Φωτιά στα σεμεδάκια μας!
Tοίχο-τοίχο
Το σπίτι που μένω το 'χε ήδη επιπλώσει η μάνα μου πολύ καιρό πριν το κατοικήσω εγώ.
Πώς μοιάζει; Μα με τα σπίτια των περισσότερων που έχουν αισθητική δεκαετίας 60-70.
Μπαίνεις απ' την είσοδο και αντικρύζεις το μεγάλο ξύλινο τραπέζι με τις μεγάλες ξύλινες καρέκλες γύρω-γύρω.
Κι έχει ένα καρό τραπεζομάντηλο, ένα τζάμι από πάνω και πάνω απ' το τζάμι ένα βάζο στο κέντρο του τραπεζιού που χει από κάτω ένα σεμεδάκι πλεχτό.
Κάνεις μανούβρα για να περάσεις το τραπέζι, διότι για κάποιον άγνωστο σε μένα λόγο το τραπέζι είναι δυσανάλογο του μεγέθους της κουζίνας.
Πώς μοιάζει; Μα με τα σπίτια των περισσότερων που έχουν αισθητική δεκαετίας 60-70.
Μπαίνεις απ' την είσοδο και αντικρύζεις το μεγάλο ξύλινο τραπέζι με τις μεγάλες ξύλινες καρέκλες γύρω-γύρω.
Κι έχει ένα καρό τραπεζομάντηλο, ένα τζάμι από πάνω και πάνω απ' το τζάμι ένα βάζο στο κέντρο του τραπεζιού που χει από κάτω ένα σεμεδάκι πλεχτό.
Κάνεις μανούβρα για να περάσεις το τραπέζι, διότι για κάποιον άγνωστο σε μένα λόγο το τραπέζι είναι δυσανάλογο του μεγέθους της κουζίνας.
Αφού το πάρεις λίγο πλάγια, περνάς πατώντας (το χειμώνα) εκείνο το τεράστιο Περσοειδές χαλί που έχει κάτι τρομακτικές αναπαραστάσεις που δεν έχω καταλάβει ποτέ τι διάολο είναι.
Νιώθεις σα να 'σαι στο αχανές παλάτι του Ναβουχοδονόσορα και να σε υποβάλλει σε δοκιμασίες!
Προχωρώντας προς το σαλόνι, σκοντάφτεις στα κάθε λογής τραπεζάκια που υπάρχουν μες στη μέση, για άγνωστο σε μένα λόγο.
Κάθε τραπεζάκι έχει κι από ένα μικρό σεμεδάκι, επίσης χωρίς κάποιο συγκεκριμένο λόγο.
Και αν περάσεις σώος, αβλαβής και αρτιμελής απ' τις ύπουλες σκοπέλους των καθε λογής τραπεζιών που παρασέρνεις στο διάβα σου, τότε αντικρύζεις γεμάτος δέος το τιτανοτεράστιο σύνθετο με τα δεκάδες γυαλικά μέσα στα τζάμια του.
Μπορεί κάποιος να μου πει τι στον ^&$#%^$* εξυπηρετεί ένα τεράστιο, αχανές έπιπλο μπαρόκ αισθητικής μέσα σ' ένα σαλονάκι;
Λες κι είμαστε μαυσωλείο γαμώτο!
Επειδή το σύνθετο -όπως καταλαβαίνουμε κι απ τη λέξη- είναι η σύνθεση περισσότερων επίπλων, το καθένα έχει τη διακόσμησή του.
Και... μαντέψτε! Τα τρία κομμάτια του έχουν από ένα σεμεδάκι στην εσοχή τους!
Κάτι άχρηστα βαζάκια πάνω στα σεμεδάκια για να δείχνει πως εξυπηρετούν σε κάτι και με΄σα απ τα τζάμια κάτι αραχνιασμένα κρυστάλλινα σερβίτσια, δώρο απ το γάμο της μάνας μου, που ανάθεμα κι αν έχουν χρησιμοποιηθεί ποτέ!
Δηλαδή πώς περιμένουμε να αλλάξουμε την ψήφο της μάνας μας, όταν ακόμα δεν μπορούμε να της ξερριζώσουμε από το μυαλό τη χειρότερη και πιο αντιαισθητική εφεύρεση της διακόσμησης; Το σύνθετο!
Τελοσπάντων, μπροστά στο σύνθετο άλλο ένα τερατώδες τραπέζι, ξύλινο φυσικά κι αυτό, το οποίο φιλοξενεί κάτι άχρηστα βαζάκια, πιατάκια κλπ και φυσικά έχει πάνω του ένα τεράστιο σεμεδάκι!
Σεμεδάρα θα έλεγα!
Γύρω απ' το τραπέζι δυο καναπέδες και μια πολυθρόνα με επένδυση που ταιριάζει τάλε-κουάλε με το Περσοειδές τρομακτικό χαλί και θυμίζει κάτι από τσαντίρι.
Τις πλάτες των καναπέδων και της πολυθρόνας κοσμούν κάτι σεμεδάκια φυσικά.
Αν τολμήσεις και κάτσεις στον καναπέ και ανοίξεις την τηλεόραση, θα πρέπει να σηκωθείς για να ανασηκώσεις το σεμεδάκι που κρύβει την κορυφή της οθόνης.
Μπαίνεις στο δωμάτιο και έχεις φυσικά την πατροπαράδοτη (ή μητροπαράδοτη) τεράστια σιφονιέρα με τα ατέλειωτα συρτάρια (ξύλινη φυσικά) η οποία στην κορυφή της έχει -τι άλλο;- ένα σεμεδάκι!
Κάθεσαι στο ξύλινο κρεβάτι και εκατέρωθεν του κρεβατιού υπάρχουν τα δύο ξύλνα κωμοδίνα, διακοσμημένα με ένα σεμεδάκι το καθένα.
Τι στο διάολο χρειαζόμαστε και σιφονιέρα με άλλα τόσα συρτάρια όταν ε΄χουμε έαν σύνθετο, ποέντε-έξι κομοδίνα, παπουτσοθήκη με συρτάρια και τόσα και τόσα άλλα συρτάρια;
Μα για να γεμίζει το σπίτι φυσικά!
Και το αποκορύφωμα;
Πας στο μπάνιο και η παπουτσοθήκη και το πλυντήριο έχουν σεμεδάκια (!!!) από πάνω!
Τώρα θα μου πείτε "και γιατί δεν τα αλλάζεις όλα αυτά ρε άρχοντα;"
Θα σας απαντήσω "γιατί όταν έρθει η μάνα μου και τα δει να λείπουν... μαύρο φίδι που μ' έφαγε"!
Δεν έχω και φράγκα για ολική ανακαίνιση, οπότε αφου δεν μπορώ να βάλω τίποτα στο σπίτι, το μόνο που μπορώ να κάνω είναι... να βγάλω!
Και τι νόημα εχει μια νέα διακόσημη όπου απλώς θα βγάλεις όλα αυτά άσχημα και αντιαισθητικά πράγματα χωρίς να έχεις με τι να τα ατνικαταστήσεις;
Το μόνο που λέω τελικά είναι ότι πρέπει να αναπτυχθεί ένας παλλαικός αγώνας ενάντια στα σεμεδάκια (με βασικό αίτημα να μας πει κάποιος σε τι χρησιμεύουν) και εν συνεχεία αγώνας για την κατάργηση του αντιαισθητικού μπαρόκ σύνθετου, της σιφονιέρας και του καφέ ξύλου ως βασικό διακοσμητικό υλικό του σπιτιού.
Μόνος δεν μπορώ!
(να τα βάλω με τη μάνα μου...)
Όλοι μαζί όμως;
Πρέπει κάποια στιγμή να καταπέσει αυτή η διακόσμηση που στηρίζεται στο μικροαστικό πρότυπο των δεκαετιών 60-70.
Τότε οι άνθρωποι φεύγαν απ τα χωριά τους με μισό ζευγάρι παπούτσια και πίστευαν ότι η κοινωνική άνοδος και αναγνώριση είναι στο πολύ, στο μεγάλο.
Και τη δεκαετία του 80 που πια΄σανε στα χέρια τους λεφτά, τόε άρχισαν κια γόραζαν κι αγόραζαν μέχρι που να γεμίσει το σπίτι ασφυκτικά και να σκοντάφτεις πάνω σε οτιδήποτε περπατώντας!
Αν δε σκοντάφτεις σε κάθε λογής άχρηστα έπιπλα περπατώντας στο σαλόνι, πάει να πει πως δεν πέτυχες να αντεπεξέλθεις στο μικροαστικό πρότυπο του 70.
Αν δε διακοσμείται ο τοίχος από κάτι τερατώδεις πίνακες σκοτεινούς, τρομακτικούς βγαλμένους απ τα βάθη του Μεσαίωνα, πάει να πει πως δεν πέτυχες αρκετά πράγματα στη ζωή σου!
Αν δεν είναι όλα αυτά διακοσμημένα με το κατάλληλο σεμεδάκι πάει να πει πως δεν κρατάς και τις παραδόσεις!
Αλλά, του πούστη πια, έχουν περάσει 40 χρόνια πια!
Θάνατος στην κακογουστιά!
Γκρέμισμα στα σύνθετα!
Παλούκωμα στις σιφονιέρες!
Φωτιά στα σεμεδάκια!
Σε τι χρειάζονται γαμώτο;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου