Για την κάθε Μαρία…
Κατερίνα Ακριβοπούλου
Πρόπερσι αυτοκτόνησε η Κατερίνα, προχθές έσβησε και η Μαρία…
Και όλα Μάιο, λες και ο μήνας αυτός τις έβαλε σημάδι…
Παραμονές των εκλογών το Μάιο του 2012 ο Ανδρέας Λοβέρδος κινδύνευε για πρώτη φορά να μη βγει βουλευτής. Με την ακραία προσήλωσή του στις επιταγές της τρόικας, η θητεία του στο υπουργείο Υγείας επί κυβέρνησης Παπαδήμου, τα πρώτα χρόνια του μνημονίου, σημαδεύτηκε από την απαρχή της διάλυσης της δημόσιας υγείας (την ολοκλήρωσε στη συνέχεια οΆδωνις) και από κατηγορίες για περίεργες συναλλαγές με μεγάλη ισραηλινή εταιρία που θεωρείται κολοσσός στα γενόσημα. Η εκλογική του βάση είχε συρρικνωθεί επικίνδυνα και η ανασφάλειά του είχε χτυπήσει κόκκινο…
Και τότε σκαρφίστηκε την εκτέλεση! Σε πλήρη σύμπραξη με τον ομόαιμο του Μιχ. Χρυσοχοίδη, τότε υπουργό Προστασίας του Πολίτη, εκτέλεσαν εν ψυχρώ 32 οροθετικές γυναίκες. Ο ένας ενεργοποίησε μια μεσαιωνικού τύπου υγειονομική διάταξη και ο άλλος την εφάρμοσε…
Οι γυναίκες συνελήφθησαν με την κακουργηματική κατηγορία για σκοπούμενη σωματική βλάβη, ως εκδιδόμενες οροθετικές και διαπομπεύθηκαν μανιωδώς από τα μαύρα κοράκια των μνημονικών καναλιών.
Σκοπούμενη βλάβη ζωής …
Τι και αν ξεσηκώθηκε γενική κατακραυγή τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, τι και αν οι κατηγορίες κατέπεσαν και επιπλέον αποδείχτηκε ότι μόνο μία γυναίκα είχε βρεθεί σε οίκο ανοχής, αλλά και εκείνη ήταν θύμα δουλεμπορίου…
Η ζωή η δική τους και των οικογενειών τους είχε ήδη χαθεί, στο βωμό μιας από τις πιο βρωμερές και απάνθρωπες προεκλογικές εκστρατείες, στηριγμένη στην πιο ποταπή έκφανση του νεοελληνικού μικροαστισμού και υποβοηθούμενη από την αφασική στάση μιας Πολιτείας, που ανέχτηκε σαν πολιτική ορθότητα τη βαρβαρότητα…
Προχθές η Μαρία λυτρώθηκε στα 32 της και από το φυσικό θάνατο, αφήνοντας πίσω ένα μικρό παιδί που καλύτερα να μη μάθει ποτέ τους ηθικούς αυτουργούς αυτού του θανάτου… Ας του κρύψουν- μπας και γλυτώσει τουλάχιστον το παιδί – και το γράμμα που έγραψε η γιαγιά του για το χαμό της κόρης της.
Ένα γράμμα γενναίο σαν την αντοχή, με ρωμαλέο σπαραγμό και ανοιχτό στη δημοσιότητα, παραλλαγή της δια βίου ανοιχτής πληγής που της προξένησε το δίδυμο Λοβέρδου-Χρυσοχοϊδη και όλος ο ζόφος της εποχής εκείνης…
«Έγινε πια κι αυτό και τώρα ο κύριος Λοβέρδος μπορεί να κοιμάται ήσυχος. Η κοινωνία σχεδόν καθάρισε από αυτές τις κοπέλες κι αυτό το φρόντισε ο ίδιος. Εξευτέλισαν το παιδί μου, ήρθαν στο χωριό και το ΚΕΕΛΠΝΟ εξέτασε το εγγόνι μου μέσα στο σχολείο, μας εκθέσανε όλους, μας ξεφτίλισαν. Πήγαν τα κορίτσια στο υπόγειο της Γ’ πτέρυγας του Κορυδαλλού αντί να τα φροντίσουν στα νοσοκομεία. Τους πέταγαν το φαγητό από τα κάγκελα και εκείνα την ίδια ώρα κατάπιναν μπαταρίες. Δημόσια μας εξευτελίσανε και τώρα εγώ δημόσια ανταποδίδω λίγο πριν θάψω την κόρη μου, ότι μπορεί πλέον να κοιμάται ήσυχος ο Ανδρέας Λοβέρδος. Και αυτό το λέω κι εγώ η μητέρα της, δημόσια, με το όνομά μου.
Ευμορφία Κουλουριώτη».
Δυο χρόνια πριν, τον Νοέμβριο του 2014 μια άλλη μάνα κι ένας πατέρας που δεν άντεξε, έθαβαν το δικό τους παιδί. Η Κατερίνα, αυτοκτόνησε στα 34 της, ενάμιση χρόνο μετά τον εξευτελισμό της. «Πάω να πεθάνω, μη με ψάξεις γιατί δεν πρόκειται να με βρεις. Δεν αντέχω άλλο. Να προσέχεις τον εαυτό σου και τον μπαμπά μου. Σε αγαπώ, Κατερίνα» έγραψε στο σύντροφό της.
Λίγες μέρες πριν είχε γράψει κι ένα άλλο σημείωμα για όλους: «Είμαι μια από τις τοξικοεξαρτημένες οροθετικές γυναίκες που διαπομπευθήκαμε το 2012, μας υποχρέωσαν σε λήψη αίματος για τεστ HIV/AIDS, και στη συνέχεια μας φυλάκισαν για διάστημα έως ένα χρόνο. Η βλάβη που μας έγινε θα κυνηγάει αιώνια εμάς και τα παιδιά μας. Και θέλω να σας πω ότι εγώ κατάφερα να είμαι καθαρή.»
Και ο Λοβέρδος κοπέλα μου, καθαρός κατάφερε να μείνει, με ευθύνη όλων μας…
Πρίν από δύο χρόνια ήταν η Κατερίνα, χθες η Μαρία, αύριο ποιά; Αλλά τι σημασία έχει; Οι 32 οροθετικές γυναίκες τις οποίες διαπόμπευσε το όνειδος της δημόσιας ζωής που λέγεταιΑνδρέας Λοβέρδος, από το Μάιο του 2012 δεν έζησαν ποτέ ξανά, ούτε οι ίδιες ούτε οι οικογένειές τους, καταδικασμένες σε ισόβιο διασυρμό…
Και ούτε ένας εισαγγελέας, ούτε μια κάποια Αρχή γαμώ το κέρατο μου, να οριοθετήσει τα δέοντα…
Για την κάθε Μαρία, για την κάθε Κατερίνα …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου