Ενα διπλό με τρεις
Του Παντελή Μπουκάλα
Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς... Εμείς, θα δούμε. Δεν πρόκειται, βέβαια, για παραμύθι. Καθόλου παραμυθένια δεν είναι τα πράγματα. Το όλο σκηνικό, πάντως, δημιουργεί την αίσθηση πως είμαστε όλοι όμηροι μιας παράστασης με απανωτές πρεμιέρες. Και εμείς οι πολλοί (σαν θεατές λόγων και ακροατές έργων, για να ξαναθυμηθούμε τον Θουκυδίδη) και οι λίγοι πρωταγωνιστές, που ξεδιπλώνουν σε πανελλαδική θέαση το όποιο ταλέντο τους. Ολα τα κρίσιμα στοιχεία που ορίζουν ένα συμβάν ως θέαμα είναι εδώ:
Πρώτον, η μονότονη επανάληψη. Ακόμα και η ώρα των αρχηγικών συσκέψεων επιλέγεται με όρους τηλεοπτικού θεάματος· βραδάκι, ενώ αρχίζουν οι ενημερωτικές εκπομπές και ετοιμάζονται τα αγχωμένα και αγχογόνα δελτία ειδήσεων. Δεύτερον, η αυστηρή διανομή των ρόλων, με κύριους χαρακτήρες, κομπάρσους, αφανείς υποβολείς (εγχώριους και οφσόριους), χειροκροτητές, και με τον γκεστ σταρ σε έκτακτες εμφανίσεις.
Πρώτος λοιπόν βγαίνει από το Μαξίμου ο κ. Στουρνάρας, οιονεί πρωθυπουργός ή Αντ’ Αυτού, αφού ο κανονικός αποφεύγει τις δηλώσεις, για να μη φθαρεί η εικόνα του από την τριβή με τα «μικρά» και την αυτοπρόσωπη ανάληψη ευθύνης. Ακολουθεί ο κ. Κουβέλης, οιονεί αντιπρόεδρος Β΄, κι ύστερα ο κ. Βενιζέλος, ήδη αντιπρόεδρος Α΄, κι ας ορκίζεται ότι δεν τον ενδιαφέρει το αξίωμα. Η κάμερα καταγράφει τις σαφείς δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών («θα το δούμε... το βλέπουμε... το είδαμε...»), τις πλατειαστικές του κ. Κουβέλη, που διατηρεί αναλλοίωτο το άκεφο ύφος του ό,τι κι αν αγγέλλει, και τις ναρκισσιστικές του κ. Βενιζέλου, που είναι φανερό ότι χαίρεται ν’ ακούει τον εαυτό του. Αμέσως έπειτα οι επιτόπιοι ρεπόρτερ μάς λένε με δικά τους λόγια ό,τι είπαν οι αρχηγοί, και τα ξαναλένε οι ειδησάρχες για να τα εμπεδώσουμε. Πάνω στην τρίτη επανάληψη έρχεται η δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου, που με το χούι του να κατακεραυνώνει τον ΣΥΡΙΖΑ προληπτικώς, πριν ο ΣΥΡΙΖΑ προλάβει να εκδώσει μία από εκείνες τις ανακοινώσεις που δεν απαιτούν κόπο, έχει εξαντλήσει προ πολλού το κεραυνοστάσιο του Δία.
Τρίτο θεατρικό γνώρισμα η ευτυχής λύση του δράματος, τόσο ευτυχής και αναμενόμενη, που αναρωτιέται κανείς αν όντως υπήρχε δράμα ή αν οι διαρροές για συγκρούσεις, μαχαίρια, εκβιασμούς, παζάρια απέβλεπαν στη διέγερση του ενδιαφέροντος του κοινού. Η ευτυχής λύση δίνει τη δυνατότητα σε όλους να νιώσουν και να δηλώσουν νικητές. Ο κ. Στουρνάρας είπε πως η συμφωνία επιτεύχθηκε με βάση τις προτάσεις του υπουργείου του, ο κ. Κουβέλης ότι «η ΔΗΜΑΡ πέτυχε τον μείζονα στόχο της», o κ. Βενιζέλος ξεκαθάρισε ότι δίχως το ΠΑΣΟΚ, τίποτα δεν θα γινόταν. Νίκησαν όλοι, δηλαδή, σ’ αυτό το ιδιότυπο εσωτερικό διπλό με τρεις, ανάμεσα στην ομάδα της Ν.Δ. από τη μια και την ομάδα των εκτάκτως συμμαχούντων και διαρκώς αλληλοϋποβλεπομένων ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ. Δεν γίνεται να έχουμε μόνο νικητές; Πολιτική βούληση να υπάρχει και γίνονται όλα δυνατά τ’ αδύνατα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου