Λεκ εσείς, ευρώ εμείς
Κάπου είχε γραφτεί ότι με τα ασφυκτικά
μέτρα λιτότητας που επιβάλουν οι ελληνικές κυβερνήσεις -με την αμέριστη
συμπαράσταση και τις επιταγές της Τρόικας φυσικά- κινδυνεύουμε να
γίνουμε Αλβανία σε επίπεδο μισθών. Ως Αλβανός πολίτης, δεν μπορεί παρά
ένα τέτοιο ενδεχόμενο να μου αποφέρει ένα είδος… υπερηφάνειας. Λίγο το
έχεις να καταφέρεις να έχεις δυο ίδιες πατρίδες; Φτωχές πλην τίμιες (που
λέει ο λόγος). Και φυσικά μια σίγουρη (δεύτερη) μετανάστευση.
Αλλού όμως είναι το θέμα μου. Στη διαφθορά των δυο μου πατρίδων. Άκου
τώρα κάτι όμοια πράγματα που βλέπει κανείς στις δυο πλευρές των
συνόρων. Η διαδρομή από τη Κακαβιά στο Τεπελένι, σου προσφέρει μπόλικη
σιγουριά και άλλο τόσο άγχος. Το άγχος είναι από τον κακοτράχαλο δρόμο
που η «δημοκρατική» κυβέρνηση των Τιράνων -θα μπορούσε να γραφτεί και
Τυράννων- εδώ και είκοσι χρόνια δεν τον ανασκευάζει διότι ο νομός
ψηφίζει τους σοσιαλιστές. Ο Μαυρογιαλούρος είναι και Αλβανός, όπως
καταλάβατε.
Η σιγουριά προέρχεται από τα μπλόκα της τροχαίας. Κάθε 5-6 χιλιόμετρα
και δυο τροχονόμοι. Εναλλάξ σταματάνε σχεδόν όλα(!) τα αυτοκίνητα και
ζητάνε από δυο χιλιάδες αλβανικά λεκ. Δεν αστειεύομαι. Δυο κέρματα των
χιλίων λεκ στο χέρι και περνάς ακόμα και αν έχεις στο πορτμπαγκάζ σου
ένα τόνο χασίς. Τροχονόμος στην Αλβανία που δεν έχει βίλα ή δικό του
ξενοδοχείο, ουκ εστί τροχονόμος! Τι σημαίνουν τα δυο χιλιάδες λεκ; Κάντε
τους υπολογισμούς: ένα ευρώ ισούται με 1400 λεκ.
Επιστρέφοντας στο ελληνικό έδαφος και στο τελωνείο της Κακαβιάς, ο …
κέρβερος τελωνειακός, που κάνει φύλλο και φτερό το προπορευόμενο όχημα,
με ένα κέρμα των δυο ευρώ, το οποίο συνοδεύει μια απλή χειραψία, γίνεται
απολύτως ανεκτικός, φιλικός, προσηνής και σου εύχεται και καλό ταξίδι.
Το δε πορτμπαγκάζ του αυτοκινήτου, εντελώς τυπικά ανοίγει και με την
ίδια βαριεστημάρα κλείνει. Αν μέσα «κλείσει» και τίποτα που θα μπορούσε
να είναι παράνομο, αυτό το έχει αναλάβει το κέρμα των δυο ευρώ να το
τακτοποιήσει. Δεν ξέρω αν υπάρχει τελωνειακός στην Ελλάδα χωρίς βίλα ή
ξενοδοχείο -στην Αλβανία αποκλείεται- που λογικά θα υπάρχει, αλλά η τόσο
μεγάλη ομοιότητα της συμπεριφοράς των μηχανισμών των κρατών, μάλλον
προπορεύεται του ενδεχόμενου να γίνουν ίδιοι οι μισθοί μας.
*Ο Niko Ago είναι δημοσιογράφος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου