Τρίτη απόγευμα, στο κέντρο της Αθήνας,
συνάντηση με έναν από τους
κορυφαίους επιχειρηματίες της χώρας. Συζητάμε για τον τρόπο διαχείρισης
των μεγάλων έργων και τις υποσχέσεις της κυβέρνησης ότι θα
«ξαναπάρουν
μπροστά», την αδυναμία των υπουργών να διαχειριστούν πραγματικά τα
προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί με τον κυκλοφοριακό φόρτο και το
γεγονός ότι κάποιοι από αυτούς νομίζουν ότι είναι ακόμα στην
αντιπολίτευση, παριστάνοντας τους σχολιαστές της τηλεόρασης. Ο άνθρωπος
εξομολογείται ότι το μεγάλο μέρος της περιουσίας του το έχει τοποθετήσει
σε μετοχές της εταιρείας του, που εξ αιτίας της κρίσης έχουν μηδενική
αξία. Το συμπέρασμα του για την κυβέρνηση:
«Πολύ αργά, πολύ δειλά, πολύ
ερασιτεχνικά»
Τρίτη βράδυ, με τον διπλωμάτη μιας χώρας του ευρωπαϊκού Βορρά,
συζητάμε με έναν από τους κορυφαίους εφοπλιστές της χώρας. Τον ρωτάει
«Πόσους φόρους πληρώνει για την Ελλάδα». Του απαντάει ότι δούλευε
«τέσσερεις δεκαετίες στο Λονδίνο στο οποίο, αν η ελληνική δημοκρατία τον
φορολογήσει, μπορεί να γυρίσει πίσω...». Ο διπλωμάτης τον ακούει
ατάραχος και στη συνέχεια του λέει «Το Λονδίνο είναι εκτός
ευρωζώνης...». Στο μόνο που συμφωνούν οι δυο τους είναι ότι οι
εφοπλιστές χρειάζεται να ασκήσουν μεγαλύτερη πίεση στην κυβέρνηση να
περιορίσει τις δαπάνες.
Πέμπτη πρωί, με έναν εφοριακό των ειδικών φορολογικών κλιμακίων ελέγχου
στον Πειραιά. Δεν είναι σε θέση να κοιμηθεί τα βράδια από τη συνεχή
αλλαγή της νομοθεσίας. «Για πρώτη φορά στη ζωή μου διαβάζω, διαβάζω,
χωρίς να γνωρίζω τι ισχύει. Δεν μπορώ να κοιμηθώ το βράδυ και είμαι 60
χρονών, 35 χρόνια στην υπηρεσία...»
Το ίδιο συνάδελφός του στο ΣΔΟΕ, που μου εξηγεί πώς πιάστηκε ένας
αγρότης ειδικού φορολογικού καθεστώτος που δήλωνε 106.000 ευρώ εισόδημα
τα τελευταία δέκα χρόνια στη Θάσο, με τραπεζικούς λογαριασμούς 11
εκατομμυρίων και ένας επιχειρηματίας καλλυντικών στις Σέρρες με 1,7
εκατομμύρια, που δήλωνε την διετία 2007-2008 1500 ευρώ.
Παρασκευή πρωί, στην Τράπεζα. Μπροστά μου εξηγεί κάποιος στον υπάλληλο
ότι δεν μπορεί να πληρώσει το καινούργιο του αυτοκίνητο που δανείστηκε
να αγοράσει, επειδή «του έκοψαν τα επιδόματα». Θέλει ρύθμιση. Ο
υπάλληλος συμφωνεί να του ρυθμίσει το δάνειο σε χρόνο αποπληρωμής που σε
άλλη περίπτωση αποπληρώνει στεγαστικό δάνειο.
Παρασκευή μεσημέρι, ένας διευθυντής εφορίας μου εξηγεί ότι οι τράπεζες
κάνουν 10 και 12 μέρες να του αποδώσουν τις εισπράξεις της «εισφοράς
αλληλεγγύης». Κάθε λίγο και λιγάκι σηκώνει το τηλέφωνο και ρωτάει «πόσα
έπεσαν σήμερα». Μοιάζει σκληρός αλλά δεν είναι. «Οι συντάξεις τους και
οι μισθοί μας εξαρτώνται αυτούς τους μήνες αποκλειστικά από αυτά τα
έσοδα...».
Παρασκευή απόγευμα. Με υπαλλήλους της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας να
αναρωτιόνται αν μετά την εφεδρεία θα τους «πετσοκόψουν» και τις
συντάξεις. «Πώς να εμπιστευτείς αυτούς με τους οποίους
διαπραγματεύεσαι;» Είναι και οι δύο ΠΑΣΟΚ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου