Κοροϊδία κοντρ λα μουτρ...
Τετάρτη, στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων των οκτώ
στο Mega o κ. υπουργός Επικρατείας Παντελής Καψής προσπαθούσε με πάθος
να μας πείσει ότι πρέπει να μειωθούν οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα για
να ξαναβρεί η ελληνική οικονομία τη χαμένη ανταγωνιστικότητά της! Πώς να
αντέξεις τόση αφέλεια και ασχετοσύνη; Τόση υποταγή στις δυνάμεις που
οργανώνουν την ολοκληρωτική παράδοση της χώρας σου στους πιστωτές της;
Τουλάχιστον ο Χρυσοχοΐδης στο πλαίσιο της καμπάνιας του για την ηγεσία
του ΠΑΣΟΚ λέει τώρα κάποια αυτονόητα συμπεράσματα. ”Σκοτώσαμε την
επιχειρηματικότητα και δημιουργικότητα των Ελλήνων” δήλωσε μεσοβδόμαδα,
χωρίς να είναι σε θέση να πει πώς μπορεί να ανακτηθούν αυτά και από
ποιους, ειδικά με τις επιβαλλόμενες πολιτικές υποτέλειας.
ΧΩΡΑ της Ευρωζώνης και μάλιστα του αξιακού, από κάθε άποψη ειδικού βάρους και των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της Ελλάδας δεν έχει καμία πιθανότητα σωτηρίας και ευημερίας με μισθούς Μολδαβίας συνθήκες εργασίας Ινδονησίας και σκληρές δανειακές υποχρεώσεις σαν τις σημερινές για το κράτος και τα νοικοκυριά. Πέντε χρόνια διαρκούς ύφεσης και κοινωνικής ερημοποίησης... Κανείς δεν δικαιούται να λέει σε 1.000.000 ανέργους να μάθουν να ζουν με λιγότερα. Με διαλυμένο τον εγχώριο επιχειρηματικό τομέα, τις ελληνικές επιχειρήσεις που έχουν απομείνει να βάζουν λουκέτο ή να μετακομίζουν στις φθηνότερου κόστους εργασίας αγορές, οι επενδύσεις για τις οποίες θα ενδιαφερθούν οι ξένοι, αφού πρώτα πιάσουμε πάτο, όπως χαρακτηριστικά είπε ο ανθύπατος Ράιχνμπαχ, σε καμιά περίπτωση δεν σχεδιάζονται σε παραγωγές υψηλής προστιθέμενης αξίας.
ΕΠΙΠΛΕΟΝ, όταν το σύνολο του παραγόμενου κέρδους
εξάγεται στο εξωτερικό, όπως γίνεται και σήμερα από τις πολυεθνικές της
λιανικής, αντί να επανεπενδύεται στην ανάπτυξη του τόπου, είναι
πρόκληση, που απαιτεί χαστούκι, να υποστηρίζεις πως μόνο ή κυρίως με τα
χαμηλά μεροκάματα, τους μισθούς πείνας, τα σταθερά σκληρά χρέη και
στρόφιγγες χρηματοδότησης σφραγισμένες, μπορεί και μάλιστα σύντομα να
επιστρέψουμε στην ανάπτυξη. Απορώ πως το τολμά ο καθηγητής Παπαδήμος.
Έτσι, με ξένες επενδύσεις σε φασονάδικα, βγήκε η Αργεντινή από τη
χρεωκοπία και σήμερα έχει εμπορικό πλεόνασμα 10 δισ. δολάρια τον χρόνο;
ΑΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ η κοροϊδία. Έχει γίνει αντιληπτή και
στο τελευταίο καφενείο της επικράτειας Παίζει η Τ.V. το δελτίο των οκτώ
και από έξω από τον καφενέ νομίζεις πως βλέπουν ματς, γιατί βρίζουν και
φασκελώνουν! Πλησιάζεις και αντί να δεις το Λέτο ή τον Ιμπαγάσα βλέπεις
τον Μανώλη Καψή να υποστηρίζει όσα και ο αδελφός του και μόλις ο
ρεπόρτερ του υπουργείου Οικονομικών ανακοινώνει τις νέες φορολογικές
αυξήσεις ή τις περικοπές, το κλίμα μοιάζει με τη στιγμή που ο διαιτητής
καταπίνει ένα κραυγαλέο πέναλτι.
ΑΥΤΟ που γίνεται σήμερα δεν είναι η επιτάχυνση των
μεταρρυθμίσεων με στόχο την ανάπτυξη. Γκαζώνουν όλοι για το μεγάλο
ξεπούλημα του δημοσίου πλούτου, διότι ποιός ξέρει, με την οργή που
υπάρχει στην κοινωνία, τι θα βγάλουν οι κάλπες. Πάρτε, κόσμε. Θα μας
ζητήσουν να βγούμε ευτυχείς στους δρόμους, το έχει κάνει πέντε με έξι
φορές ο ΓΑΠ, για τα χαμηλά επιτόκια με τα οποία θα κλείσει το “κούρεμα”.
Δηλαδή γύρω στο 5%. Η Γερμανία δανείζεται με 0% και αν τοποθετήσει αυτά
τα κεφάλαια στην Ελλάδα, την Ιταλία και την Ισπανία γίνεται ο
μεγαλύτερος ραντιέρης της Ευρώπης και με εξασφάλιση κατασχέσεων από το
βρετανικό δίκαιο.
ΣΥΓΧΡΟΝΗ δυναμική οικονομία χωρίς πανίσχυρα
πανεπιστήμια και δημόσια επιστημονικά ινστιτούτα ερευνών, μελετών και
προώθησης προϊόντων και υπηρεσιών, δεν υπάρχει. Η Ελβετία, για
παράδειγμα, χώρα με το υψηλότερο κόστος εργασίας έχει μία εκ των
κορυφαίων στο κόσμο οικονομία. Έχει υφαντουργία σε υφάσματα νέας
τεχνολογίας και ποιότητας. Όταν λοιπόν όλα αυτά τα διαλύεις, δεν το
κάνεις γιατί θα έρθουν οι ξένοι να τα φτιάξουν. Τίποτα απολύτως δεν
πρόκειται να δημιουργήσουν. Ούτε υψηλή τεχνολογία θα φέρουν ούτε θα
μοιραστούν τεχνογνωσία για να μπορέσει η Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της.
Φάμπρικες εντάσεως εργασίας και ρυπογόνες για τις πλούσιες οικονομίες
μονάδες θα μετακομίσουν, χωρίς και να είναι απολύτως βέβαιο ότι θα
συμβεί και μάλιστα γρήγορα.
ΟΙ ΦΥΛΕΣ της εξουσίας δεν έχουν πλέον ούτε
ικανότητες ούτε όραμα ούτε πατριωτισμό και γενναιότητα. Τα πάντα είναι
στα χέρια της κοινωνίας. Αν καταφέρει να κάνει την οργή της θέση και
απαίτηση για την ανατροπή της φαυλοκρατίας και της υποτέλειας, υπάρχει
ελπίς.
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=663393
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου