Ιδιοτελείς και διαπλεκόμενοι ώς το τέλος
Είναι αλήθεια ότι αιφνιδίασε τον πολιτικό κόσμο της χώρας η κοινή πρωτοβουλία του πρωθυπουργού Α. Σαμαρά και του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Ε. Βενιζέλου να προχωρήσουν σε αλλαγή του εκλογικού συστήματος ανάδειξης των ευρωβουλευτών. Η γνωστοποίηση της απόφασής τους, να εκλέγονται πλέον με σταυρό προτίμησης και όχι με λίστα, συνοδεύθηκε από το σκεπτικό ότι έτσι ενισχύεται η δημοκρατική νομιμοποίησή τους, αφού οι απεσταλμένοι της Ελλάδας στην Ευρωβουλή δεν θα έχουν επιλεγεί από τον αρχηγό του κόμματος αλλά από την ψήφο του ελληνικού λαού.
Επιχειρούν οι δύο κυβερνητικοί συνεταίροι να μας πείσουν ότι τα κίνητρα της απόφασής τους στηρίζονται στην ανάγκη να ξεπερασθεί η αναχρονιστική πρακτική του παρελθόντος, που επέτρεπε στα απαρχαιωμένα, αρχηγικά και χωρίς εσωκομματική δημοκρατική λειτουργία ελληνικά κόμματα εξουσίας να καθορίζουν με σκοτεινό και αντιδημοκρατικό τρόπο τους εκπροσώπους μας στο Ευρωκοινοβούλιο.
Πολύ καλό για να είναι αληθινό. Παρουσιάζεται δήθεν ως μια σημαντική μεταρρύθμιση του πολιτικού συστήματος, ενώ στην ουσία είναι ακόμη μία πράξη αυτοσυντήρησης του συστήματος.
Γιατί αυτό που δεν ομολογείται από τους δύο αρχηγούς είναι ότι η αλλαγή αυτή έγινε για να υπηρετήσει την ανάγκη τους να αποφύγουν ανεπιθύμητους μπελάδες με τον ορισμό υποψηφίων σε τόσο λίγες εκλόγιμες θέσεις (ιδίως στο πολυκομματικό μόρφωμα της λεγόμενης «Ελιάς»). Και κάτι άλλο.
Επιδιώκουν ευρεία κινητοποίηση των υποψηφίων προς άγραν ψήφων και ευελπιστούν σ' ένα ευνοϊκότερο εκλογικό αποτέλεσμα. Αλλά όπως παρατηρεί ο συνταγματολόγος Γ. Σωτηρέλης, αυτό θα γίνει κυρίως μέσω του μιντιακού κατεστημένου και μόνο τη Δημοκρατία δεν υπηρετεί.
Ο σταυρός προτίμησης στις βουλευτικές, τονίζει, ήταν η γάγγραινα του πολιτικού συστήματος, καθώς «υπήγαγε την πολιτική στην κηδεμονία ποικίλων διαπλεκόμενων συμφερόντων και την κατέστησε θεραπαινίδα του πελατειασμού και της συναλλαγής». Και αντί να προχωρήσουν στην κατάργηση του σταυρού, γεγονός που θα υποχρέωνε τα πολιτικά κόμματα να αποκτήσουν διαφανείς και δημοκρατικές εσωκομματικές διαδικασίες, εκείνοι τον επαναφέρουν στην ενιαία εκλογική περιφέρεια της χώρας!
Αν αυτό συνδυασθεί με το ότι τα κόμματα επιχειρούν με διάφορα τεχνάσματα και δικαιολογίες να μεταφέρουν τις ευρωεκλογές στο δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών, προφανώς γιατί έτσι τα συμφέρει, αντιλαμβάνεται και ο πλέον δύσπιστος ότι δεν είναι η εμβάθυνση της Δημοκρατίας που τους παρακινεί, αλλά τα δικά τους συμφέροντα.
Το αποδεικνύει άλλωστε και το γεγονός ότι έσπευσαν να αποκλείσουν (με επίκληση την απόφαση του ΣτΕ) -και όχι να αλλάξουν- τη συμμετοχή όσων μεταναστών είχαν δικαίωμα στις αυτοδιοικητικές εκλογές, εμποδίζοντας έτσι την ομαλή κοινωνική τους ένταξη. Για τη Δημοκρατία, ρε γαμώτο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου