορίας, της σοβιετικής, ο συγγραφέας αντικαθιστά τον Τούρκο με τον Αλβανό, τον Κοσοβάρο και τον Βόσνιο μουσουλμάνο στις εθνοκαθάρσεις που επιχειρήθηκαν.

Φασίστες επίγονοι

Είκοσι τρία χρόνια μετά, ο Ρόμπερτ Κάπλαν επιβεβαιώνεται για την αντοχή του πνεύματος των Αψβούργων στις χώρες του Βίσεγκραντ, αλλά με έκπληξη θα διαπιστώνει, έχοντας περάσει και από τα επίσημα κέντρα χάραξης της αμερικανικής πολιτικής, ότι ο Αλβανός «εχθρός» συμπαρατάσσεται σήμερα με τον Σέρβο καταπιεστή, τον μισητό Κροάτη και τον Σλαβομακεδόνα ανταγωνιστή (σε ΠΓΔΜ).

Ο συνδετικός ιστός ίδιος: η ρατσιστική και ολοκάθαρα φασιστική συμπεριφορά σε βάρος όχι πια του γείτονα, αλλά των μουσουλμάνων προσφύγων.

Εδώ, με την εξαίρεση των φασιστών του μαύρου τριγώνου στα βορειοδυτικά της Θεσσαλονίκης και των Αθηναίων ατζέντηδων τους, που θαρρούν ότι βρίζοντας σαν αλήτες τον πρωθυπουργό της χώρας θα μας τρομοκρατήσουν, οι Έλληνες υποδέχονται και βοηθούν τους πρόσφυγες. Διότι ξέρουν τι θα πει προσφυγιά.

Tα Amele Taburlari, τα φοβερά Τάγματα Εργασίας, αναβιώνουν, αλλά με την αντίθετη ροή: τώρα οι πρόσφυγες και οι μετανάστες έρχονται αυτοβούλως με τα πόδια ή κολυμπώντας προς την Ευρώπη, αφήνοντας πίσω τους έναν δυσαναπλήρωτο φόρο αίματος. Είναι οι κάτοικοι της Συρίας που, μια και δεν μπορούν -όπως προτρέπουν οι Έλληνες φασίστες- να πολεμήσουν με τα χέρια τους τον δικτάτορα Άσαντ, το Ισλαμικό Κράτος ή την Αλ Κάιντα και να παλέψουν με τα βομβαρδιστικά των ΗΠΑ, Γαλλίας, Ρωσίας, φεύγουν...

Οι πρόσφυγες είναι από την ίδια Συρία που το '22 έδωσε ένα πιάτο φαΐ και ένα κεραμίδι σε δεκάδες χιλιάδες Μικρασιάτες. Ευτυχώς που υπάρχουν και στα Γιαννιτσά πολλοί άνθρωποι, παιδιά και εγγόνια προσφύγων, που αψηφούν τους χρυσαυγίτες και βοηθούν.

Οι πρώην πρόσφυγες;

Το παράδοξο: καμιά αντίδραση δεν καταγράφεται στις εδώ κοινότητες των Αλβανών, Βουλγάρων, Σέρβων, Αφγανών, Πακιστανών, οι οποίοι ήρθαν νόμιμα ή παράνομα, στηρίχτηκαν από μεγάλο μέρος των Ελλήνων, δούλεψαν, πρόκοψαν και τώρα σιωπούν! Συμφωνούν με τους ηγέτες των πατρίδων που τους έδιωξαν; Μιλούμε για πάνω από ένα εκατομμύριο ανθρώπους οι οποίοι απάγκιασαν στην Ελλάδα. Τώρα άραγε φοβούνται κι αυτοί τους 20 ή έστω 120 χιλιάδες πρόσφυγες;

Ο Αλβανός πρωθυπουργός Έντι Ράμα δήλωσε ότι «η Αλβανία δεν θα ανοίξει τα σύνορα για τους πρόσφυγες (...) γιατί δεν έχουμε ούτε τις συνθήκες ούτε τη δυνατότητα και ούτε την ψευδαίσθηση ότι μπορεί να σώσει τον κόσμο, ενώ άλλοι κλείνουν τα σύνορά τους». Οι Αλβανοί της Ελλάδας τι λένε;

Από κοντά και οι φυρομιανοί (που απέκτησαν και Ράμπο και δέρνουν τους πρόσφυγες), και οι Βούλγαροι.

Ο εθνικιστής πρόεδρος της Σερβίας Τόμισλαβ Νίκολιτς επικύρωσε τη χρήση του στρατού στην προσφυγική κρίση! Θυμάστε τα καραβάνια αλληλεγγύης από την Ελλάδα στη Σερβία του Μιλόσεβιτς;

Ο πρόεδρος της ΠΓΔΜ Γκιόργκι Ιβανόφ, τέλος, ζήτησε από την Άνγκελα Μέρκελ την προώθηση της ενταξιακής πορείας της χώρας του και από τον Μπάρακ Ομπάμα την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ! Με όπλο τη δίοδο στα σύνορά του, ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται.

Οι ονειρώξεις των Σέρβων Τσέτνικ, των Κροατών Ουστάσι, των τρομοκρατών του VMRO και όλων των άλλων νεοναζιστικών οργανώσεων σπρώχνουν τα Βαλκάνια σε νέες περιπέτειες. Η άλλη Ευρώπη θα συνεχίσει σε ρόλο παρατηρητή;

* Robert D. Kaplan, Balkan Ghosts, A Journey through History, New York, St. Martins Press, 1993

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου