Ταρίκ Αλί: «Φτιάξτε παντού έναν ΣΥΡΙΖΑ»
Συνέντευξη: Φωτεινή Λαμπρίδη, Μανώλης Πολέντας
Ωστόσο, στη συνέντευξη που έδωσε "Στο Κόκκινο" με αφορμή την παρουσία του στο Φεστιβάλ Νέων του ΣΥΡΙΖΑ υπογράμμισε πως δεν του αρέσει να μιλάει για πολιτικά κινήματα, αλλά για πολιτικές εναλλακτικές. Σχολίασε το τοπίο που διαμορφώνεται στην Ευρώπη και τον ρόλο που πιστεύει πως πρέπει να διαδραματίσει η Ελλάδα αλλά και την πρόσφατη σύλληψη μελών της Χρυσής Αυγής.
Με αφορμή το φεστιβάλ νέων του Σύριζα είστε εδώ. Πώς αξιολογείτε τις δράσεις των νέων και τα κινήματα;
Αυτή τη στιγμή τα κινήματα στην Ευρώπη είναι αδύναμα και αυτό κάνει την παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ πολύ σημαντική γιατί καταρχήν υπάρχει ένα δυνατό υποκείμενο στην Ελλάδα. Δείτε την περίπτωση της Ιταλίας που είναι πολύ χαρακτηριστική. Τα κοινωνικά κινήματα εκεί αντιμετωπίζουν μία τραγωδία.
Έχετε χαρακτηρίσει την περίοδο που διανύουμε ως μία από τις πιο σημαντικές, πιο καθοριστικές στην πορεία της σύγχρονης ιστορίας. Τί είναι αυτό που θεωρείτε ελπιδοφόρο και ποια είναι κατά τη γνώμη σας τα σημαντικότερα εμπόδια που συναντούν οι λαοί και τα κινήματα προκειμένου να ανατραπεί αυτή η καταστροφική πολιτική που ακολουθείται;
Δεν μου αρέσει να μιλάω για πολιτικά κινήματα, μου αρέσει να μιλάω για πολιτικές εναλλακτικές. Γιατί τα κοινωνικά κινήματα που αποφεύγουν τις πολιτικές εναλλακτικές, εντέλει καταλήγουν στην ήττα. Γι'αυτό το λόγο ψάχνουμε σήμερα παραδείγματα από όλο τον κόσμο ώστε να διδάξουμε τις νέες γενιές για τους τρόπους με τους οποίους θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε.
Φυσικά ένα τέτοιο παράδειγμα ήταν η νότιος Αμερική που συνεχίζει να αποτελεί παράδειγμα έως σήμερα. Και συχνά όταν μιλάω για την Ευρώπη σε διάφορες χώρες του κόσμου, το μοναδικό παράδειγμα που αναφέρω είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Λέω στους indignados της Ισπανίας “Δημιουργήστε έναν ΣΥΡΙΖΑ”. Το ίδιο στην Ιταλία, στην Ισπανία, την Πορτογαλία την Ιρλανδία. Υπό αυτή την έννοια είναι καλύτερα να είσαι ρεαλιστής , πεισματάρης και να λες την αλήθεια μέσα σε αυτό το πολιτικό τοπίο. Να μην υπερβάλλεις και να καταλαβαίνεις τις αδυναμίες των καιρών. Το καπιταλιστικό σύστημα επιβιώνει παρά την αποτυχία του. Γιατί συμβαίνει αυτό;
Έχετε χαρακτηρίσει την περίοδο που διανύουμε ως μία από τις πιο σημαντικές, πιο καθοριστικές στην πορεία της σύγχρονης ιστορίας. Τί είναι αυτό που θεωρείτε ελπιδοφόρο και ποια είναι κατά τη γνώμη σας τα σημαντικότερα εμπόδια που συναντούν οι λαοί και τα κινήματα προκειμένου να ανατραπεί αυτή η καταστροφική πολιτική που ακολουθείται;
Δεν μου αρέσει να μιλάω για πολιτικά κινήματα, μου αρέσει να μιλάω για πολιτικές εναλλακτικές. Γιατί τα κοινωνικά κινήματα που αποφεύγουν τις πολιτικές εναλλακτικές, εντέλει καταλήγουν στην ήττα. Γι'αυτό το λόγο ψάχνουμε σήμερα παραδείγματα από όλο τον κόσμο ώστε να διδάξουμε τις νέες γενιές για τους τρόπους με τους οποίους θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε.
Φυσικά ένα τέτοιο παράδειγμα ήταν η νότιος Αμερική που συνεχίζει να αποτελεί παράδειγμα έως σήμερα. Και συχνά όταν μιλάω για την Ευρώπη σε διάφορες χώρες του κόσμου, το μοναδικό παράδειγμα που αναφέρω είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Λέω στους indignados της Ισπανίας “Δημιουργήστε έναν ΣΥΡΙΖΑ”. Το ίδιο στην Ιταλία, στην Ισπανία, την Πορτογαλία την Ιρλανδία. Υπό αυτή την έννοια είναι καλύτερα να είσαι ρεαλιστής , πεισματάρης και να λες την αλήθεια μέσα σε αυτό το πολιτικό τοπίο. Να μην υπερβάλλεις και να καταλαβαίνεις τις αδυναμίες των καιρών. Το καπιταλιστικό σύστημα επιβιώνει παρά την αποτυχία του. Γιατί συμβαίνει αυτό;
Ο καπιταλισμός έχει αποτύχει τόσες φορές μέχρι τώρα που οι άνθρωποι έχουν συνηθίσει στο γεγονός ότι αποτυγχάνει. Εμείς λέμε: “Εσείς αποτύχατε τόσες φορές, εμείς αποτύχαμε μόνο μία φορά στον σοσιαλισμό”. Γιατί επιβιώνει; Χρειαζόμαστε νέους τρόπους αντικαπιταλιστικών πολιτικών ενεργειών, οι οποίες να αντιπαλεύουν με συγκεκριμένο τρόπο τις συγκεκριμένες νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Να βρούμε έναν τρόπο να ξεφύγουμε αλλά μέσα από πολιτικές που δημιουργούν τις προϋποθέσεις να γεννηθούν νέες εναλλακτικές.
Πολλοί διανοούμενοι στους οποίους συγκαταλέγεστε αλλά και πολιτικές δυνάμεις της αριστεράς έχουν επιμείνει στη δημιουργία ενός συνασπισμού, ενός τόξου που θα αποτελείται από τις χώρες που πλήττονται. Πιστεύετε ότι μελλοντικά θα είναι εφικτή μια τέτοια συνεργασία ως αντίπαλο δέος στις πολιτικές των “δυνατών” της Ευρώπης;
Είναι πολύ σημαντικό να σκεφτόμαστε προς αυτή την κατεύθυνση. Αν θεωρούμε ότι μπορούμε να αντιπαλέψουμε την ΤΡΌΙΚΑ ως μεμονωμένες χώρες, αυτό είναι πολύ δύσκολο. Υπάρχουν κατά τη γνώμη μου δύο εναλλακτικές και η μία δεν είναι αντιτιθέμενη στην άλλη. Πρώτον έχουμε μια συμμαχία των χωρών του νότου που αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα για παρόμοιους λόγους. Για αυτό τον σκοπό χρειάζεσαι πολιτικές δυνάμεις σε αυτές τις χώρες που να συμφωνούν σε αυτό τον σκοπό.
Στην Ισπανία το κόμμα της αριστεράς είναι αδύναμο. Οι αγανακτισμένοι είναι δημιουργικοί αλλά δεν προτείνουν πολιτικό πρόγραμμα. Αυτό είναι προϋπόθεση. Το πολιτικό υποκείμενο.
Για την Ελλάδα υπάρχει κι άλλη προτεραιότητα. Να δημιουργηθεί μια μορφή ομοσπονδίας για τη βαλκανική χερσόνησο. Όλες οι μικρές χώρες μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας είναι σε πολύ δύσκολη θέση. Δεν μπορούν να κάνουν τίποτε από μόνες τους. Δεν μπορούν να αναδημιουργήσουν τη Γιουγκοσλαβία. Μία νέα βαλκανική πραγματικότητα που θα συμπεριλάμβανε την Ελλάδα και τη Βουλγαρία θα ήταν μια εντελώς νέα κατάσταση. Αυτό θα ενδυνάμωνε όλη την περιοχή στην προσπάθειά της να αντιπαλέψει την Τρόικα τις ΗΠΑ κλπ. Έτσι πρέπει να σκεφτόμαστε.
Έχετε ασκήσει έντονη κριτική στην πολιτική των ΗΠΑ και του Ισραήλ για την κατάσταση στη Μέση Ανατολή. Πώς βλέπετε σήμερα να εξελίσσονται τα πράγματα στην περιοχή με δεδομένη τη ρευστότητα;
Το μόνο σίγουρο είναι ότι η άνοιξη είναι μία εποχή που δεν κρατάει πολύ. Το καλοκαίρι μπορεί να σε κάψει και μετά περιμένουμε όλοι τον χειμώνα. Η κατάσταση στη Συρία είναι δραματική. Τη βασική ευθύνη για την κατάσταση εκεί την έχει το καθεστώς της. Μόλις ξεκίνησαν τα γεγονότα στη Συρία , οι τοπικές δυνάμεις ενδυναμωμένες από τις ΗΠΑ μπήκαν στο παιχνίδι. Το Κατάρ και η Σαουδική Αραβία θέλησαν να επαναλάβουν την απαίσια εμπειρία της εισβολής στη Λιβύη. Η θέση του Ισραήλ γύρω από αυτό ήταν να αφήσουν τη διαμάχη να διεξαχθεί και βλέπουμε.... Αυτό που έκαναν με μεγάλη επιτυχία οι Αμερικάνοι στη Συρία είναι ότι χρησιμοποίησαν και ενδυνάμωσαν τη διαμάχη ανάμεσα σε μουσουλμανικές ομάδες. Οπότε η κατάσταση είναι δραματικά άσχημη. Και είναι δύσκολο να υποστηρίξει κανείς τη μία ή την άλλη μεριά.
Κύριε Αλί είχατε υποστηρίξει στο παρελθόν ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να φύγει από την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά ότι θα πρέπει να ξεκαθαρίσει στην Ευρώπη πως ή θα στηρίξει την οικονομία μας με ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ ή θα κάνουμε νέο νόμισμα. Υποστηρίζετε ακόμα αυτή τη θέση και πιστεύετε πως έχει πιθανότητες επιτυχίας μια τέτοια διαπραγμάτευση;
Πολλοί διανοούμενοι στους οποίους συγκαταλέγεστε αλλά και πολιτικές δυνάμεις της αριστεράς έχουν επιμείνει στη δημιουργία ενός συνασπισμού, ενός τόξου που θα αποτελείται από τις χώρες που πλήττονται. Πιστεύετε ότι μελλοντικά θα είναι εφικτή μια τέτοια συνεργασία ως αντίπαλο δέος στις πολιτικές των “δυνατών” της Ευρώπης;
Είναι πολύ σημαντικό να σκεφτόμαστε προς αυτή την κατεύθυνση. Αν θεωρούμε ότι μπορούμε να αντιπαλέψουμε την ΤΡΌΙΚΑ ως μεμονωμένες χώρες, αυτό είναι πολύ δύσκολο. Υπάρχουν κατά τη γνώμη μου δύο εναλλακτικές και η μία δεν είναι αντιτιθέμενη στην άλλη. Πρώτον έχουμε μια συμμαχία των χωρών του νότου που αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα για παρόμοιους λόγους. Για αυτό τον σκοπό χρειάζεσαι πολιτικές δυνάμεις σε αυτές τις χώρες που να συμφωνούν σε αυτό τον σκοπό.
Στην Ισπανία το κόμμα της αριστεράς είναι αδύναμο. Οι αγανακτισμένοι είναι δημιουργικοί αλλά δεν προτείνουν πολιτικό πρόγραμμα. Αυτό είναι προϋπόθεση. Το πολιτικό υποκείμενο.
Για την Ελλάδα υπάρχει κι άλλη προτεραιότητα. Να δημιουργηθεί μια μορφή ομοσπονδίας για τη βαλκανική χερσόνησο. Όλες οι μικρές χώρες μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας είναι σε πολύ δύσκολη θέση. Δεν μπορούν να κάνουν τίποτε από μόνες τους. Δεν μπορούν να αναδημιουργήσουν τη Γιουγκοσλαβία. Μία νέα βαλκανική πραγματικότητα που θα συμπεριλάμβανε την Ελλάδα και τη Βουλγαρία θα ήταν μια εντελώς νέα κατάσταση. Αυτό θα ενδυνάμωνε όλη την περιοχή στην προσπάθειά της να αντιπαλέψει την Τρόικα τις ΗΠΑ κλπ. Έτσι πρέπει να σκεφτόμαστε.
Έχετε ασκήσει έντονη κριτική στην πολιτική των ΗΠΑ και του Ισραήλ για την κατάσταση στη Μέση Ανατολή. Πώς βλέπετε σήμερα να εξελίσσονται τα πράγματα στην περιοχή με δεδομένη τη ρευστότητα;
Το μόνο σίγουρο είναι ότι η άνοιξη είναι μία εποχή που δεν κρατάει πολύ. Το καλοκαίρι μπορεί να σε κάψει και μετά περιμένουμε όλοι τον χειμώνα. Η κατάσταση στη Συρία είναι δραματική. Τη βασική ευθύνη για την κατάσταση εκεί την έχει το καθεστώς της. Μόλις ξεκίνησαν τα γεγονότα στη Συρία , οι τοπικές δυνάμεις ενδυναμωμένες από τις ΗΠΑ μπήκαν στο παιχνίδι. Το Κατάρ και η Σαουδική Αραβία θέλησαν να επαναλάβουν την απαίσια εμπειρία της εισβολής στη Λιβύη. Η θέση του Ισραήλ γύρω από αυτό ήταν να αφήσουν τη διαμάχη να διεξαχθεί και βλέπουμε.... Αυτό που έκαναν με μεγάλη επιτυχία οι Αμερικάνοι στη Συρία είναι ότι χρησιμοποίησαν και ενδυνάμωσαν τη διαμάχη ανάμεσα σε μουσουλμανικές ομάδες. Οπότε η κατάσταση είναι δραματικά άσχημη. Και είναι δύσκολο να υποστηρίξει κανείς τη μία ή την άλλη μεριά.
Κύριε Αλί είχατε υποστηρίξει στο παρελθόν ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να φύγει από την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά ότι θα πρέπει να ξεκαθαρίσει στην Ευρώπη πως ή θα στηρίξει την οικονομία μας με ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ ή θα κάνουμε νέο νόμισμα. Υποστηρίζετε ακόμα αυτή τη θέση και πιστεύετε πως έχει πιθανότητες επιτυχίας μια τέτοια διαπραγμάτευση;
Από γενική άποψη συνεχίζω να το πιστεύω. Αλλά δεν πιστεύω σε καμία περίπτωση πως η Ελλάδα πρέπει από μόνη της να αποχωρήσει από την Ευρώπη. Πιστεύω ότι μία κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να έχει ένα δικό της οικονομικό πρόγραμμα που θα έρχεται σε πλήρη ρήξη με το μνημόνιο. Κι αν αυτό το πρόγραμμα συμπεριλαμβάνει την αναγκαιότητα να αποσυρθεί η χώρα από τη ζώνη του ευρώ τότε θα υπάρχει αυτό ως εναλλακτική.
Αν τώρα αποφασίσουν να τιμωρήσουν την Ελλάδα τότε καλό θα ήταν να δημιουργηθεί μια καμπάνια καταγγέλλοντας την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν έκανε κάτι τέτοιο η Ευρώπη θα επηρέαζε τις “δεύτερες χώρες” της, που δεν λαμβάνουν μέρος στην λήψη των αποφάσεων . Διαφορετικά πάντα θα πέφτουμε θύματα των εκβιασμών της Τρόικας.
Όταν σε εκβιάζουν υπάρχουν δύο τρόποι να αντιδράσεις. Είτε να κρυφτείς κάτω από το τραπέζι και να δώσεις στους εκβιαστές όλα τα χρήματα, ή να τους εκθέσεις στον δημόσιο χώρο και να τους πετάξεις στη θάλασσα. Προτιμώ το δεύτερο.
Μέσα από την αρθρογραφία σας αλλά και τις συνεντεύξεις σας σχολιάζεται κι εσείς με τη σειρά σας τους σύγχρονους τρόπους προπαγάνδας. Με δεδομένο πως τα κυρίαρχα ΜΜΕ εκφράζουν σχεδόν κατ' αποκλειστικότητα τη μνημονιακή πολιτική, πώς θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε ένα ικανό αντίβαρο;
Εδώ το παράδειγμα της νότιας Αμερικής είναι πολύ χρήσιμο. Σε κάθε χώρα που υπήρχε μία μορφή αλλαγής, το 90-95% των ιδιωτικών μέσων ενημέρωσης ήταν αντίθετο στις αλλαγές. Ο Τσάβες στη Βενεζουέλα, ο Μοράλες στη Βολιβία, ο Κορέα, απευθύνονταν σε εκατομμύρια ανθρώπους έλεγαν “μην τους ακούτε ξέρουμε ποιοί είναι , ξέρουμε από ποιους ελέγχονται”. Αλλά εκείνοι δεν έκαναν μόνο εκλογές, είχαν ταυτόχρονα μηχανισμούς μαζικής κινητοποίησης του κόσμου.
Στην ουσία σήμερα στον δυτικό κόσμο τα ΜΜΕ είναι βασικοί πυλώνες του συστήματος. Θα τους παλέψουμε με δικά μας μέσα όπως είναι αυτό το ραδιόφωνο, με διαφορετικές εικόνες μέσα από σάιτ στο διαδίκτυο, οι οποίες θα αμφισβητούν τις δικές τους εικόνες. Τα τελευταία δύο χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ παλεύει ενάντια στους φασίστες στην Ελλάδα, μιλάει γι' αυτό συνέχεια. Τα κυρίαρχα μέσα ήταν πολύ σιωπηλά σε σχέση με αυτό. Όταν η κατάσταση εκτροχιάστηκε και η κυβέρνηση αναγκάστηκε να μιλήσει όπως αναγκάζεται να αναπαράγει αυτά που λέει η αριστερά σε κάθε κρίσιμη στιγμή. Δεν πρέπει να τα ακούμε τα κυρίαρχα μέσα ούτε να εξαρτόμαστε από αυτά. Αν μας δίνουν χώρο είναι εντάξει, αν δεν μας δίνουν είναι πάλι μια χαρά.
Το γεγονός των ημερών είναι η σύλληψη μελών του νεοναζιστικού φασιστικού κόμματος της Χρυσής Αυγής. Το σχόλιό σας;
Είναι πολύ καθυστερημένο. Γιατί τώρα; Γιατί σκοτώθηκε ένας Έλληνας; Όταν σκότωναν μετανάστες ήταν μια χαρά; Το πρόβλημα είναι ότι εξαρχής η Χρυσή Αυγή ήταν συνδεδεμένη με πτυχές του κρατικού μηχανισμού. Χωρίς την προστασία του δεν θα είχαν κάνει τίποτα. Υπό αυτή την έννοια οι ρίζες του κακού είναι ακόμα εκεί
Αν τώρα αποφασίσουν να τιμωρήσουν την Ελλάδα τότε καλό θα ήταν να δημιουργηθεί μια καμπάνια καταγγέλλοντας την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν έκανε κάτι τέτοιο η Ευρώπη θα επηρέαζε τις “δεύτερες χώρες” της, που δεν λαμβάνουν μέρος στην λήψη των αποφάσεων . Διαφορετικά πάντα θα πέφτουμε θύματα των εκβιασμών της Τρόικας.
Όταν σε εκβιάζουν υπάρχουν δύο τρόποι να αντιδράσεις. Είτε να κρυφτείς κάτω από το τραπέζι και να δώσεις στους εκβιαστές όλα τα χρήματα, ή να τους εκθέσεις στον δημόσιο χώρο και να τους πετάξεις στη θάλασσα. Προτιμώ το δεύτερο.
Μέσα από την αρθρογραφία σας αλλά και τις συνεντεύξεις σας σχολιάζεται κι εσείς με τη σειρά σας τους σύγχρονους τρόπους προπαγάνδας. Με δεδομένο πως τα κυρίαρχα ΜΜΕ εκφράζουν σχεδόν κατ' αποκλειστικότητα τη μνημονιακή πολιτική, πώς θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε ένα ικανό αντίβαρο;
Εδώ το παράδειγμα της νότιας Αμερικής είναι πολύ χρήσιμο. Σε κάθε χώρα που υπήρχε μία μορφή αλλαγής, το 90-95% των ιδιωτικών μέσων ενημέρωσης ήταν αντίθετο στις αλλαγές. Ο Τσάβες στη Βενεζουέλα, ο Μοράλες στη Βολιβία, ο Κορέα, απευθύνονταν σε εκατομμύρια ανθρώπους έλεγαν “μην τους ακούτε ξέρουμε ποιοί είναι , ξέρουμε από ποιους ελέγχονται”. Αλλά εκείνοι δεν έκαναν μόνο εκλογές, είχαν ταυτόχρονα μηχανισμούς μαζικής κινητοποίησης του κόσμου.
Στην ουσία σήμερα στον δυτικό κόσμο τα ΜΜΕ είναι βασικοί πυλώνες του συστήματος. Θα τους παλέψουμε με δικά μας μέσα όπως είναι αυτό το ραδιόφωνο, με διαφορετικές εικόνες μέσα από σάιτ στο διαδίκτυο, οι οποίες θα αμφισβητούν τις δικές τους εικόνες. Τα τελευταία δύο χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ παλεύει ενάντια στους φασίστες στην Ελλάδα, μιλάει γι' αυτό συνέχεια. Τα κυρίαρχα μέσα ήταν πολύ σιωπηλά σε σχέση με αυτό. Όταν η κατάσταση εκτροχιάστηκε και η κυβέρνηση αναγκάστηκε να μιλήσει όπως αναγκάζεται να αναπαράγει αυτά που λέει η αριστερά σε κάθε κρίσιμη στιγμή. Δεν πρέπει να τα ακούμε τα κυρίαρχα μέσα ούτε να εξαρτόμαστε από αυτά. Αν μας δίνουν χώρο είναι εντάξει, αν δεν μας δίνουν είναι πάλι μια χαρά.
Το γεγονός των ημερών είναι η σύλληψη μελών του νεοναζιστικού φασιστικού κόμματος της Χρυσής Αυγής. Το σχόλιό σας;
Είναι πολύ καθυστερημένο. Γιατί τώρα; Γιατί σκοτώθηκε ένας Έλληνας; Όταν σκότωναν μετανάστες ήταν μια χαρά; Το πρόβλημα είναι ότι εξαρχής η Χρυσή Αυγή ήταν συνδεδεμένη με πτυχές του κρατικού μηχανισμού. Χωρίς την προστασία του δεν θα είχαν κάνει τίποτα. Υπό αυτή την έννοια οι ρίζες του κακού είναι ακόμα εκεί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου