Ταιριάζουν αυτά σε κράτος Δικαίου;
Ζήτημα πρώτον: Συμβαίνουν, άραγε, αυτά σε μια χώρα που θέλει να λέγεται κράτος δικαίου; Ο πρώην υπουργός και νυν εμπλεκόμενος, από τη δικογραφία, στην υπόθεση Novartis Μάριος Σαλμάς δήλωσε (ΣΚΑΪ): «Οι μάρτυρες αυτοί που κατέθεσαν εδώ –ας τους άλλαξαν ταυτότητες, ας τους αλλάξαν ονόματα- θα βρεθούν. Η Ελλάδα είναι πολύ μικρή. Και θα τιμωρηθούν». Συνιστά ή όχι αυτή η δήλωση ευθεία απειλή κατά προσώπων που έχουν μπει σε ειδικό καθεστώς προστασίας, με βάση νόμο και για τη διαφύλαξη του δημοσίου συμφέροντος;
Ζήτημα δεύτερον: Ο Ευάγγελος Βενιζέλος -πρώην υπουργός, αντιπρόεδρος της προηγούμενης κυβέρνησης και αρχηγός κόμματος, ο οποίος τυγχάνει διακεκριμένος καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου- δήλωσε στο ίδιο μέσο: «Τι νομίζουν οι δυστυχείς; Οτι θα είναι εσαεί προστατευμένοι; Και αυτοί είναι θύματα. Κάποιος τους δημιούργησε την εντύπωση ότι ως ανώνυμοι μάρτυρες δεν θα ελεγχθούν. Προφανώς και θα ελεγχθούν». Συνιστά ή όχι μια τέτοια δήλωση προσπάθεια διαρκούς εκφοβισμού των συγκεκριμένων μαρτύρων, η οποία σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι «κάποτε θα σας βρούμε και θα λογοδοτήσετε»;
Ζήτημα τρίτον: Ο θεσμός των προστατευόμενων μαρτύρων κρίθηκε αναγκαίος -και γι’ αυτό θεσμοθετήθηκε- από το προηγούμενο δικομματικό σύστημα Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, των εγκληματικών οργανώσεων, ενώ επεκτάθηκε και στα πολιτικά πρόσωπα επί κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου, που και οι δύο εμπλέκονται, από τη δικογραφία, στο σκάνδαλο της Novartis.
Θα περίμενε κανείς, όσοι θεσμοθέτησαν να είναι υπέρμαχοι των όσων θεσμοθέτησαν. Το ότι δεν το κάνουν δίνει ένα μήνυμα στην κοινωνία. Και το ερώτημα που τίθεται είναι εύλογο: Αν κορυφαίοι πολιτικοί απειλούν με αυτόν τον τρόπο τους προστατευόμενους μάρτυρες της υπόθεσης Novartis, πώς πρέπει να ενεργήσει μια εγκληματική οργάνωση για παρόμοια περίπτωση που την αφορά; Τι μήνυμα παίρνει από τους υπερασπιστές του κράτους δικαίου;
Δεν θα σχολιάσουμε περισσότερο το θέμα. Θεωρούμε όμως πως ήρθε η ώρα τα κόμματα, ως πυλώνες της δημοκρατίας, να πάρουν θέση. Αντί να σιωπούν ή να συμφωνούν σε ηπιότερους τόνους, οφείλουν να υπερασπιστούν τον νόμο και τη Δικαιοσύνη που τον εφαρμόζει, αποδοκιμάζοντας πρακτικές στελεχών τους όπως αυτές που προαναφέρθηκαν. Είναι το λιγότερο που έχουν να κάνουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου