Αριστερή παρένθεση και κυβέρνηση ενότητας
Αλέξανδρος Μαυρικάκης*
Το αφήγημα περί αριστερής παρένθεσης συνδέεται με το αφήγημα περί κυβέρνησης εθνικής ενότητας. Η αριστερή παρένθεση, που ως θεωρία ακούστηκε αμέσως μετά τις εκλογές, εκφράζει τις επιθυμίες των εγχώριων πολιτικών κύκλων να επανακάμψουν στην εξουσία. Μπορούμε να πούμε, παραφράζοντας τον «Ηγεμόνα» του Μακιαβέλι, πως οι πολιτικοί αυτοί και οι κύκλοι που εκπροσωπούν, πιο γρήγορα λησμονούν τον θάνατο του πατέρα τους από το χάσιμο της εξουσίας, ιδίως όταν αυτή είναι κληρονομική.
Αντίθετα, οι μη εγχώριες πολιτικές δυνάμεις, δηλαδή αυτές που εκπροσωπούν τη γερμανική πολιτική, όπως δείχνουν τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων και το πολιτικό bullying που η κυβέρνηση υφίσταται, δεν επιδιώκουν μια αριστερή παρένθεση. Εχουν καταλάβει πως η περίοδος της μεταπολίτευσης, και ό,τι αυτή τη χαρακτήριζε και την εκπροσωπούσε, έχει παρέλθει και η διατήρηση ή η παλινόρθωσή της, και μάλιστα με τους ίδιους πολιτικούς που οδήγησαν τη χώρα σε περιδίνηση, είναι αδύνατη. Γνωρίζουν πολύ καλά πως μια αριστερή παρένθεση και ο εκτοπισμός του ΣΥΡΙΖΑ στα έδρανα της αντιπολίτευσης θα επιφέρει πολιτικές αναταράξεις, όχι μονάχα σε τοπικό επίπεδο αλλά και σε ευρωπαϊκό. Αποδέχονται επίσης πως, αφού ο ελληνικός λαός δεν εξέλεξε μια κυβέρνηση φιλική προς αυτούς (όπως έχουν δημόσια δηλώσει), πρέπει να συνεργαστούν με τη σημερινή πολιτική ηγεσία, με τους όρους όμως που αυτοί θα θέσουν. Τους ωφελεί επομένως πολιτικά στη σημερινή συγκυρία η αποδοχή από μια αριστερή κυβέρνηση των προτεινόμενων «μεταρρυθμίσεων» ή, με διαφορετική έκφραση, η συμμόρφωση της κυβέρνησης, και βέβαια της Αριστεράς, σε περισσότερο ρεαλιστικές, δηλαδή νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις για την οικονομία.
Επιδιώκουν γι' αυτούς τους λόγους μια οπισθοχώρηση του βασικού εταίρου της κυβέρνησης, δηλαδή του ΣΥΡΙΖΑ, από τις προεκλογικές του δεσμεύσεις, την αναθεώρηση των προεκλογικών του εξαγγελιών και την προσαρμογή της εφαρμοζόμενης οικονομικής πολιτικής στις επικρατούσες οικονομικές αντιλήψεις. Διαπίστωσαν πως η προηγούμενη κυβέρνηση, παρά την καλή συνεργασία και τις αρμονικές σχέσεις με τους ευεπίφορους σε πιέσεις ομοϊδεάτες τους, ήταν πολύ δύσκολο να περάσει πολλά από τα μέτρα και τις «μεταρρυθμίσεις» που απαιτούσαν από αυτήν. Εκτιμούν πως ευκολότερα θα περάσουν οι επιδιωκόμενες «μεταρρυθμίσεις» από μια προσαρμοσμένη Αριστερά με επίχρισμα ένα λόγο προοδευτικό και από μια κυβέρνηση που θα διολισθήσει σε μια ρεαλιστική πολιτική, δηλαδή σε μια νεοφιλελεύθερη πολιτική.
Συγχρόνως θα πετύχουν δύο στόχους. Η εφαρμογή των προτεινόμενων «μεταρρυθμίσεων» θα αποδομήσει την κυβέρνηση, και βέβαια την Αριστερά στα μάτια του ελληνικού λαού (όλοι το ίδιο είναι κ.λπ.), με όποιες αρνητικές συνέπειες αυτό θα έχει στο μέλλον.
Ο δεύτερος στόχος είναι μέσα από την απαξίωση που θα επέλθει, να σταλούν ευανάγνωστα μηνύματα σε άλλες χώρες του Νότου και σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις που επιδιώκουν την ανατροπή της νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Για να πετύχουν την υπαναχώρηση της κυβέρνησης και την εφαρμογή των περίφημων «μεταρρυθμίσεων» εφαρμόζουν τη μέθοδο της οικονομικής τρομοκράτησης, με μια επικοινωνιακή συγχρόνως πολιτική, με στόχο την αποδυνάμωση της κυβέρνησης και την απαξίωση των προσώπων που την αποτελούν, ώστε να είναι περισσότερο ευάλωτη.
Αν όλα αυτά δεν πετύχουν, υπάρχουν ασφαλώς και εναλλακτικά σχέδια, ένα εκ των οποίων ονομάζεται «κυβέρνηση εθνικής ενότητας». Στην κυβέρνηση αυτή, μετά ίσως και από κάποιες προσπάθειες αποστασίας, θα συμμετάσχουν νέα και παλαιά κόμματα και κάποιοι πολιτικοί που γι' αυτούς ισχύει η άποψη που είχε ο Ταλεϊράνδος για τους βασιλόφρονες που έχασαν στη Γαλλία την εξουσία: «πτώματα που ξέχασαν να τα θάψουν». Το σχέδιο αυτό βλέπουμε να ξεδιπλώνεται σιγά και σταθερά, με δημοσιεύματα, δηλώσεις και τις απαραίτητες διαψεύσεις.
Ενα από τα ισχυρά όπλα αντίστασης, αλλά και διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης,μέσα σε αυτό το περιβάλλον των πολλαπλών πιέσεων, είναι η στήριξή της από τον κόσμο της πραγματικής οικονομίας. Η πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική και η αξιοποίηση της γεωπολιτικής θέσης της χώρας πρέπει να αποφέρουν συγκεκριμένα οικονομικά οφέλη σε σύντομο χρονικό διάστημα, ιδίως, σε πρώτο χρόνο, στα αγροτικά προϊόντα. Συγχρόνως θα πρέπει να υπάρξει σχέδιο ανασυγκρότησης της οικονομίας επιλέγοντας, σε πρώτη φάση, τομείς που καταγράφονται συγκριτικά πλεονεκτήματα, δυνατότητες και ευκαιρίες, όπως η αγροτική οικονομία, ο θεματικός τουρισμός κ.ά. Ταυτόχρονα να βρεθούν λύσεις σε φαινόμενα γραφειοκρατίας και διοικητικής δυσλειτουργίας που δημιουργούν συνθήκες διαφθοράς και συνακόλουθα μεγάλα κόστη στην καθημερινή οικονομία και να επιλυθούν άμεσα προβλήματα που ταλανίζουν την καθημερινότητα του πολίτη. Μπορεί οι Ευρωπαίοι πολιτικοί να μη θεωρούνται οραματιστές και μεγάλοι ηγέτες, αλλά δεν είναι αφελείς. Γνωρίζουν πως οι πιέσεις μειώνονται όταν η κοινή γνώμη στηρίζει την κυβέρνηση σε μια πραγματική οικονομία που αναπτύσσεται.
*οικονομολόγος-MSC Διοίκηση Μονάδων Υγείας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου