Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011

Ο λυγμός, το κλάμα της άπειρης Βάσως

Ο λυγμός, το κλάμα της άπειρης Βάσως

Αφού πρώτα η κα Βάσω Παπανδρέου είπε ότι το πολυνομοσχέδιο «κινείται στην ίδια κατεύθυνση της άγριας λιτότητας που στέλνει τον λογαριασμό στους συνήθεις υπόπτους, θα επιτείνει την ύφεση και την ανεργία, θα οδηγήσει σε περαιτέρω αύξηση του δημόσιου χρέους και αποδιαρθρώνει την αγορά εργασίας, δεν παρέλειψε να μας διευκρινίσει πως είχε αποφασίσει να μην ψηφίσει το επίμαχο άρθρο 37 «για να στείλουμε ένα μήνυμα ότι πέρα από τις κόκκινες γραμμές της τρόικας υπάρχουν και οι δικές μας κόκκινες γραμμές», είπε ότι μεταπείστηκε έπειτα από τη συνάντησή της με τον Πρωθυπουργό, ο οποίος της εξήγησε πως ακόμα κι ένα άρθρο αν δεν ψηφισθεί, δεν θα δοθεί η έκτη δόση, και τέτοια ευθύνη η κα Β. Παπανδρέου είπε ότι δεν μπορεί να την πάρει «Θα ψηφίσω ναι» προσθέτοντας «Εάν είχαν ακουστεί οι προειδοποιήσεις μου δεν θα φτάναμε εδώ. Ψηφίζω και έχω συνειδησιακό πρόβλημα, όπως πάρα πολλοί, για την πορεία της χώρας. Είναι η τελευταία φορά. Μετά τις αποφάσεις που θα ληφθούν, ελπίζω και για εμάς και για την ευρωζώνη, πρέπει οπωσδήποτε να αναληφθούν πολιτικές πρωτοβουλίες. Δεν πάει άλλο, η κοινωνία είναι σε απόγνωση, η χώρα καταρρέει»
Πόσες φορές ακούστηκε «Δεν πάει άλλο!» και πόσες ακόμη «πατριωτικό καθήκον», «πατρίδα», «έθνος» στην ολομέλεια της βουλής. Ένα θρήνος διαπέρασε οριζόντια την αίθουσά της, κι οι ακροβατικοί βερμπαλισμοί σταμάτησαν μετά τη ψήφιση -του δακρύβρεχτου όπως απεδείχθη- πολυνομοσχεδίου.
Θα περιμένει πολλά χρόνια ακόμη ο ελληνικός λαός ν’ ακούσει μια εκ βαθέων, ουσιαστική αυτοκριτική, μία συγγνώμη, έναν τίμιο, ειλικρινή απολογισμό, μια δικαστική τιμωρία ή μια απόδοση ποινικής ευθύνης… από εκείνους που διέλυσαν τη χώρα, ξεκινώντας από το 1981 και· που τώρα με λυγμούς θέλουν (οπωσδήποτε) να τη σώσουν…
Απίστευτες φαιδρότητες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου