Με ρόλεξ στα χέρια και γούνες στους ώμους
ΤΟΥ ΚΛΕΑΡΧΟΥ ΤΣΑΟΥΣΙΔΗ
Ενοχλήθηκαν οι διοργανωτές της χθεσινής αντικυβερνητικής παρέλασης με τίτλο «Παραιτηθείτε», διότι αμφισβητήθηκε η δημοκρατικότητά τους. Εκτός από τον τελετάρχη γαλάζιο αντιπρόεδρο και τον «ΠΑΣΟΚ είμ' εγώ», βρέθηκε και μια κυρία «που ήταν στον Ρήγα στα νιάτα της» και παρεξηγήθηκε. Κοίτα να δεις που εγώ νόμιζα ότι στον Ρήγα θέλαμε Δημοκρατία κι οι άλλοι θέλανε Παπαδόπουλο χωρίς Βουλή, κόμματα και συνδικάτα! Μου ξέφυγε.
Σχεδόν κοντεύουν να συμπληρώσουν τριακονταπενταετία κάτι άλλοι «μικρομεσαίοι» (Εκάλης, Φιλοθέης και περιχώρων) που είχαν στείλει τότε τις Φιλιππινέζες τους να χτυπούν τις φτωχοκατσαρόλες τους στο Σύνταγμα. Η όλη εικόνα χορογραφήθηκε με δάνειο άσμα:
Παιδιά, σηκωθείτε
να βγούμε στους δρόμους!
Με ρόλεξ στα χέρια
και γούνες στους ώμους.
Σήμερα, που ρόλεξ φορά και ο ταξιθέτης στις ξαπλώστρες της Μυκόνου, φαντάζομαι ότι τα πρότυπα άλλαξαν. Αλήθεια, αυτοί οι κατά δήλωσή τους καλοπροαίρετοι άνθρωποι τι σχέση έχουν με τις made in USA κατσαρόλες των οπαδών του Πινοτσέτ στη Χιλή;
Αν το κυρίαρχο σύνθημα είναι «ούτε χρώματα, ούτε κόμματα, ούτε συνδικάτα», γιατί θυμώνουν; Αυτό ακριβώς θέλουν και οι φασίστες.
Εκτός αν μείνουμε στην πλάκα που κάνει ο διαδικτυακός «πιτσιρίκος» που τους λέει «Παραιτηθείτσες».
Ανεξαρτήτως λοιπόν των όσων ισχυρίζονται, ούτε κι οι ίδιοι δεν ξέρουν πόσο φασίστες είναι, ούτε κι οι ίδιοι δεν μπορούν να σου δώσουν έναν κατανοητό, μη μακάβριο ορισμό του φασισμού.
Μεταπολεμικά, η ταύτιση της έννοιας φασισμός με κάθε ακραία αυταρχική κυβερνητική συμπεριφορά, ακόμη και με εκτελέσεις πολιτικών αντιπάλων, βασανιστήρια, εκτοπίσεις, φυλακίσεις, οι δικτατορίες από ντόπιες εξωνημένες στρατιωτικές δυνάμεις (το θυμούνται πουθενά οι παραιτηθείτσοι;) δημιούργησαν μια σύγχυση στις έννοιες. Τώρα η φαμίλια αποκαλεί φασιστική τη σημερινή κυβέρνηση. Ένα λεξικό στο παιδί επειγόντως!
Α, ρε Λαυρέντη...
Έτσι, οι επίγονοι του Αδόλφου κυκλοφορούν πλέον με το κεφάλι ψηλά σε όλη σχεδόν την Ευρώπη, ακόμη και σε χώρες που καταστράφηκαν συθέμελα από τα ναζιστικά στρατεύματα και τους συνεργάτες τους. Έχουμε χρυσαυγίτες, έχουμε επιγόνους ταγματασφαλιτών δολοφόνων τύπου Δάγκουλα, Κισά Μπατζάκ, Τσαούς Αντών κ.ά. (προτιμούσαν τα τουρκικά παρατσούκλια). Δεν είναι ναζί λένε. Είναι εθνικιστές!
Ο φασισμός, πολιτική θέση που καλλιεργήθηκε προπολεμικά κυρίως στην Ιταλία (αλλά και σε Γαλλία, Μεγάλη Βρετανία, Ισπανία, Πορτογαλία, Ελλάδα, Ουγγαρία, Κροατία κ.ά.), έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, τα οποία μάλιστα ενστερνίστηκαν όχι μόνον οι τραμπούκοι, αλλά και κορυφαίοι διανοητές, όπως οι Μαρινέτι, Ντ' Ανούντσιο, Πιραντέλο, Σελίν, Τ.Σ. Έλιοτ, Έζρα Πάουντ, Κνουτ Χάμσουν! Σωστά. Κι ο Μπενίτο σοσιαλιστής εσωτερικού ήταν…
Η κατάρρευση του εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας ήταν που στέρησε τον φασισμό από άλλους σκεπτόμενους και στη θέση τους αναρριχήθηκαν κακέκτυπα όπως κάποιοι υμνητές της χούντας και κάποιοι που επικαλούνται τους αγώνες του αριστερού θείου τους ή τη «σοσιαλδημοκρατική» ψυχή τους χέρι - χέρι με τους τραμπούκους.
Αυτοί λοιπόν ζητούν τώρα την παραίτηση της κυβέρνησης. Τι ακριβώς γυρεύουν και δεν το απαντούν;
- Την απομάκρυνση της κυβέρνησης με μη κοινοβουλευτική διαδικασία;
- Την «παραίτηση» τύπου Ουκρανίας;
Για όλα τ' άλλα υπάρχει η Βουλή, γίνονται εκλογές.
Αδαείς ή κατάμαυροι
Αυτό που λείπει από τους εγχώριους φασίστες είναι τα πολιτικά στελέχη. Έτσι, καταφεύγουν σε τσιριμπατζήδες, που χωρίς ιδεολογία μετακινούνται από τη χούντα προχθές, στον ΛΑΟΣ χθες και στη Ν.Δ. σήμερα... ή ο κληρονομικώ δικαίω συγγραφέας!
Όμως υπάρχουν και μη φασίστες που φωνάζουν «παραιτηθείτε». Από άγνοια ή μίσος βγαίνει το χειρότερο χτικιό; Πιο πολύ απ' όλους μισούν συνήθως τον ΣΥΡΙΖΑ κάτι πρώην ΔΗΜΑΡίτες, νυν Ποταμίσιοι και αύριο who knows! Άνθρωποι, που, έστω και στο περιθώριο, μουλωχτά, συμπαρατάσσονται με θλιβερά ρετάλια της παραπολιτικής.
Ο στόχος των φασιστών, πάντα, η επίσημη ιδεολογική τους θέση είναι η διάλυση των σωματείων, των συνδικάτων, των κομμάτων, της ίδιας της Δημοκρατίας.
Διαφωνούν οι απέναντι; Όταν καταγγέλλουν οι «παραιτηθείτσοι» τα συνδικάτα, δεν καταγγέλλουν τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ; Όταν καταγγέλλουν τα κόμματα, εκτός από τον διαβολικό ΣΥΡΙΖΑ, τα άλλα τα αγαπάνε; Και γιατί δεν τους το λένε και παιδεύεται η κ. Φώφη με ποιους να πάει και ποιους ν' αφήσει;
Ανεξάρτητα, λοιπόν, από το μέγα πλήθος και μέγα πάθος που χθες διέτρεχε τις ονειρώξεις των «παραιτήτσων» (αυτές οι γραμμές προηγούνται χρονικά), παραμένει ένα ερώτημα, απλό και φιλικό:
- Ρε παιδιά, όταν δεν θέλετε κόμματα, συνδικάτα και χρώματα, τι θέλετε;
Μια Μαύρη, κατάμαυρη, πιο γνήσια, Αυγή;
Έτσι θα προσεγγίσετε τους εξ αριστερών του ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί οι από δεξιά άρχισαν ήδη διακοπές στα υπεράκτια αφορολόγητά τους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου