Δειλή, μοιραία και άβουλη κυβέρνηση
 |
| Ημιαναπαύση Αντωνάκη μου. |
Η θεατρική παράσταση που από χθες
παίζεται εις βάρος του ελληνικού λαού, με την καλοστημένη έξοδο στις
αγορές στο επίκεντρο μιας πρωτόγνωρης προπαγάνδας, κορυφώνεται το
απόγευμα, στο μέγαρο Μαξίμου, παρουσία της Ανγκελα Μέρκελ.
Η άφιξη της Γερμανίδας καγκελαρίου, που αναμενόταν από καιρό σαν
μέρος ενός καλά σκηνοθετημένου πλαισίου, έρχεται να επιβεβαιώσει το
ειδικό ενδιαφέρον των Γερμανών για την πολιτική επιβίωση του Αντώνη
Σαμαρά και της κυβέρνησής του.
Μόλις ένα μήνα πριν από τις ευρωεκλογές, ο λόγος που η
καγκελάριος επισκέπτεται την ελληνική πρωτεύουσα είναι περισσότερο από
προφανής. Σε μια συγκυρία, μάλιστα, που ο Αντώνης Σαμαράς, μετά τις
αποκαλύψεις των σκοτεινών διαύλων επικοινωνίας του πρωθυπουργικού
περιβάλλοντος με ακροδεξιά στοιχεία και πλήρως εκτεθειμένος ο ίδιος στη
συνείδηση του κόσμου από την ακραία αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζει,
χρειάζεται τη στήριξη του γερμανικού παράγοντα.
Η Ανγκελα Μέρκελ βρίσκεται στην Αθήνα επιβραβεύοντας τις
πολύτιμες υπηρεσίες που η ελληνική κυβέρνηση προσφέρει στην ισχυροποίηση
του Βερολίνου και των σχεδίων της γερμανικής ελίτ για σταδιακή
μετατροπή της Ευρωπαϊκής Ενωσης σε Γερμανική Ευρώπη. Ρίχνοντας στάχτη
στα μάτια των Ελλήνων και στέλνοντας ταυτόχρονα μήνυμα στους άλλους
Ευρωπαίους πως θα έχουν την τύχη που επεφύλαξαν για τη χώρα μας αν δεν
υπακούσουν στα γερμανικά σχέδια.
Σήμερα, το μέγαρο Μαξίμου υποκλίνεται στη γερμανική ηγεμονία,
ανανεώνοντας διά ζώσης τα διαπιστευτήριά του. Οχι όμως η Αθήνα και οι
Αθηναίοι. Γι' αυτό η κυβέρνηση, όντας η ίδια δειλή, μοιραία και άβουλη
και φοβούμενη τη λαϊκή κατακραυγή, επιχειρεί να επιβάλει σιγή
νεκροταφείου αποκλείοντας το κέντρο της πρωτεύουσας, όπως ακριβώς έπραξε
στην πρώτη επίσκεψη της καγκελαρίου, τον Οκτώβριο του 2012.
Η δημοκρατική Αθήνα οφείλει να στείλει το δικό της βροντερό
μήνυμα στους ξένους ηγεμόνες και στους ντόπιους υπαλλήλους. Οτι δεν
πείθεται από την προπαγάνδα και τους διθυράμβους ενός αιματοβαμμένου
«success story». Οτι δεν ξεγελιέται από τα ψίχουλα που προεκλογικά
τάζουν σε κοινωνικές ομάδες. Κυρίως, όμως, ότι δεν ξεχνά την πρωτόγνωρη
καταστροφή που προκάλεσαν οι άνθρωποι αυτοί, τους 1,5 εκατ. ανέργους,
τους νέους που ξενιτεύτηκαν, τις οικογένειες που στενάζουν από την
αποδόμηση κάθε ίχνους κοινωνικού κράτους, την απελπισία που έσπειραν σε
ένα λαό που δεν γνώριζε και πιάστηκε στον ύπνο. Τώρα, όμως, γνωρίζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου