Κοίτα ποιος μιλά για μυστική διπλωματία
Πουλακίδας Κώστας
Πολιτική προχειρότητα, έλλειψη επιχειρημάτων ή συνειδητή επικίνδυνη ακροβασία; Ο λόγος για την πρόσφατη στάση της Ν.Δ. και των φιλικών της ΜΜΕ που επιμένουν να μιλούν για “μυστική διπλωματία” στις διαπραγματεύσεις για την επίλυση του θέματος με την ονομασία της ΠΓΔΜ.
Η απάντηση στο ερώτημα είναι ότι ισχύουν και τα τρία μαζί. Πρόκειται για πολιτική προχειρότητα και έλλειψη επιχειρημάτων, αφού δεν έχει να κατηγορήσει για κάτι πραγματικό την κυβέρνηση. Αλλά ταυτόχρονα αποτελεί και συνειδητή επικίνδυνη ακροβασία.
Γιατί είναι συνειδητή; Γιατί είναι επαναλαμβανόμενο, μοτίβο της γαλάζιας κριτικής. Για "μυστική διπλωματία" μιλούσαν σε όλα τα εθνικά θέματα που επιχειρούσαν να επανεκκινήσαν η κυβέρνηση και το υπουργείο Εξωτερικών.
Γιατί είναι επικίνδυνη; Γιατί η "μυστική διπλωματία" ως όρος είναι η προσπάθεια να δημιουργήσεις κλίμα φόβου στην κοινωνία και στους πολίτες. Όταν, δε, το επαναλαμβάνεις συνέχεια και μονότονα, γίνεται ακόμα πιο επικίνδυνο.
Ως προς τις διαφορές Αθήνας - Σκοπίων, όλα τα κεφάλαια και οι πτυχές του θέματος είναι από γνωστά έως πασίγνωστα. Είναι γνωστό, και καθόλου μυστικό, πότε ξεκίνησε η προσέγγιση, πώς ξεκίνησε, ποιος την ξεκίνησε, γιατί την ξεκίνησε και με ποιο πλαίσιο διαπραγματεύεται. Ξεκίνησε το 2015, όταν ο Νίκος Κοτζιάς ανέλαβε πρωτοβουλία και πήγε δημόσια στα Σκόπια. Κυρίως όμως είναι πασίγνωστο το πλαίσιο της διαπραγμάτευσης και είναι διακηρυγμένο από την κυβέρνηση όχι μία, αλλά πολλές φορές: σύνθετη ονομασία, erga omnes και απάλειψη του αλυτρωτικού στοιχείου.
Οι διαπραγματεύσεις έγιναν από το υπουργείο Εξωτερικών. Αν ο σημερινός πρωθυπουργός επέλεγε την τακτική των κυβερνήσεων Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ θα έπρεπε να στείλει:
* Είτε τον δικό του “Νίκο Γρυλλάκη” - στα Σκόπια θυμούνται ότι τότε διπλωμάτες της ΠΓΔΜ μετέφεραν στον Κίρο Γκλιγκόροφ πρόταση Ελλήνων πρακτόρων να υποχωρήσει στο θέμα του ονόματος έναντι ένα εκατ.!
* Είτε τον αριστερό “Άλεξ Ρόντο”, να κάνει επαφές για την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης. Και τότε ο Νίκος Κοτζιάς θα έκανε άχαρες και ανάρμοστες δηλώσεις, αντίστοιχες του Δημήτρη Δρούτσα το 2010, που δεν ήξερε τι να απαντήσει όταν τον ρωτούσαν οι δημοσιογράφοι για τον εξωθεσμικό ρόλο του Άλεξ Ρόντου.
Η Ν.Δ. επανειλημμένα ζητάει περίπου να ανακοινωθεί δημοσίως η τακτική της διαπραγμάτευσης. Γνωρίζει όμως ότι η δημοσιοποίηση ουσιαστικά καταδικάζει εκ προοιμίου οποιαδήποτε δυνατότητα να κερδίσει η χώρα κάτι επιπλέον. Ας θυμηθεί η Ν.Δ. πώς διαπραγματευόταν η ίδια. Και με πόση επιτυχία - διότι να μένει είκοσι πέντε χρόνια άλυτο το πρόβλημα, δεν το λες και εθνική επιτυχία...
Όταν δεν παράγεις πολιτική, παράγεις θεωρίες συνωμοσίας. Όταν, όμως, σπέρνεις κινδύνους και φόβους εκεί που δεν υπάρχουν, κινδυνεύεις να χάσεις και τα τελευταία ψήγματα αξιοπιστίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου