Η μόνη υπογραφή που με δεσμεύει...

Η μόνη υπογραφή που με δεσμεύει...

Όταν ένας λαός παραδίδει τη χώρα του στα ντόπια
και ξένα κοράκια, τότε η σημαία στην Ακρόπολη
κυματίζει μεσίστια.

Μια αποτίμηση εν θερμώ

Όταν ένα έθνος αποφασίζει την αυτοκαταστροφή του, τότε τα λόγια βγαίνουν δύσκολα απ' τα χείλη των ηττημένων.
Ναι, ηττηθήκαμε στον πόλεμο και βάλαμε φαρδιά-πλατιά και την υπογραφή μας.
Λέω "μας", γιατί ανεξαρτήτως της επιλογής του καθενός μας, το συνολικό πρόσημο της απόφασης του ελληνικού λαού είναι "ΠΛΗΝ" και όχι "ΣΥΝ".

Εγώ ήξερα τόσα χρόνια ότι οι γονείς μπαίνουν ασπίδα μπροστά από τα παιδιά τους όταν αυτά κινδυνεύουν και επιλέγουν αυτοί να φάνε τη σφαίρα, για να ζήσουν αυτά.
Οι σημερινοί Έλληνες σπάσανε και αυτόν τον κώδικα τιμής και λειτούργησαν ως σύγχρονες Μήδειες τρώγοντας τα παιδιά τους.
Οι γονείς τρέξαν να κρυφτούν και να σώσουν το τομάρι τους θυσιάζοντας τα παιδιά τους.
Ο συνταξιούχος γονέας θυσίασε για την (κουτσουρεμένη) κωλοσύνταξή του τον part-time συμβασιούχο γιο του και την άνεργη κόρη του.


Φλομωμένος από την απερχόμενη ευμάρεια, αδυνατεί να ξεβολευτεί και να δει πέρα απ' τη μύτη του.
Αδυνατεί να ακούσει την τρεμάμενη κραυγή των παιδιών του που μεταναστεύουν, εξαθλιώνονται, αυτοκτονούν ή μένουν άστεγοι.
Κι όλα αυτά για την κωλοσύνταξή του.
Ο αγρότης, ανάξιος κληρονόμος του Κιλελέρ, φοβήθηκε μην και χάσει την επιδοτησούλα του.
Κι ας φύγει ο γιος του μετανάστης για τη Γερμανία. Κι ας αναγκαστεί η κόρη του να πηδιέται στα μπουρδέλα για να ζήσει.

 

Τη λευτεριά τους έβγαλαν στο σφυρί όλοι αυτοί.
Και θα συνεχίσουν να το παίζουν Ελληναράδες.
Και ενόψει του αγώνα της Παρασκευής στο EURO με τη Γερμανία θα αυτοικανοποιούνται από τους καναπέδες τους βρίζοντας τη Μέρκελ και το Σόιμπλε γαμώντας τους στα λόγια.
Ποιους; Αυτούς στους οποίους υποκλίθηκαν και δώσανε κώλο μόλις χτες.

Και μαζί με τον δικό τους στήσανε και τον δικό μου.
Εγώ όμως δε θα κάτσω έτσι να τον φάω, επειδή το θέλουν αυτοί.
Σέβομαι φυσικά το αποτέλεσμα των εκλογών και την -έστω και ισχνή- πλειοψηφία των κομμάτων της Μνημονιακης υποταγής.
Δε θα ακούσετε από το στόμα μου κουβέντες περί "μη πολιτικής νομιμοποίησης της Κυβέρνησης".
Γιατί δυστυχώς την έχει τη νομιμοποίηση να εφαρμόσει το πρόγραμμά της: το Μνημόνιο.

Αλλά το ότι έχουν την πολιτική νομιμοποίηση να κυβερνήσουν και να εφαρμόσουν το πρόγραμμά τους δε σημαίνει ότι δεν έχουμε και όλοι εμείς τη δημοκρατική νομιμοποίηση να τους αντιπολιτευόμαστε με κάθε τρόπο και να επιβουλευόμαστε την ανατροπή τους.

3.000.000 πολίτες υποκλίθηκαν στη Μέρκελ, στον Σόιμπλε, στις Αγορές, στον ΣΕΒ και στα διαπλεκόμενα ΜΜΕ.
Με 'γειά τους, με χαρά τους.
Καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή. Ούτε καν του σκυφτού υπηκόου.

ΤΩΡΑ ΣΚΑΣΜΟΣ!!!

Όσο γι αυτούς που απείχαν, έχω να πω ότι δε τους φταίει η θάλασσα, διότι είχαν άπλετο χρόνο να συνδυάσουν και ψήφο και θάλασσα.

Απλά φοβήθηκαν να αποφασίσουν.

Απλά ανέθεσαν στους υπολοίπους να βγάλουν το φίδι απ' την τρύπα και να στέκονται απ' έξω ως (επι-)κριτές των πάντων και ως ελεύθεροι σκοπευτές όποιας Κυβέρνησης θα προέκυπτε.

Εξάλλου, τους απαντά πολύ πριν από μένα ο Πλάτων.

"Όσοι αδιαφορούν για τα κοινά είναι καταδικασμένοι να εξουσιάζονται πάντα από ανθρώπους πολύ κατώτερούς τους".

Η Ελληνική Άνοιξη διήρκεσε 40 ημέρες. Τα Μνημονιακά άρματα επανήλθαν διαμέσου φόβου και τρομοκρατημένης ψήφου.

Ο φόβος νίκησε τα πάντα.
Και ελπίδα και αξιοπρέπεια και αλληλεγγύη και περηφάνεια και οράματα.
Ένας τεχνητός φόβος που καλλιεργήθηκε συστηματικά από τα ΜΜΕ των αρπακτικών.
Θα μπορούσα να πω ότι πρόκειται για μια ψυχολογική νοθεία.
Αλλά αυτό σε τίποτα δεν αθωώνει αυτούς που υπέκυψαν σ' αυτην.
Ας πρόσεχαν.
Τους τα είπαμε και τα ξαναείπαμε.
Προτίμησαν να εισακούσουν τον Πρετεντέρη, τον Καψή, τον Λιαρέλλη και τον Πορτοσάλτε.
Ας είναι.

Φεῦγε πολέμιον και τύραννον δανειστήν, οὐ γῆν
αἰτοῦντα καὶ ὕδωρ ὡς ὁ Μῆδος, ἀλλὰ τῆς ἐλευθερίας ἁπτόμενον καὶ προσγράφοντα τὴν ἐπιτιμίαν.
(Πλούταρχος, Ηθικά)

Σέβομαι την απόφαση του λαού που έβαλε έστω και δειλά την υπογραφή του στη Μνημονιακή πολιτική.
Έβαλε την υπογραφή του υπό την επήρρεια του Συνδρόμου της Στοκχόλμης.
Αλλά τη δική μου υπογραφή δεν τη βάζω.

Η μόνη υπογραφή που με δεσμεύει είναι αυτή που έβαλα με τον ιδρώτα μου, την ελπίδα μου, την αδρεναλίνη μου, τη φωνή μου, την κομμένη ανάσα μου, τα δακρυσμένα απ' τα χημικά μάτια μου, το φόβο μου και τον  κίνδυνο της σωματικής μου ακεραιότητας δύο χρόνια τώρα στις τεράστιες διαδηλώσεις του λαού μας ενάντια στα Μνημόνια.
Εκεί υπέγραψα ολόψυχα με την παρουσία μου και εκεί μόνο νιώθω δεσμευμένος.
Απέναντι σ' αυτούς μόνο νιώθω δεσμευμένος: σ' αυτούς που ήμασταν εκεί, μαζί και αγωνιούσαμε μαζί.

 

Θα κάνω ό,τι περνά από το χέρι μου για να πέσει ο εκλεκτός της εγχώριας και διεθνούς διαπλοκής, ο Σαμαράς.
Αλλά μέχρι να πέσει, δικαιούται δυστυχώς να είναι εκεί.
Και το δικαιούται γιατί τον ενέκρινε ο λαός.

Εγώ θα είμαι στις επάλξεις όπως ήμουν πάντα.
Τώρα ξέρω όμως πως είμαστε πολλοί.
Τόσο πολλοί που δεν μπορεί κανείς να μας αγνοήσει.
Οι μέρες της εξουσίας σας είναι μετρημένες.

Έτσι κι αλλιώς όπως είπε κι ο Γκάντι:

Πρώτα σε αγνοούν,
μετά σε κοροϊδεύουν,
μετά σε πολεμούν
και μετά νικάς!

Τώρα έχουμε περάσει τα τρία πρώτα στάδια κι απομένει μόνο η νίκη!

Ο Προμηθέας καθώς το όρνιο του τρώει καθημερινά τα σωθικά.
Κάποια μέρα όμως λύθηκαν οι αλυσίδες του...

Εδώ να δώσω τα συγχαρητήρια μου για την τεράστια προσπάθειά του στον άνθρωπο πάνω στις πλάτες του οποίου στηρίχτηκε κυρίως το μεγάλο κύμα της ανατροπής.
Στον Αλέξη Τσίπρα που αποδείχτηκε ανώτερος των προσδοκιών μου.
Εύχομαι να συνεχίσει έτσι και ακόμα καλύτερα στους δύσκολους καιρούς που έρχονται και να προετοιμαστεί καλύτερα και ο ίδιος και η πλατιά και μαζική παράταξη που εκπροσωπεί πλέον για να ανατρέψουμε μαζί τα αίσχη που ψήφισαν ως σήμερα και θα ψηφίσουν από αύριο οι σφουγγοκωλάριοι των Αγορών.
Εύχομαι να μη μας απογοητεύσει. Είμαι σίγουρος ότι δε θα μας απογοητεύσει.

 

Μπορεί το ποτάμι να μην έφτασε ακόμα να εκβάλει στην κυβερνητική θάλασσα, αλλά πλέον είναι τόσο ορμητικό που δε σταματιέται και δε γυρίζει πίσω.
Και όσο το καθυστερούν τεχνηέντως οι δυνάμεις της ντόπιας διαπλοκής, τόσο αυξάνουν την πίεση και την ορμητικότητα του ποταμού που όταν καταφέρει και ξεπεράσει τα τεχνητά φράγματα, τότε θα παρασύρει στο διάβα του όλη τη διαπλεκόμενη αληταμπουρία που το κράτησε με νύχια και με δόντια για να μην εκβάλει.

Να δώσω τις θερμότερες καλημέρες μου στην δοκιμαζόμενη και ρημαζόμενη κόκκινη Αττική και στην κατακόκκινη δημοκρατική Κρήτη!
Σ' αυτούς που κράτησαν ψηλά τη σημαία της αξιοπρέπειας.
Σ' αυτούς που δεν παραδόθηκαν και ρίσκαραν τη βόλεψή τους.
Σ' αυτούς που δε λύγισαν μπροστά στην ανάγκη να βγουν απ' το μαντρί.

Παραφράζοντας τον Καζαντζάκη θα πω:
Η Ελλάδα δεν θέλει νοικοκυραίους, θέλει κουζουλούς.
Αυτοί οι κουζουλοί την κάνουν αθάνατη.

Καλημέρα λοιπόν σε όλους τους κουζουλούς που δεν ψήφισαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, αρνούμενοι να υποκύψουν στη μάυρη Μνημονιακή μοίρα τους.
Καλημέρα στους λαούς που ονειρεύονται.
Στους λαούς που δεν τρώνε τη φόλα.
Στους λαούς που τα θέλουνε όλα!

Εδώ θα είμαστε και θα συνεχίσουμε τον αγώνα, θα υπερκεράσουμε τα τεχνητά εμπόδια και θα κάνουμε την ανατροπή.
Χάθηκε μια ευκαιρία, αλλά δημιουργείται μια νέα, μεγαλύτερη ευκαιρία για να την αξιοποιήσουμε.
Να ανατραπεί το Μαύρο Μέτωπο και ο Λαός να δώσει τη στήριξή του μέσω αυτοδυναμίας στον πολιτικό φορέα που θα μπει μπροστά στον αγώνα αυτόν και θα πράξει, χωρίς προσκόμματα και αγκυλώσεις αυτή τη φορά, αυτά για τα οποία αγωνιζόμαστε δυο χρόνια τώρα στους δρόμους και στις πλατείες. Στα καφενεία και τις δουλειές. Στα ελεύθερα blogs και στα κινήματα.

Θα συνεχίσουμε στον αγώνα για

• Εργασιακή ειρήνη και αξιοπρέπεια.
• Αναδιανομή του πλούτου.
• Αποκέντρωση της εξουσίας.
• Πάταξη της διαφθοράς και της διαπλοκής.
• Κοινωνική Δικαιοσύνη.
• Δημοκρατία.
• Εθνική ανεξαρτησία.

Για όλα αυτά και για αρκετά ακόμα...

Όπου να 'ναι ξαναβγαίνουμε στο δρόμο!

 

http://toixo-toixo.blogspot.gr/2012/06/blog-post_18.html