Το ΤΑΙΠΕΔ χαρίζει τις ακτές

Το ΤΑΙΠΕΔ χαρίζει τις ακτές

Του ΣΑΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ

Η περίπτωση της πώλησης των 42 στρεμμάτων της παραλίας στη Νέα Ηράκλεια Χαλκιδικής αποτελεί τρανταχτό παράδειγμα του ψέματος ότι οι ελληνικές ακτές πωλούνται για να εξυπηρετηθεί το δημόσιο χρέος.

Η παραλία με αμμοθίνες, στην οποία έχουν ήδη μπει μπουλντόζες και την ισοπεδώνουν με σκοπό την υποτιθέμενη ανάπτυξή της, είχε αντικειμενική αξία 2,5 εκατ. ευρώ. Μια απλή έρευνα στο αρμόδιο υποθηκοφυλακείο απέδειξε ότι το ΤΑΙΠΕΔ την πούλησε τελικά αντί 2 εκατ. ευρώ.

Από αυτά όμως έλαβε μόνο τα 500.000 ευρώ. Τα υπόλοιπα, σύμφωνα με το συμβόλαιο, θα καταβληθούν σε δόσεις ώς το 2019. Λογικό, θα πει κάποιος. Δεν έχουν πολλοί τόσα χρήματα. Οπότε, το υπόλοιπο ποσόν μπορεί κάλλιστα να εξοφληθεί με δόσεις από τα κέρδη που θα έχει ο επιχειρηματίας, από τη λειτουργία της όποιας «επένδυσης» έχει πλέον το δικαίωμα να κάνει πάνω στη συγκεκριμένη παραλία.

Κι αν δεν; Αυτό είναι το μέγα ερώτημα. Τι θα συμβεί στην περίπτωση που ο συγκεκριμένος ιδιώτης-αγοραστής δεν μπορεί ή δεν θέλει να πληρώσει το υπόλοιπο ποσόν; Ο καθένας θα πίστευε ότι το ΤΑΙΠΕΔ θα είχε προλάβει αυτό το ενδεχόμενο, θα είχε προνοήσει και θα έβαζε στο συμβόλαιο έναν όρο, μια ασφαλιστική δικλίδα για να προστατέψει τα συμφέροντά του και, κατ' επέκτασιν, το συμφέρον του ελληνικού Δημοσίου. Εναν όρο που θα υποχρεώνει τον ιδιώτη αγοραστή να καταβάλει το υπόλοιπο ποσόν εντός της καθορισμένης προθεσμίας, ή, σε αντίθετη περίπτωση, να προβλέπει την κατάσχεση και επιστροφή του ακινήτου στο ΤΑΙΠΕΔ, δηλαδή στο ελληνικό Δημόσιο.

Αμ δε!!! Στην πραγματικότητα αυτό που συμβαίνει είναι το εντελώς αντίθετο. Στο συμβόλαιο, σύμφωνα με πολύ καλά πληροφορημένες πηγές, δεν υπάρχει η λεγόμενη «διαλυτική αίρεση». Δηλαδή όρος που μπαίνει σε κάθε συμβόλαιο αγοραπωλησίας ακινήτου, ώστε να διασφαλιστεί ο πωλητής ότι ο αγοραστής ακινήτου θα υποχρεωθεί να καταβάλει το υπόλοιπο ποσόν που οφείλει. Αυτό σημαίνει ότι αν ο ιδιώτης αγοραστής του ακινήτου των 42 στρ. παραλίας της Νέας Ηράκλειας δεν εξοφλήσει το οφειλόμενο ποσόν εντός της προβλεπόμενης ημερομηνίας, η κυριότητα του ακινήτου δεν επανέρχεται στο ΤΑΙΠΕΔ. Αυτό δηλαδή το τόσο απλό και πλήρως απαραίτητο, που κάνει για να διασφαλίσει τα συμφέροντά του ο κάθε ιδιοκτήτης που έχει ένα ακίνητο και το πουλάει για τον έναν ή τον άλλο λόγο, δεν το έκανε το ΤΑΙΠΕΔ. Δεν διασφάλισε το συμφέρον του και το συμφέρον του ελληνικού Δημοσίου. Δηλαδή ο αγοραστής του συγκεκριμένου ακινήτου, αν θέλει, μπορεί τελικά να το αγοράσει, να το κρατήσει και να το εκμεταλλευτεί καταβάλλοντας μόνο τα 500.000 ευρώ που έχει δώσει ως προκαταβολή.

Σύμφωνα με νομικούς, αυτό δεν είναι μόνο λεηλασία του φυσικού περιβάλλοντος και των κοινών αγαθών. Είναι απιστία εις βάρος του Δημοσίου. Πράξη που διώκεται από την ελληνική νομοθεσία.

Από το συμβόλαιο προκύπτει επίσης ακόμη μία λεπτομέρεια. Οτι η μεταγραφή του συμβολαίου αγοραπωλησίας στο υποθηκοφυλακείο φέρεται να έγινε πριν από την υπογραφή του. Δηλαδή νομικά το ακίνητο πέρασε στον ιδιώτη αγοραστή πριν καν αυτός το αγοράσει.

http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=437527