Ο τραπεζίτης για όλες τις εποχές!
Αντα Ψαρρά
«Εδώ είναι τράπεζα, δεν είναι ΔΕΚΟ!», ήταν η τελευταία αποστροφή του διοικητή της ΤτΕ όταν ρωτήθηκε για ποιο λόγο προχώρησε, εκτός των προβλεπόμενων διαδικασιών και αξιολογήσεων, σε αλλαγές μεταξύ των στελεχών της τράπεζας.
Ο ίδιος βέβαια πολύ καλά γνωρίζει ότι είναι υποχρεωμένος να αιτιολογήσει πλήρως μετακινήσεις, διορισμούς και αλλαγές στελεχών, απαντώντας στους Ελληνες βουλευτές, όπως άλλωστε είναι υποχρεωμένη να κάνει -και κάνει- το ίδιο και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στο Ευρωκοινοβούλιο, η οποία και εποπτεύει όλες τις κεντρικές τράπεζες της ευρωζώνης, ενώ στην ιστοσελίδα της αναφέρει ρητά ότι «η λογοδοσία είναι το αναγκαίο αντιστάθμισμα της ανεξαρτησίας» («Εφ.Συν.» 5/4/2017).
Είχε προηγηθεί γαϊτανάκι δηλώσεων μετά τις τοποθετήσεις του Γιάννη Στουρνάρα στο συνέδριο του «Economist» για την ανάγκη νέων δυναμικών μεταρρυθμίσεων στο δαπανηρό ασφαλιστικό και για την ανάγκη αναπροσαρμογών στις σχετικά γενναιόδωρες συντάξεις, χωρίς να αυξηθούν όμως οι εισφορές, μια και αυτό θα οδηγήσει σε επιβάρυνση της εργασίας και μείωση του ΑΕΠ.
Δύο δεκαετίες στον... αφρό
ΕUROKINISSI / Τ. ΜΠΟΛΑΡΗ - ΑΠΕ / Σ. ΠΑΝΤΖΑΡΤΖΗ
Είναι ίσως ο μόνος πολίτης αυτής της χώρας που κολύμπησε στην ατάραχη θάλασσα των χρόνων της ευμάρειας, βρήκε σωσίβιο στα χρόνια της μεγάλης φουρτούνας που ακόμα δεν λέει να κοπάσει και σήμερα ανεβασμένος σε μια σωστική λέμβο μπορεί να αναλύει, να προβλέπει, να δηλώνει και να προειδοποιεί.
Με το τρικ της «μη ανάμιξης» στην πολιτική κατάφερε να πετάει σαν πεταλούδα από κόμμα σε κόμμα, από κυβέρνηση σε κυβέρνηση, από οργανισμό σε οργανισμό και από τράπεζα σε τράπεζα, εξασφαλίζοντας πάντα υψηλές θέσεις ευθύνης στα οικονομικά δρώμενα της χώρας με την ιδιότητα του καθηγητή και του τεχνοκράτη εκσυγχρονιστή οικονομολόγου.
Ο ίδιος δεν έκανε ποτέ λόγο για ενδεχόμενες δικές του προσωπικές ευθύνες ή για δικά του λάθη ούτε στη δύσκολη φάση της οικονομικής κρίσης αλλά ούτε και στην προ κρίσης δεκαετία.
Παρ’ όλο όμως που ο ίδιος (και πρόσφατα ολόκληρη η αντιπολίτευση) θεωρεί τον εαυτό του ένα είδος υπερκομματικού διασώστη, οι κατά καιρούς διαφοροποιήσεις του στις παρεμβάσεις και στις δηλώσεις του ανατρέπουν από μόνες τους την εικόνα που φιλοτέχνησε για το πρόσωπό του.
Το 2009, στην αρχή του ελληνικού δράματος, δήλωνε ότι για να μειωθεί η ανεργία χρειάζεται να επιδοτηθούν οι επιχειρηματίες.
Από ό,τι δε φάνηκε στη συνέχεια, κάποιοι επιδοτήθηκαν και μάλιστα γενναία.
Τον Ιούλιο του 2011, μέσα δηλαδή στη σκληρή κρίση, με συνέντευξή του στο Mega Channel ως πρόεδρος του θινκ τανκ των βιομηχάνων (ΙΟΒΕ), διατεινόταν ότι τα προηγούμενα 10 χρόνια «ο δημόσιος τομέας και οι προσλήψεις έριξαν έξω την οικονομία».
Χωρίς καμία αναφορά στο τι έκανε ο ίδιος από τις πολλές θέσεις ευθύνης προκειμένου να εμποδίσει τις ρεμούλες, τη φούσκα του Χρηματιστηρίου, τη διαφθορά, τα οικονομικά σκάνδαλα, τη διασπάθιση δημόσιου χρήματος, τις μίζες, τα «θαλασσοδάνεια», τις «ξεχασμένες» δικογραφίες κ.λπ.
Θέσεις
Σύμβουλος στο ΥπΟικ επί Κ. Σημίτη και Π. Ρουμελιώτη, ειδικός σύμβουλος στην ΤτΕ, μέλος της διαπραγματευτικής ομάδας για την ένταξη στην ΟΝΕ, αντιπρόεδρος της ΔΕΠΑ, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Εμπορικής Τράπεζας, η οποία παρελήφθη από τον ίδιο ως η δεύτερη μεγαλύτερη τράπεζα της Ελλάδας και την άφησε στα πρόθυρα της καταστροφής, με αποτέλεσμα να πουληθεί στη γαλλική Credit Agricole.
Παρών στον τρόπο που ζημιώθηκε 13 δισ. ευρώ το Δημόσιο για να διασωθεί η Eurobank μετά τις επιπτώσεις του σκανδάλου του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου.
Σφοδρές επιθέσεις εναντίον του (τότε) και από μέλη της Δεξιάς, όπως ο Νικήτας Κακλαμάνης, που τον κατηγορούσε ευθέως για επιλεκτική μνήμη στο σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου και για μαγειρέματα των στοιχείων με τον Κώστα Σημίτη, τον Γιάννο Παπαντωνίου και την παρέα της Σύρου.
Ο ίδιος έβαλε την υπογραφή του (που κρίθηκε πλέον απολύτως νόμιμη) ως ΥπΟικ στον εξωδικαστικό συμβιβασμό με τη Siemens, ο ίδιος διαδραμάτισε σοβαρό ρόλο στο κλείσιμο μέσα σε μια νύχτα της Αγροτικής Τράπεζας, με την Πειραιώς να παίρνει μόνο το «καλό» κομμάτι. Είχε προηγηθεί η «απομείωση» της Ιωνικής.
Ο ίδιος εμφανίζεται πλέον και μέσα σε δικογραφίες που φτάνουν στη Βουλή ως υπεύθυνος για σκανδαλώδεις αποφάσεις που οδήγησαν σε αθρόες παραγραφές προστίμων.
Ολα περασμένα κι όλα ξεχασμένα!
Αλλωστε, όπως δήλωνε στους «F.T.» τον Ιούνιο του 2016: «Το ελληνικό πολιτικό σύστημα οδήγησε τη χώρα στη χρεοκοπία στο δεύτερο (!) μισό της περασμένης δεκαετίας».
Ο κ. Στουρνάρας και το Grexit
EUROKINISSI
Εναν μήνα πριν, παρουσιάζοντας ως υπερκομματικός διοικητής την έκθεση της ΤτΕ, σημείωνε ότι με πνεύμα εθνικής ενότητας οι Eλληνες πολιτικοί πρέπει να αναλάβουν δράσεις (;) για να πετύχουμε υψηλή και βιώσιμη ανάπτυξη, ενώ κάλεσε την κυβέρνηση να συμβιβαστεί με τα προληπτικά μέτρα, διαφορετικά έρχονται τα χειρότερα για τη χώρα.
Θύμισε μάλιστα ο ίδιος στην ομιλία του το «ξεχασμένο» Grexit και τις καταστροφικές επιπτώσεις του.
Κι όμως, ήταν ο ίδιος ο Γ. Στουρνάρας που σε δηλώσεις του ως ΥπΟικ της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου (Ιανουάριο του 2014) στηλίτευε τις όποιες αναφορές στο Grexit:
«Πολύ αρνητικό ρόλο έπαιξαν οι δηλώσεις διαφόρων παραγόντων σχετικά με την πιθανότητα Grexit.
Συνέπεια αυτών των δηλώσεων ήταν σημαντικές εκροές καταθέσεων και προβλήματα ρευστότητας, ενώ οι επενδύσεις αποθαρρύνθηκαν με αποτέλεσμα την περαιτέρω επιδείνωση της ύφεσης της ελληνικής οικονομίας».
Τον Δεκέμβρη του 2014 επανέρχεται υπερθεματίζοντας πολιτικά στην αναγκαιότητα εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας:
«H κρίση των τελευταίων ημερών λαμβάνει πλέον σοβαρές διαστάσεις, η ρευστότητα στην αγορά μειώνεται με ταχύ ρυθμό, ο κίνδυνος όχι μόνο ανακοπής της αναπτυξιακής πορείας που μόλις ξεκίνησε, αλλά ο κίνδυνος μιας ανεπανόρθωτης βλάβης της ελληνικής οικονομίας είναι μεγάλος».
Αυτές οι δηλώσεις του προκάλεσαν τότε θύελλα αντιδράσεων όχι μόνο από πολιτικούς αλλά και από τραπεζικούς κύκλους.
Ο πρώην διοικητής της ΤτΕ Γ. Προβόπουλος έσπευσε να δηλώσει ότι ο ίδιος από τη συγκεκριμένη θέση ουδέποτε μίλησε δημοσίως για τις αντοχές του τραπεζικού συστήματος και την εκροή καταθέσεων.
Ισως για τον λόγο αυτό, όταν ο κ. Στουρνάρας κατέθετε στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής για τα «θαλασσοδάνεια» έκανε λόγο για ψυχολογικά προβλήματα του κ. Προβόπουλου.
Τελικά, τον Ιανουάριο του 2016 δήλωσε απερίφραστα ότι η πιθανότητα εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ (Grexit) «είναι απολύτως αδύνατη και το κεφάλαιο αυτό έχει κλείσει», με τις εξελίξεις ωστόσο και κυρίως με τις δηλώσεις όλο και να το επαναφέρουν σαν μπαμπούλα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Ο κ. Στουρνάρας και το χρέος
Τον Ιούλιο του 2011 (Mega Channel) δήλωνε ως πρόεδρος του ΙΟΒΕ:
«Εχουμε ύφεση, αλλά όχι τόσο μεγάλη, κι αν σταματήσει φέτος -όπως προβλέπεται- τα πράγματα θα πάνε καλύτερα.
Τα προηγούμενα 10 χρόνια ο δημόσιος τομέας έριξε έξω την οικονομία. Αν γίνει κούρεμα του χρέους αύριο οι τράπεζες δεν θα έχουν κεφάλαια και τα ασφαλιστικά ταμεία θα χάσουν δισεκατομμύρια.
Ποιος σοβαρός άνθρωπος μπορεί να το ζητάει αυτό;».
Ακολούθησε βέβαια το κούρεμα με το PSI (Φεβρουάριος 2012), ο ορυμαγδός για τα ασφαλιστικά ταμεία και τους ομολογιούχους και οι συνεχόμενες ενέσεις στις τράπεζες.
Χωρίς άλλες δηλώσεις επί του κουρέματος που ήδη είχε συντελεστεί, αναλαμβάνει υπουργός Οικονομικών τον Ιούλιο του 2012 με τη σύμφωνη (τελικά) γνώμη των τριών κομμάτων.
Στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό του 2013 (Νοέμβριο του 2012) δήλωνε:
«Eχει τεθεί ο στόχος από την ευρωζώνη και από το ΔΝΤ ότι για να καταστεί βιώσιμο το χρέος το 2020 δεν πρέπει να ξεπερνάει το 120% του ΑΕΠ. Κατά την άποψή μου, αυτό είναι εφικτό».
Λίγο διαφοροποιημένος εμφανίζεται στον επόμενο προϋπολογισμό του 2014, όταν οι υπολογισμοί του για το πρωτογενές πλεόνασμα του έδιναν τη βεβαιότητα ότι η Ε.Ε. θα προχωρούσε σε συζήτηση για τη μείωση του χρέους.
Μάλιστα υποτίθεται ότι σε μυστικό ταξίδι-αστραπή τον Ιούνιο του 2014 η αποστολή του ήταν να διαπραγματευτεί την ελάφρυνση του χρέους που ήδη είχε φτάσει το 175,1% του ΑΕΠ.
Οι επαφές στο Παρίσι, όπως προέκυψε εκ του αποτελέσματος, δεν ευοδώθηκαν και η συζήτηση για το χρέος δεν άνοιξε.
Χαρακτηριστική ήταν άλλωστε η απάντηση του «φίλου» κ. Σόιμπλε ήδη από τον Ιανουάριο του 2014, όταν ο Γ. Στουρνάρας υπενθύμισε το θέμα του χρέους: «Forget it, Yiannis»!
Νοέμβριο του 2014 κι ενώ οι πολίτες στέναζαν από τη λιτότητα, από τη νέα του θέση, συμβουλεύοντας τον τότε ΥπΟικ Γκίκα Χαρδούβελη, ο Γ. Στουρνάρας δήλωνε ότι τα 11,5 δισ. αδιάθετα κεφάλαια του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας εφόσον δεν χρησιμοποιηθούν μπορούν να δοθούν για τη μείωση του χρέους.
Νοέμβριο του 2016 ο ίδιος καθιστά πλέον σαφές ότι «εάν δεν ξεκινήσουν σοβαρές συζητήσεις για το χρέος, η Ελλάδα δεν θα συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα αγοράς κρατικών ομολόγων της ΕΚΤ. Το QE εξαρτάται από το να γίνει το χρέος βιώσιμο. Η ΕΚΤ χρειάζεται να έχει κάτι συγκεκριμένο για τα μέτρα για το χρέος προτού προχωρήσει στη δική της ανάλυση βιωσιμότητας του χρέους».
Ο κ. Στουρνάρας και οι προβλέψεις του
Νοέμβριος 2012 (προϋπολογισμός 2013): «Μέσα σε τρία χρόνια διανύσαμε τα 2/3 του δρόμου που απαιτείται για να αποκαταστήσουμε την τάξη στα δημοσιονομικά μας, ενώ καλύψαμε και τα 2/3 του δρόμου που απαιτείται για να αντισταθμίσουμε τις απώλειες ανταγωνιστικότητας από τη δημιουργία του ευρώ μέχρι το 2009. Καταρρακώθηκε η αξιοπιστία μας (σ.σ.: δεν διευκρινίζει ούτε το πότε ούτε το πώς) αλλά την αποκαθιστούμε κάνοντας κάθε μέρα και ένα βήμα».
Απρίλιος 2013: Ισχυρίζεται ότι κατάφερε να αλλάξει την εικόνα του Σόιμπλε για την Ελλάδα.
Μπορεί αυτό μεν να μην το ένιωσαν ποτέ μέχρι και σήμερα οι πολίτες, αλλά ο ίδιος σε συνέντευξή του («Πρώτο Θέμα» 28/7) προέβλεπε ξανά ότι η οριακή ανάπτυξη την οποία είχε προβλέψει και το 2013, που όμως δεν επιτεύχθηκε εξαιτίας των μέτρων που είχε λάβει η κυβέρνηση Σαμαρά για τους ευάλωτους (;), μεταφερόταν με βεβαιότητα και σίγουρα στο 2014.
Δεκέμβρης 2013 (προϋπολογισμός 2014): «Η ελληνική οικονομία προσαρμόστηκε πολύ γρήγορα, πολύ αποφασιστικά. Εχει ήδη διανυθεί το 80% της απαιτούμενης απόστασης από τη δημοσιονομική προσαρμογή προκειμένου το δημόσιο χρέος να γίνει βιώσιμο».
Η φορολογική συμμόρφωση ήταν ο κύριος άξονας και η μεγάλη ελπίδα του Γιάννη Στουρνάρα στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό παράλληλα με την εξαγγελία για ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα που μάλλον δεν… τελεσφόρησε.
Τον Απρίλιο του 2014 δηλώνει στο Ζάππειο ότι σήμερα «για πρώτη φορά βγαίνουμε στις αγορές ύστερα από τέσσερα χρόνια εξυγίανσης και μεταρρυθμίσεων».
Τη συνέχεια και την αποτυχία εκείνης της εξόδου δυστυχώς τη μάθαμε λίγο αργότερα, όταν οι εφημερίδες έγραφαν για «ανώμαλη προσγείωση» και «τα 20 λεπτά που μας γύρισαν πίσω στο Μνημόνιο»!
Μετά τη συμφωνία του Ιουλίου 2015 και τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, ως διοικητής της ΤτΕ με συχνές δηλώσεις του κάνει λόγο για ηπιότερη του αναμενόμενου ύφεση το πρώτο εξάμηνο του 2016, βλέπει επιτεύξιμο τον στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα 1,75% το 2017, υποστηρίζει ότι έχει επιτευχθεί το 90% της απαιτούμενης ώς το 2018 προσαρμογής.
Διατυπώνει μαζί με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο δριμύ «κατηγορώ» προς το ΔΝΤ σε ό,τι αφορά την έκθεση και τα λάθη του, την υποβάθμιση της προόδου της ελληνικής οικονομίας και τη διάχυτη απαισιοδοξία του Ταμείου.
Ακολουθούν επιστολές και των δύο προς το ΔΝΤ.
Το περασμένο φθινόπωρο σημειώνει την τάση αποκλιμάκωσης της ανεργίας και τη θετική εξέλιξη σε όλους τους δείκτες ρευστότητας, ενώ για το πρωτογενές πλεόνασμα κάνει λόγο για υπέρβαση του στόχου.
Δεκέμβρη του 2016 ο Γ. Στουρνάρας θεωρεί πλέον πιθανή την επιστροφή στις αγορές το 2018.
Ερωτάται μάλιστα αν ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είχε δίκιο όταν είπε ότι η Ελλάδα πρέπει να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις, αντί να ελπίζει σε περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους, καθώς τα εν λόγω μέτρα θα αποθαρρύνουν τις μεταρρυθμίσεις, και απαντάει:
«Οχι, αυτό είναι μια μάλλον ακραία ερμηνεία του λεγόμενου ηθικού κινδύνου».
Ο κ. Στουρνάρας, οι αξιολογήσεις και η κινδυνολογία
Νοέμβριος 2013: Ο υπουργός Οικονομικών εμφανίστηκε καυστικός απέναντι στο σχόλιο Ευρωπαίου αξιωματούχου για απόσταση «μιλίων και δισεκατομμυρίων», απαντώντας ότι «δεν μας χωρίζουν μίλια, αλλά μέτρα».
Ωστόσο «οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι δεν έκρυψαν την ανησυχία τους για το γεγονός ότι η μεγάλη καθυστέρηση (τότε) στην αξιολόγηση δημιουργούσε συνθήκες ασφυξίας στην ελληνική οικονομία, καθώς το κράτος δεν μπορεί να πληρώσει τις ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του και δημιουργεί νέες, κάτι που υπονομεύει την ανάπτυξη. Το πιθανότερο σενάριο είναι ότι η αξιολόγηση δεν θα έχει τελειώσει εγκαίρως ούτε και για το Eurogroup του Δεκεμβρίου» («Καθημερινή» 13/11/2013).
Είχε καθυστερήσει πολύ η διαπραγμάτευση για τις υπολειπόμενες δόσεις, χωρίς φυσικά τις ανάλογες κινδυνολογίες από τα ΜΜΕ ή από τον Γιάννη Στουρνάρα, ούτε από τα κόμματα που κυβερνούσαν.
Η διαπραγμάτευση ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο, όμως «Θετικά μηνύματα από Βερολίνο, αλλά στην Αθήνα η τρόικα συμφώνησε μόνο για τις απολύσεις» («Τα Νέα» 21/11/2013).
Φεβρουάριο του 2014, όταν η τρόικα επανήλθε στο παρά ένα με νέες απαιτήσεις, ο Γιάννης Στουρνάρας με τη δέσμευση για πρωτογενές πλεόνασμα έκλεισε την πολύμηνη διαπραγμάτευση, ενώ τον Απρίλιο ο ΥπΟικ και ο Αντώνης Σαμαράς προχωρούν σε κατ’ αρχήν συμφωνία με την τρόικα χωρίς να τεθεί το ζήτημα του χρέους.
Τον Ιούνιο του 2014 κι ενώ η συμφωνία του Απριλίου και κυρίως η αξιολόγηση έχουν ακόμα πολλά βήματα για να ολοκληρωθούν, η «καυτή πατάτα» περνάει στον Γκίκα Χαρδούβελη.
Νοέμβριο του 2014, αμέσως μετά την ομιλία Σαμαρά στη ΔΕΘ, «λευκός καπνός δεν βγαίνει»!
Αναμένεται νέα άφιξη της τρόικας, με τον Γιάννη Στουρνάρα ως διοικητή της ΤτΕ να δηλώνει ότι τα 11 δισ. «θα χρησιμοποιηθούν για την προληπτική γραμμή στήριξης από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Σταθερότητας, μειώνοντας ισόποσα το χρέος και χαλαρώνοντας το πρωτογενές πλεόνασμα το 2016».
Τελικά τον Νοέμβριο φτάνουν τα θλιβερά μαντάτα: «Η τρόικα σκληραίνει τη στάση της ζητώντας την εφαρμογή όλων των συμφωνηθέντων χωρίς καμία απολύτως ευελιξία».
Οπως έγραψε επτά μήνες μετά η «Καθημερινή», «Η πέμπτη, και καταραμένη όπως την έλεγαν στο Μαξίμου, αξιολόγηση δεν θα έκλεινε ποτέ» (7/6/2015).
Δεκέμβρη του 2014 ο Γιάννης Στουρνάρας μιλάει για «αβεβαιότητα, ανεπανόρθωτη βλάβη και εκροή καταθέσεων».
Μάρτιο του 2015, εν μέσω των διαπραγματεύσεων, συναντάει τον Αλέξη Τσίπρα και δηλώνει ότι «ενημέρωσα τον πρωθυπουργό και το οικονομικό επιτελείο για τη συνεδρίαση της ΕΚΤ», υποστηρίζοντας πως υπάρχει απόλυτη στήριξη στις ελληνικές τράπεζες και δεν υφίσταται κίνδυνος.
Το ίδιο δηλώνει και για την ασφάλεια των καταθέσεων.
Αμέσως μετά, τον Μάιο του 2015 με εκτενές ρεπορτάζ η γερμανική εφημερίδα Bild αναφέρεται στα ζοφερά στοιχεία για την πορεία της κυβέρνησης Τσίπρα βασισμένα σε μέιλ που έφτασε σε δημοσιογράφο της γερμανικής εφημερίδας από το γραφείο του διοικητή της ΤτΕ.
Ακολουθεί η δημοσίευση του μέιλ με όλα τα σημεία της «καταστροφολογίας» από την «Εφημερίδα των Συντακτών».
Το γραφείο του διοικητή της ΤτΕ δηλώνει: «Oυδέποτε απεστάλη παρόμοιο μήνυμα».
Εναν χρόνο μετά, την άνοιξη του 2016, ο Γιάννης Στουρνάρας τονίζει: «Οι γενναίες διαπραγματεύσεις Βαρουφάκη-Θεοχαράκη έφεραν εκροή 45 δισ. ευρώ καταθέσεων, capital controls και 86 δισ. κόστος για τον ελληνικό λαό».
Αναλυτικά τους ισχυρισμούς αυτούς διαψεύδει μέσα στη Βουλή ο Ευκλείδης Τσακαλώτος.
Μάρτιο του 2017, μιλώντας σε εκδήλωση της Τράπεζας Πειραιώς, προειδοποιεί ότι νέο… τρενάρισμα μπορεί να εκτροχιάσει την ανάκαμψη της οικονομίας και να θέσει έτσι σε κίνδυνο όλους τους στόχους: αναπτυξιακούς, δημοσιονομικούς, χρηματοπιστωτικούς.
Από το σημείο εκείνο και μετά την ενορχηστρωμένη περί σκόπιμων καθυστερήσεων επίθεση στην ελληνική κυβέρνηση από τα ΜΜΕ και την αντιπολίτευση, αυξάνονται οι «κώδωνες κινδύνου» και οι κραυγές αγωνίας του Γιάννη Στουρνάρα.
Παύει με νέες δηλώσεις να αποδίδει τις καθυστερήσεις στο κλείσιμο της αξιολόγησης στις υπερβολικές απαιτήσεις του ΔΝΤ, αρχίζουν και πάλι οι μελανές αποχρώσεις για την πορεία της οικονομίας, παρ’ όλο που το τελευταίο τρίμηνο όλες οι συστημικές τράπεζες ανακοινώνουν υψηλή κερδοφορία.
Η συνάντηση Μητσοτάκη-Στουρνάρα αποκτά «συμβολική σημασία»! Βοηθούν σε αυτό και οι δημοσκοπήσεις, θα προσθέταμε εμείς, για την εκ νέου αλλαγή στάσης του υπερκομματικού τεχνοκράτη Γιάννη Στουρνάρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου