Παρασκευή 6 Ιουνίου 2014

ΠΑΛΙ ΣΕ ΣΤΕΝΕΨΑΝ ΤΑ TIMBERLAND ?

6000 ευρώ, ετησίως μείον οι μισθοί λέει των πολιτικών και ζορίστηκαν… αλλάζουμε;

Γιατί πληγώνεσαι κυβερνητικούλη μου με την φτώχεια; Πάλι σε στένεψαν τα Timberland;

Αλεξάνδρα Τσόλκα
Άκουγα το κυβερνητικό ίνδαλμα να μιλάει -όχι και φανατικά δηλαδή, απλά έπαιζε η τηλεόραση και εγώ δίπλωνα τα ρούχα από το πλυντήριο! Στη γήινη, καθημερινότητα μου εγώ, μεταξύ δουλειάς, λογαριασμών, παιδιών, νοικοκυριού, εξετάσεων, ασθενειών συγγενών, συλλογής κουπονιών από το super market, τηλεφώνων με δασκάλες, υδραυλικούς, δοσάδες!
Τον άκουγα και αναρωτιόμουν αν αυτοί έχουν θείες στο νοσοκομείο να πάνε να επισκεφτούν, αν ξέρουν τι θα πει «ένσημο» και ΙΚΑ, αν γνωρίζουν πόσες μέρες πρέπει να σταθείς στην ουρά της ΔΕΗ Κηφισίας για να κάνεις την δουλειά σου, πόσο κοστίζει ένα μπουκάλι γάλα φρέσκο και καλά και πόσο το εβαπορέ με την ετικέτα του super market, πόσο είναι ο κατώτατος μισθός και αν θα τους έφτανε για την εβδομαδιαία βενζίνη στις κουρσάρες τους…

Παρατηρούσα, για άλλη μια φορά, το κυβερνητικό ίνδαλμα, όμοιο όπως όλα τα άλλα  ινδάλματα-συνάδελφοι του, να είναι σίγουρος για τον εαυτό του, το αλάθητο του, την σαν βιβλικού προφήτη σχεδόν ικανότητα του να βλέπει το μέλλον, χωρίς μια μικρή, έστω, μικρούλικη αμφιβολία. Να μη περνάει από το μυαλό του ένα «ρε συ; Έτσι και κάτσει μια στραβή, παίρνω στο λαιμό καμία 10.000.000 κοσμάκη και τους κάνω κόλαση την κάθε μέρα»! Όχι! Εκεί αυτός, ο κυβερνητικούλης σίγουρος, όσο Ιωάννης ο Πρόδρομος, πως ναι, έρχεται ο Μεσσίας! Έτσι έρχεται και η ανάπτυξη και όσοι εκλεκτοί του Θεού, επιζήσουμε θα τρώμε με χρυσά κουταλιά, όπως το έλεγε και ο ομόλογος του Κυβερνητικούλη, ο πατήρ Κοσμάς ο Αιτωλός…

Και εκεί λοιπόν, που αναρωτιόμουν, για ποιο μεταφυσικό λόγο βάζω ζευγάρια τις κάλτσες στο πλυντήριο και μου βγαίνουν μονές και αν υπάρχει πόρτα για ένα άλλο σύμπαν μέσα στο κάδο, άκουσα τον κυβερνητικούλη, να λέει σε κάποιον από το κοινό που του λέγε τον πόνο του: «Και εμάς μας έκοψαν 6.000 ευρώ απ τις αποδοχές μας και που ξέρετε αν εγώ έχω προβλήματα στην καθημερινότητα μου και αν πληγώνομαι;»… Άρχισε να τρέμει το σαγόνι μου από την συγκίνηση, όπως της Λάσκαρη στις ελληνικές ταινίες που ήθελε να τη βιάσει ο Αλεξανδράκης. Ένα λυγμός, πνιγμένος στάθηκε κόμπος στο λαιμό μου! Γέμισαν τα μάτια μου δάκρυα συμπόνιας! Τον τσαμένο, τον κυβερνητικούλη! Ώστε 6000 ευρώ ε; Τον χρόνο λέμε πάντα! Όσα βγάζει ο κάθε συνταξιούχος ετησίως δηλαδή και μη λέω και πολλά! Και τώρα που σπαράζει η καρδιά μου, σε ρωτάω κυβερνητικούλη μου…

Μήπως έβγαλες τα παιδιά από το ιδιωτικό κολέγιο, να πάνε στο δημόσιο της γειτονιάς και αν το βράδυ -σπανίως- βγείτε βόλτα, να είναι συμμαθητές του τα παιδιά που πουλάνε λουλούδια στις πλατείες και να ναι και εξαίσια πλάσματα και όχι σα τα κακομαθημένα των άλλων κυβερνητικών σου φίλων; Μήπως σου έκοψαν το ρεύμα γιατί αδυνατούσες να βρεις λεφτά για την πανάκριβη παροχή-αγαθό και το χαράτσι μαζί; Μήπως έμεινες από την ανεργία ασφαλιστέος και πας στους γιατρούς της Εκκλησιάς να σου γράψουν φάρμακα; Μήπως σου κόψανε τα τηλεφωνά και δεν μπορείς να επικοινωνήσεις με τον κόσμο; Μήπως άφησες καιρό το αυτοκίνητο γιατί κυκλοφορείς μόνο με συγκοινωνίες και τώρα έμεινε από μπαταρία; Μήπως δεν έβαλες πετρέλαιο το χειμώνα και πάλευες και εσύ με μαγκάλια και θερμάστρες λαδιού να ζεστάνεις την οικογένεια σου; Μήπως έχει η χαριτωμένη κοσμική σου σύζυγος τέσσερα χρόνια να πάρει παπούτσια και άμα βρέχει μπάζει το μποτάκι της και παλεύει με πάτους από χαρτόνια; Μήπως δεν έχεις να της πάρεις παλτουδάκι και παλεύει με κάτι ζακέτες βρέξει, χιονίσει; Μήπως μέτρησες τα κέρματα για να δεις αν σου βγαίνουν για να κάνεις Πάσχα, μιας και έπεφτε αργά φέτος και ο μισθός είχε τελειώσει απ την αρχή του μήνα; …
Η μήπως εννοείς κυβερνητικούλη μου, πως πληγώθηκες γιατί απέλυσες την μια Φιλιππινέζα, αραίωσες τις επισκέψεις του παιδιού για τον καθαρισμό της πισίνας, δεν πήρες στην κυρία σετ κόσμημα στα γενέθλια της, αλλά μόνο περιδέραιο και έπεσε το ποσό που ετήσια καταθέτεις στην Ελβετία στο μισό; Ή μήπως εννοείς πως πληγώθηκε από την φτώχεια τη δική μας γιατί μας συμπονάς και κατανοείς τη θυσία, όσο και αν εξοργίζεσαι αν τολμήσουμε να μιλήσουμε και βαθύτατα μας αντιπαθείς; Τόσο προβληματισμός, τόση θυσία την έκανες για μας, για μένα… Για ξανασκέψου το: βρε μπας και νιώθεις πληγωμένος, προβληματισμένος και θλιμμένος γιατί σε στένεψαν τα Timberland;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου