Κυριακή 10 Ιουλίου 2011

Η αν-αισθητική της καταστολής


 
Η αν-αισθητική της καταστολής 
 
Το κυβερνητικό σχέδιο να διαλυθεί η Πλατεία Συντάγματος με τα χημικά και τα ΜΑΤ την ημέρα που ψηφιζόταν το Μεσοπρόθεσμο απέτυχε, αλλά δεν εγκαταλείφθηκε
Η κυβέρνηση γνωρίζει ότι η πολιτική της σύντομα θα ξαναβγάλει τους πολίτες στις πλατείες και σχεδιάζει τρόπους ιδεολογικής και υλικής καταστολής των κινητοποιήσεων.
Η προσπάθεια να διασυρθούν οι αυθόρμητες, ειρηνικές και πολυπληθείς κινητοποιήσεις ως η μήτρα της "νέας βίας" κατά κυβερνητικών παραγόντων γελοιοποιεί τους εμπνευστές της και απομονώνει την κυβέρνηση. Είναι χαρακτηριστικό ότι όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, πλην του ΛΑΟΣ, απέρριψαν την πρόταση του πρωθυπουργού για συγκρότηση "διακομματικής επιτροπής κατά της βίας".

 

Ακόμη και η προσπάθεια να δημιουργηθούν "εκ των πραγμάτων" συμπτώσεις κομμάτων, κατά το προηγούμενο της "ιεράς συμμαχίας" του 2008, δεν ανατρέπει το πολιτικό και κοινωνικό κλίμα. Τώρα η οργή δεν περιορίζεται στη νεολαία: αγκαλιάζει το σύνολο της κοινωνίας, τροφοδοτείται από το εκρηκτικό κοκτέιλ της πολιτικής - ηθικής και οικονομικής κρίσης. Με τα συνδικάτα σε κρίση και την ανεργία σε έκρηξη, οι γειτονιές αναδεικνύονται σε δυναμικούς δημόσιους χώρους κοινών αγωνιών και δράσεων. Γι' αυτό είναι τουλάχιστον αναχρονιστική η επιχείρηση αντιπαράθεσης από το ΚΚΕ του "οργανωμένου" με το "αυθόρμητο".
Επιχειρείται επίσης η δικαιολόγηση αυταρχικών μεθόδων για λόγους... αισθητικής! Ξεκίνησε ο υπουργός Δικαιοσύνης, ακολούθησε ο δήμαρχος Αθηναίων. Σε μια πόλη που πληγώνεται αισθητικά από τις πράξεις ή παραλείψεις των διαφόρων εξουσιών, ακούγεται περίεργο να ανακινείται θέμα αισθητικής για τα πανό στην Πλατεία Συντάγματος. Πρόκειται για την αν-αισθητική της καταστολής, στην ίδια κατιούσα γραμμή της "αισθητικής των λευκών τοίχων" και των άλλων μέτρων που μετατρέπουν την άσκηση των δικαιωμάτων σε... ενόχληση της σιωπηλής πλειοψηφίας. Στην περίπτωση όμως της Πλατείας Συντάγματος η "σιωπηλή πλειοψηφία" μίλησε, απονομιμοποίησε την κυβέρνηση και απογύμνωσε τα εξαπτέρυγά της.
Η κυβέρνηση έχει επιλέξει την τακτική "σοκ και δέος". Ανοίγει όλα τα μέτωπα, προσδοκώντας ότι δεν θα υπάρξουν αντιδράσεις μέσα στο καλοκαίρι. Θα επιδιώξει νέο παιχνίδι συναινέσεων και διαμόρφωσης του μνημονιακού μπλοκ. Θα πρόκειται για επιλογές που θα φέρνουν τους "προθύμους της τρόικας" σε αντίθεση με την κοινωνία, με αποτέλεσμα να εντείνονται ο κρατικός αυταρχισμός και η καταστολή. Πιθανόν να επιχειρηθούν και δράσεις υπονόμευσης της λαϊκής ενότητας. Τι άλλο σημαίνει η προειδοποίηση του κ. Παπουτσή ότι θα μιλήσουν οι ψηφοφόροι του;
Είναι δημοκρατική υποχρέωση των πολιτών να περιφρουρήσουν πολιτικά το μήνυμα των πλατειών, να μην αφήσουν να εκφυλιστεί σε μικροεπιχειρήσεις εκφοβισμού ή και βίας κατά πολιτικών, στο όνομα μάλιστα των εκατοντάδων χιλιάδων των πλατειών.
Η ανάδειξη του λαϊκού παράγοντα σε αντίπαλο δέος, με δημοκρατικές και ειρηνικές κινητοποιήσεις, με συγκεκριμένες θέσεις και ευρωπαϊκή απεύθυνση, αποτελούν στοιχεία που αποδυναμώνουν την αν-αισθητική της εξουσίας και ανοίγουν δρόμους προς προοδευτικές εξελίξεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου