Λυπηθείτε έναν Ιωάννη Βαπτιστή Πρετεντέρη

Λυπηθείτε έναν Ιωάννη Βαπτιστή Πρετεντέρη

Του Κώστα Βαξεβάνη

Με πήραν πάνω από δέκα φίλοι τηλέφωνο να με ρωτήσουν αν διάβασα το άρθρο του Γιάννη Πρετεντέρη στα ΝΕΑ με τίτλο «1974». Κανένας από όσους μου το περιέγραφαν δεν μπόρεσε να αποδώσει, ούτε την αγωνία, ούτε τη λογική του Πρετεντέρη.

Μετά από υπομονή 24 ωρών διάβασα τελικώς το πόνημα, όταν απελευθερώθηκε στο διαδίκτυο. Μπορείτε να το διαβάσετε εδώ, αλλά συνοπτικά να σας πω, πως ο Γιάννης Πρετεντέρης, περιμένει και ελπίζει, πως οι δημοκρατικές δυνάμεις θα ενωθούν όπως το 1974, για να ρίξουν την χειρότερη κυβέρνηση από το 1974.

Χωρίς να εγκαταλείπει τον ελιτισμό του που θέλει σε αυτά τα πράγματα τα ανακατεύονται «δυνάμεις» (έστω και δημοκρατικές) αλλά όχι λαός και ποταπά ένστικτα, ο Πρετεντέρης παρομοιάζει την κυβέρνηση με τη Χούντα. Αποκαλεί μάλιστα τον Πρόεδρο του ΣτΕ «νέο Κόλλια» γιατί ανέβαλε τη συνεδρίαση του Δικαστηρίου για τις άδειες. Για τους νεώτερους ο Κόλλιας, ήταν ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου που ανέλαβε να εξυπηρετήσει τη Χούντα αναλαμβάνοντας δοτός πρωθυπουργός.

Λίγο παρακάτω ο Πρετεντέρης γράφει:

«Ένας υπόκοσμος υποδύεται τους κυβερνητικούς μπράβους στη Δικαιοσύνη, στη Διοίκηση, στον Τύπο, στο Διαδίκτυο. Με αυτά και με αυτούς έχουμε να κάνουμε. Αυτοί και αυτά κλονίζουν το κοινωνικό και δημοκρατικό σύστημα της χώρας».

Δεν πρόκειται για μια χοντροκομμένη και απέλπιδα προσπάθεια του Πρετεντέρη, να υπερασπιστεί το παλιό σύστημα. Δεν είναι μια υπερβολή μέσα από τη δική του πολιτική σκόπευση. Δεν είναι ούτε αγανάκτηση ή επιτηδευμένη οργή που προσπαθεί να συνεπάρει τους αναγνώστες. Είναι ο πόνος του Γιάννη Πρετεντέρη, που μπορείς να αφουγκραστείς αν ρίξεις μια ματιά στη ζωή του.

Είναι η προσωπική πίκρα και ο πόνος για όσα χάθηκαν και ο φόβος πως δεν θα ξαναγυρίσουν. Είναι η αγωνία που τον κάνει αψύ και απρόσεκτο σαν γεροντοέφηβο, σε βαθμό να αποκαλεί μια εκλεγμένη κυβέρνηση χούντα.

Σκεφθείτε ότι είσαστε εσείς ο Γιάννης Πρετεντέρης. Γιός δύο επώνυμων γονιών με όλα τα καλούδια της ζωής. Δεν μιλάμε για υλικά αγαθά, ούτε για τον διαχωρισμό μεταξύ κουραμάνας και παντεσπανίου. Μιλάμε για την κατασκευασμένη σπουδαιότητα που επιβάλλεται από την οικογένεια και τους κύκλους που ζεις, ακόμη και αν δεν το επιδιώκεις. Ο «Ιωάννης Βαπτιστής» (ναι αυτό είναι το πλήρες μεγαλοπρεπές όνομά του) μπήκε από μικρός και χωρίς κόπο στο ιστορικό συγκρότημα Λαμπράκη. Στη δεκαετία του 90, απέκτησε και μία εκπομπή στον ΑΝΤΕΝΝΑ απ’ όπου μεταπήδησε μετά στο Mega. Οι εκπομπές του ήταν συντηρητικές, άνευρες και πολλές φορές άθλιες τηλεοπτικά. Οι θεαματικότητες τα πρώτα κυρίως χρόνια ήταν η επιβεβαίωση πως είναι ένα αντιτηλεοπτικό προϊόν. Οι κακές γλώσσες έλεγαν, πως μόνο ο Ψυχάρης κατάφερε να κάνει χειρότερες εκπομπές, εμφανιζόμενος για μόλις δύο φορές στην τηλεόραση. Αλλά ο Γιάννης-Βαπτιστής, δεν κόπηκε ποτέ όπως οι συνάδελφοί του όταν κατέρρεαν σε θεαματικότητες. Ήταν που ήταν «άνθρωπος του Λαμπράκη» «ή μήπως του Μπόμπολα» όπως υποστήριζαν πολλοί επειδή τον έβλεπαν να κάνει διακοπές με τα στελέχη του μεγαλοκατασκευαστή. Όποιου και να ήταν ο Γιάννης-Βαπτιστής, γιατί κάποιου ήταν, είχε ένα και μοναδικό άγχος στις εκπομπές. Τι θα φορέσει και αν γράφει το κουστούμι και η γραβάτα στην κάμερα.

Θυμάμαι στο Mega, όταν κάθε τηλεοπτική σεζόν προσπαθούσαμε να μάθουμε τι εκπομπές θα έχει το κανάλι, δύο είχαμε σίγουρες: το δελτίο ειδήσεων και την εκπομπή του Πρετεντέρη.

Ο Γιάννης με ή χωρίς βύσμα, με ή χωρίς ικανότητες ήταν περιζήτητος. Και τα κουστούμια του χάρμα. Λέω για τα κουστούμια γιατί τις εκπομπές δεν τις θυμάμαι. Συμμετείχε στον πρωινό καφέ στου Μαξίμου, γιατί όλοι ήθελαν τον Πρετεντέρη δίπλα τους. Τώρα αν εκτιμούσαν τις δυνατότητές του ή το γεγονός πως συμβόλιζε το ΔΟΛ θα σας γελάσω. Στο Μαξίμου πάντως και καφεδάκια είχε, και κρουασανάκια και όταν έμπαινε ο «κύριος Πρετεντέρης» ήταν όλοι πολύ ευχαριστημένοι.

Δεν θυμάμαι δημοσιογραφική επιτυχία του Ιωάννη Βαπτιστή, ούτε θέμα του που να προκάλεσε συζήτηση, ούτε πολύ περισσότερο σύγκρουση με αυτό που πρέπει να συγκρούεται ο δημοσιογράφος. Δεν τον μήνυσε κανένας, δεν τον απείλησε κανένας, δεν έμεινε άνεργος, δεν πείνασε, δεν τόλμησε να σκεφτεί ούτε ο ίδιος ούτε και κανένας άλλος αν θα έχει δουλειά.

Κατά καιρούς ο Γιάννης Πρετεντέρης, περνούσε τα ζόρια του που ήταν άλλου είδους. Αν θα είναι αρεστός στον Ψυχάρη και αν θα τον επιλέξει ως διάδοχο. Ναι, τέτοια ζόρια είχε πολλά, αλλά όχι άλλα.

Όταν η κατάσταση άρχισε να αλλάζει, ο Ιωάννης Βαπτιστής παρά λίγο να θυσιαστεί ως Ιφιγένεια του συγκροτήματος. Σε αυτή την ιστορική συνάντηση Ψυχάρη-Τσίπρα με παρούσα τη γάτα Ιμαλαϊων, λέγεται πως όταν ο Τσίπρας παραπονέθηκε στον Ψυχάρη πως το συγκρότημα αντί να δημοσιογραφεί βρίζει τον ίδιο, ο Ψυχάρης απάντησε «μη σε νοιάζει όλα θα τα αλλάξουμε. Θέλεις να φέρω τον Πρετεντέρη να κάνει μια τούμπα μπροστά σου;»

Δεν ξέρω αν ειπώθηκε αυτό , ούτε αν ένας Γιάννης Βαπτιστής Πρετεντέρης θα έκανε ποτέ την αρκούδα του αρκουδιάρη, αλλά μετά από αυτό όλα ήρθαν τούμπα.

Δεν υπάρχουν κανάλια να μεγαλουργήσει ο Γιάννης, ούτε εφημερίδες. Ο ΔΟΛ, ως τις 15 Οκτωβρίου ή θα πληρώσει τα δάνεια ή θα κλείσει. Μοναδικοί θαυμαστές των κουστουμιών του Γιάννη είναι πια οι περίοικοι του Κολωνακίου. Κανένας υπουργός, κανένας πρωθυπουργός. Οι πόρτες είναι κλειστές, και το χειρότερο πίσω από τις πόρτες είναι αυτοί που σιχαίνεται η φάρα του Γιάννη. Αυτοί που απέσπασαν την εξουσία και μαζί τα προνόμια και την προδιαγεγραμμένη πορεία. Για πρώτη φορά ο Γιάννης είναι σε απόγνωση. Ό,τι πίστεψε, ό,τι υποστήριξε, ό,τι εξασφάλισε δεν υπάρχει. Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από τη κατεστραμμένη ζωή του, το φάντασμα των Αριστερών. Ίσως γι αυτό εμπνέεται από το Γεωργαλά. Αν η κατάσταση συνεχίσει έτσι, ο Ιωάννης Βαπτιστής θα αφήσει το ασημένιο μαχαιροπίρουνο και θα αδράξει το κονσερβοκούτι με το οποίο, φευ, θα μας σφάξει ο Τσίπρας και η παρέα του.

Γι’ αυτό σας λέω το θέμα δεν είναι πολιτικό. Είναι το δράμα ενός ανθρώπου, ενός νεόπτωχου της εξουσίας, που είναι καταδικασμένος να συγκρίνει την κατάστασή του με την παλιά μεγαλοπρέπεια των ημερών του. Αυτός, ένας Ιωάννης Βαπτιστής.

http://www.koutipandoras.gr/