Παρασκευή 29 Απριλίου 2016

Σαμαράς: ένα πάγιο και διαρκές ατύχημα

Σαμαράς: ένα πάγιο και διαρκές ατύχημα

Του Κλέαρχου Τσαουσίδη 
Η απουσία πληροφόρησης όσο κρατούσε η απεργία* των δημοσιογράφων, παρά την ανακούφιση που προσέφερε στον Έλληνα τηλεθεατή για λίγες μέρες λόγω της συνακόλουθης έλλειψης των τρομοκρατικών δελτίων των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών, άφησε όσο και να 'ναι στο ημίφως γεγονότα που αλλιώς θα προκαλούσαν.

Όπως, για παράδειγμα, η παρουσία στο μνημόσυνο του Κωνσταντίνου Καραμανλή ενός ανθρώπου που στην πρώτη σελίδα της άλλοτε κραταιάς εφημερίδας "Το Βήμα" είχε το θέμα της «κλωνοποίησης» του ανιψιού του.

Κι αν αυτό εντάσσεται στη γνωστή λογική της Δεξιάς «περασμένα - ξεχασμένα» όταν ο υβριστής γίνεται υμνητής (στην Αριστερά συμβαίνει συνήθως το αντίθετο, είτε στη στεριά είτε εν πλω), η προσπάθεια εξωραϊσμού του ανθρώπου που κυριολεκτικά έσυρε στην Ακροδεξιά τη Νέα Δημοκρατία και συνέβαλε αποφασιστικά στην επιλογή της φασίζουσας ομάδας που τον διαδέχτηκε, δεν είναι τόσο τυχαία.

«Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μαθαίνει από τα λάθη του. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα λάθος. Είναι το ατύχημα που δεν έπρεπε να συμβεί».

Ο μοιραίος άνθρωπος

Ποιος το δήλωσε; Ο κ. Αντώνης Σαμαράς, το κατά συρροήν, διαρκές μάλλον ατύχημα της ελληνικής πολιτικής ζωής, ο άνθρωπος που έριξε την κυβέρνηση του Κωστή Μητσοτάκη αφού φόρτωσε στους ώμους της Ελλάδας το αναγεννημένο Μακεδονικό ζήτημα, χαρίζοντας με την αμετροεπή πολιτική του το όνομα Δημοκρατία της Μακεδονίας στη χώρα που εμείς, σχεδόν μόνοι, αποκαλούμε ΠΓΔΜ. Μακεδονία την ονομάζουν στην Ε.Ε., στο ΝΑΤΟ, στις ΗΠΑ, στη Ρωσία, στις υπόλοιπες βαλκανικές χώρες, ακόμη και στην Αλβανία που θα μπορούσε να δει αλλιώς το θέμα αν δίναμε στήριξη στην αλβανική μειονότητα της ΠΓΔΜ. Και αυτό μπορούσε να γίνει μόνο τότε, όταν ο ίδιος κ. Σαμαράς ήταν υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης Μητσοτάκη, αυτός που αγνόησε τις εκκλήσεις για ελληνική βοήθεια του τότε αρχηγού της κατά 90% κατοικούμενης από Αλβανούς περιοχής του Τέτοβο, του καθηγητή Νεβζάτς Χαλίλι, ο οποίος ήθελε να ιδρύσει την Ιλλυρική Δημοκρατία, σπάζοντας στα δυο αυτό που σήμερα είναι η ΠΓΔΜ...

Μιλώντας, ο μονίμως αποτυχημένος στο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, έφτασε να πει: «Ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ και άνοιξε τα σύνορα. Δεκαπλασιάστηκαν οι ροές παρανόμων μεταναστών και είχε το θράσος να καμαρώνει που ήρθαν οι τρεις ηγέτες της χριστιανοσύνης στη Λέσβο. Επί των ημερών μας δεν είχε χρειαστεί να έρθουν γιατί επί των ημερών μας το είχαμε αποτρέψει αυτό το άσχημο φαινόμενο».

Ο άνθρωπος που κάλεσε Αλβανούς υπηκόους να έρθουν στην Ελλάδα όχι γιατί υπήρχε εκεί πόλεμος, αλλά για να απολαύσουν τον καπιταλιστικό παράδεισο, εγκαλεί την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ διότι τηρεί τους διεθνείς κανόνες και τις αποφάσεις του ΟΗΕ και της Ε.Ε. Σύμφωνα με τα λεγόμενα των δεξιών κομμάτων (Χρυσή Αυγή, Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ κ.λπ.), από το '91 και μετά ήρθαν στην Ελλάδα, με την παρότρυνση του Αντώνη Σαμαρά, 1,5 εκατομμύριο παράνομοι μετανάστες.

Πίκρα για τους Ιεράρχες

Τώρα, ο θρασύς και πολιτικά αγροίκος (δεν παρέδωσε καν την πρωθυπουργία όταν έχασε πέρσι με 9 εκατοστιαίες μονάδες διαφορά) χλευάζει και διαμαρτύρεται για τους 53.000 εγκλωβισμένους στην Ελλάδα πρόσφυγες και μετανάστες από τους ομοϊδεάτες του ακροδεξιούς της ζώνης Βίζενγκραντ. Και μαζί παρουσιάζει τους ηγέτες της χριστιανοσύνης, τον Οικουμενικό Πατριάρχη, τον Πάπα και τον αρχιεπίσκοπο σαν γυρολόγους που επιβράβευαν με την απουσία τους την παράνομη, φασίζουσα και απάνθρωπη δική του πολιτική. Τότε που προσπαθούσε να μας πείσει για τις επιτυχίες της πολιτικής του στο Φαρμακονήσι, εκεί που ξεβράζονταν τα πτώματα των πνιγμένων, κάτω από θλιβερές για την Ελλάδα συνθήκες, πτώματα κυνηγημένων ανθρώπων. Αλλά τι ξέρει αυτό το ον από προσφυγιά;

Κλείνω με το τελευταίο ατόπημα του: «Όλοι οι τρομοκράτες προέρχονται από την ιδεολογική μήτρα της άκρας Αριστεράς... Και σχεδόν όλα τα θύματα ήταν από τη δική μας παράταξη».

Δηλαδή καθώς από τα 23 θύματα των αυτοχρισθέντων θεών, των δολοφόνων της 17Ν, ο ένας ήταν αναμφίβολα μεγαλοπράκτορας της CIA, άλλοι τρεις Αμερικανοί στρατιωτικοί, ένας Βρετανός, δυο Τούρκοι διπλωμάτες, τρεις βασανιστές της χούντας, ένας υπουργός της χούντας, τέσσερις αστυνομικοί, ο περαστικός Θάνος Αξαρλιάν ανήκαν στη Νέα Δημοκρατία; Χουντικοί στην παράταξη; Επιτέλους το είπε...

Εκτός από τον μεγάλο απόντα Παύλο Μπακογιάννη, ποιος άλλος από τους 17 παραπάνω μπορεί να χαρακτηριστεί οπαδός ή στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας; Τέτοια ανοησία («σχεδόν όλα τα θύματα οι 17 από τους 23) ούτε ο νέος προσωρινός ηγέτης της Ακροδεξιάς δεν θα εκστόμιζε!

*Η απεργία των αντικυβερνητικών διοικήσεων των δημοσιογραφικών συνδικαλιστικών φορέων και έσπασε περίεργα και δεν έλυσε ούτε καν μια απορία: είμαστε μαζί ή κόντρα στους εργοδότες όταν αφήνουμε να βγουν τα κυριακάτικα φύλλα και δεν μιλούμε για εργοδοτική εισφορά; Γιατί απουσίαζε στις ανακοινώσεις της ΠΟΕΣΥ ο τίτλος ΕΔΟΕΑΠ, όταν αυτό το ταμείο θα εξοντωθεί από την κατάργηση του αγγελιοσήμου; Αλλά αυτά, μαζί με άλλα «περίεργα», σε άλλο σημείωμα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου