Ευτυχώς, εγώ είμαι αλλιώς

Ευτυχώς, εγώ είμαι αλλιώς

Κάποιος χτυπήθηκε.
Κάποιος αδικήθηκε.
Κάποιος βιάστηκε και κάποιος εκβιάστηκε.
Κι εγώ τι να κάνω;
Κρίμα. Μα πάλι καλά. Δεν ήμουν εγώ.

Κάποιος στο δρόμο έμεινε και κάποιος μοναχός του ξέμεινε.
Στεναχωρήθηκα. Ας πρόσεχε.

Εγώ όμως είμαι αλλιώς.
Εγώ είμαι παλιός.
Εγώ θα τη γλιτώσω. Την πάρτη μου θα σώσω.

Εχτές διώξανε τον δίπλα. Του άξιζε του μπίχλα.
Εγώ θα τη γλιτώσω.
Δεν θα τους θυμώσω.

Με κάτω το κεφάλι δε με βλέπουνε οι άλλοι.

Ας πρόσεχαν. Δε φταίω εγώ.
Άλλο εγώ.
Είμαι καλός και ταπεινός. Ανέκφραστος και δουλικός.

Πάντα έτσι ήταν ο κόσμος αυτός.
Ακόμα κι άμα άλλαζε, εγώ δεν ξέρω πως.
Παλί καλά που δεν είμαι χαζός. Εγώ θα την γλιτώσω.

Απέναντι, ένα καλύβι καίγεται.
Μα όχι το δικό μου.
Ευτυχώς, εγώ θα τη γλιτώσω.
Τον κόσμο δεν μπορώ να σώσω.

Κάτι συνέβη. Κάποιος με έσπρωξε.
Κάποιος με έριξε και μακριά με πέταξε.

Γύρισα σπίτι μου. Κι αυτό καιγότανε.
Βοήθεια!

Που πήγαν όλοι;
Όλοι; Μόνος μου;
Τι θα κάνω μόνος μου;

Κεμάλ;
Ακούς Κεμάλ;
Τελικά, δεν ήμουν αλλιώς.
Όλοι το ίδιο ήμασταν.

 http://rebeliskos.wordpress.com/