Μετανάστη πιάνεις, χρυσάφι γίνεται
Η
Ελλάδα είναι το σύνορο της Ευρώπης. Όταν πρόκειται για λαθρομετανάστες
βέβαια. Γιατί όταν πρόκειται για απειλή από εξωευρωπαϊκούς παράγοντες
(π.χ. Τουρκία) η Ελλάδα δεν είναι το σύνορο της Ευρώπης. Τότε γίνεται
μια χώρα που πρέπει να αγοράζει γερμανικά και γαλλικά όπλα για να
προστατεύσει τον εαυτό της. Ακόμη και αν αυτά είναι υποβρύχια που
γέρνουν.
Στη χώρα ζουν εκατομμύρια μετανάστες. Οι πρώτοι μάλιστα είχαν έρθει
όταν ο Αντώνης Σαμαράς, που σήμερα ανακαλύπτει τους «εθνικούς» φόβους
της λαθρομετανάστευσης, είχε ανοίξει τα σύνορα για να μπουν μετανάστες
χωρίς έλεγχο, καταγραφή και νομιμοποίηση. Αυτή η μεταναστευτική πολιτική
ταλαιπώρησε δεκαετίες την Ελλάδα. Και γέμισε τις τσέπες όσων πουλούσαν
βίζες και χαρτιά ελληνοποίησης.
Η Ελλάδα λοιπόν γίνεται ο πρώτος κυματοθραύστης της λαθρομετανάστευσης. Οποιοδήποτε αστυνομικό μέτρο δεν μπορεί να την εμποδίσει. Τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει έναν άνθρωπο που πεινάει και αναζητά φαί. Όπως δεν μπόρεσε να εμποδίσει του κουρελήδες Έλληνες που πριν από δεκαετίες αναζήτησαν την τύχη τους στα πιο απομακρυσμένα σημεία του πλανήτη (μέχρι σήμερα δεν υπάρχει σημείο της υφηλίου που να επισκέφτηκα και να μην συνάντησα Έλληνα). Όσοι θεωρούν πως η δικιά μας μετανάστευση ήταν διαφορετική και αγιοποιημένη, πως δεν βρώμαγε το χνώτο μας από την πείνα και πως το κάτουρό μας ήταν αγίασμα, ας ρίξουν μια ματιά στα ψηφιοποιημένα αρχεία του νησιού Έλις. Ταλαιπωρία, βρώμα, κακοποίηση και όνειρα. Άλλος προσπαθούσε να τα βρει πλένοντας πιάτα, κάνοντας μια τίμια δουλειά και άλλος κλέβοντας. Έτσι είναι η ζωή. Και κινείται από τις ανάγκες της.
Η χώρα μας, οι κυβερνήσεις της, έχουν συμφωνήσει πως όταν οι
λαθρομετανάστες φτάνουν στην Ελλάδα, δεν μπορούν να μεταφερθούν πουθενά
αλλού. Σε καμιά χώρα της Ε.Ε ακόμη και αν το θέλουν. Δεν μπορούν ούτε να
πάνε πίσω γιατί εκκρεμούν αιτήσεις πολιτικού ασύλου και ένα δαιδαλώδες
νομικό καθεστώς. Μένουν εδώ εγκλωβισμένοι. Και η τρομερή Ευρώπη, η οποία
βγάζει ψηφίσματα ακόμη και για τα δικαιώματα της σομόν μουχρίτσας,
βολεύεται μια χαρά με μια χώρα αποθήκη ανθρώπων που την ξελασπώνει.
Μέχρι εδώ είναι το πολιτικό θέμα. Γιατί υπάρχει και η μπίζνα. Οι
λαθρομετανάστες έγιναν μια μεγάλη επιχείρηση. Στις δημόσιες υπηρεσίες,
με επιχείρημα την γραφειοκρατία και τα απλά που κανένας δεν ρύθμιζε,
στήθηκε ένας μηχανισμός που έβγαζε χρήμα για να «επισπεύσει» ή να
«τακτοποιήσει» διαδικασίες. Πολύ χρήμα και για δεκαετίες. Και τελικώς
ήρθε το χοντρό κόλπο.
Τον Νοέμβριο του 2011 στο «Κουτί της Πανδώρας» δείξαμε τον δρόμο που
έχει φτιάξει το ελληνικό κράτος για τους λαθρομετανάστες. Τον
καταγράψαμε στην κάμερα. Φτάνουν στον Έβρο και με πούλμαν που
μισθώνονται γι αυτό το σκοπό, οδηγούνται στο κέντρο της Αθήνας. Όχι
αλλού, μόνο εκεί και συστηματικά. Ζουν σε σπίτια σε άθλιες συνθήκες στα
οποία τους προωθούν κυκλώματα. Έτσι και όχι αλλιώς, δημιουργήθηκε ο
Άγιος Παντελεήμονας.
Στον υποβαθμισμένο Άγιο Παντελεήμονα ξεκίνησαν και οι πρώτες
διαμαρτυρίες. Κάποιοι κύριοι και κυρίες, έβγαιναν στην τηλεόραση
διαμαρτυρόμενοι για την εγκληματικότητα και την εξαθλίωση. Αλήθεια ήταν
όλα αυτά. Άλλωστε συμμορίες Αλβανών (ναι αυτών των πρώην μεταναστών) και
Χρυσαυγιτών κυνηγούσαν τους έγχρωμους μετανάστες. Η περιοχή έγινε
αβίωτη. Οι τιμές στην αγορά γης έπεσαν κατακόρυφα. Όπως αποκαλύψαμε σε
εκείνη την εκπομπή, οι πρωταγωνιστές των τηλεοπτικών δελτίων που
παρουσίαζαν τον Άγιο Παντελεήμονα ως επικίνδυνη περιοχή δεν ήταν ούτε
αγανακτισμένοι ούτε ιδεολόγοι της «εθνικής καθαρότητας». Ήταν μεσίτες
που έριχναν με τον τρόπο αυτό τις τιμές και αγόραζαν φτηνά.
Το φαινόμενο δεν είναι άγνωστο. Μάλλον συνηθισμένο. Σε όλες τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, οι μετανάστες χρησιμοποιούνται για να υποβαθμιστούν περιοχές οι οποίες στη συνέχεια αναβαθμίζονται αφού αυτοί εκδιωχθούν.
Το φαινόμενο δεν είναι άγνωστο. Μάλλον συνηθισμένο. Σε όλες τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, οι μετανάστες χρησιμοποιούνται για να υποβαθμιστούν περιοχές οι οποίες στη συνέχεια αναβαθμίζονται αφού αυτοί εκδιωχθούν.
Στην Αθήνα λοιπόν αυτές τις μέρες ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης ξεκίνησε τις
επιχειρήσεις σκούπα. Οι μετανάστες θα μεταφερθούν σε φρουρούμενες
περιοχές σε όλη την χώρα. Το εκλογικό σώμα θα ικανοποιηθεί και η
«ασφάλεια» θα ιεραρχηθεί ως πρώτη στην ατζέντα για να εξασφαλίσει όχι
την ασφάλεια αλλά τον φόβο. Όποιος φοβάται υποχωρεί και αποδέχεται. Έτσι
οι «πολίτες» θα μαντρωθούν στο στρατόπεδο της πολιτικής που την ορίζει ο
φόβος, την ώρα που οι μετανάστες μαντρώνονται στα «στρατόπεδα».
Η ερώτηση είναι, με ποια προοπτική φυλακίζονται όλοι αυτοί; Για να
γίνει τι στο μέλλον; Να προωθηθούν στην Ευρώπη ή να οδηγηθούν πίσω; Δεν
το απαντάνε αυτό το καθοριστικό ερώτημα. Μιλούν αόριστα για την ασφάλεια
που πρέπει να εξασφαλιστεί και τον πολιτισμό που πρέπει να λάμψει.
Και θα λάμψει απ ό,τι φαίνεται αφού ο κύριος Παπαδήμος ανακοίνωσε πως θα αναβαθμιστεί πλέον το κέντρο της Αθήνας. Όσοι αγόραζαν τόσα χρόνια φτηνά με επιχειρηματικό εργαλείο τους μετανάστες, θα βάψουν, θα φωτίσουν και θα πουλήσουν. Ανάπτυξη λέμε.
Και θα λάμψει απ ό,τι φαίνεται αφού ο κύριος Παπαδήμος ανακοίνωσε πως θα αναβαθμιστεί πλέον το κέντρο της Αθήνας. Όσοι αγόραζαν τόσα χρόνια φτηνά με επιχειρηματικό εργαλείο τους μετανάστες, θα βάψουν, θα φωτίσουν και θα πουλήσουν. Ανάπτυξη λέμε.
Φαντάζομαι πως όταν στο μέλλον τα στρατόπεδα με τους λαθρομετανάστες
γίνουν εστίες εξέγερσης από αυτούς που είναι φυλακισμένοι και τα παιδιά
τους, που θα γεννιούνταν σκλάβοι, ο Χρυσοχοϊδης (αν υπάρχει ακόμη αυτή η
πολιτική κατηγορία) θα δηλώσει απλώς τα ανάποδα. Δηλαδή πως αυτή τη
φορά διάβαζε. Όπως ο Χριστόδουλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου