Αποκλειστική δήλωση Ευκλ. Τσακαλώτου στην «Εφ.Συν.»
Γιατί λέμε «όχι» στην προληπτική γραμμή στήριξης
tsakalotos-630.jpg
 |
| AP Photo/Geert Vanden Wijngaert |
Οι οίκοι αξιολόγησης δεν θα αναβαθμίσουν τα ελληνικά ομόλογα σε υψηλότερη επενδυτική βαθμίδα αν η Ελλάδα προσφύγει σε πιστοληπτική γραμμή στήριξης, υπογραμμίζει σε δήλωσή του στην «Εφ.Συν.» ο υπουργός Οικονομικών, αντικρούοντας την επιχειρηματολογία του επικεφαλής της ΕΚΤ για την Ελλάδα, Φραντσέσκο Ντρούντι, για τα οφέλη της προληπτικής πιστωτικής γραμμής.
Το θέμα είναι να σταθεί η χώρα στα δικά της πόδια. Να πάρουν όλοι τις ευθύνες τους. Με την προληπτική γραμμή πίστωσης, άρα και πρόγραμμα, οι οίκοι αξιολόγησης δεν θα αναβαθμίσουν τα ομόλογα σε επίπεδο να επενδύσουν και τα ασφαλιστικά ταμεία (investment grade). Αρα το μόνο που θα πετύχουμε είναι έναν χρόνο καθυστέρησης για να γυρίσουμε στην κανονικότητα
Θυμίζουμε ότι σε συνέντευξή του στη «Ναυτεμπορική», ο Φραντσέσκο Ντρούντι υποστήριζε ότι ένα προληπτικό πρόγραμμα «με αυστηρούς και αποτελεσματικούς όρους» θα διατηρούσε το waiver για τα ελληνικά ομόλογα, θα προλάμβανε τις διακυμάνσεις στις καταθέσεις, θα επιτάχυνε την άρση των capital controls και θα επέτρεπε τη συμπερίληψη της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης.
«Λεπτομερής επιτήρηση»
Τη βεβαιότητα του ότι δεν θα υπάρξει πιστοληπτική γραμμή επανέλαβε ο υπουργός Οικονομικών σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung.
«Μετά τον Αύγουστο του 2018 δεν θα υπάρξουν πια άλλες πιστώσεις στην Ελλάδα από τον ESM», δήλωσε με σαφήνεια ο Ευκλ. Τσακαλώτος και εξήγησε:
«Θα υπάρξει μια μορφή επιτήρησης, όπως υπάρχει και σε κάθε άλλη χώρα με πρόγραμμα. Στην περίπτωση της Ελλάδας η εποπτεία αυτή θα είναι ενδεχομένως περισσότερο λεπτομερής. Μόλις δείξουμε πόσο αξιόπιστοι είμαστε δεν θα γίνεται πια λόγος για πολιτικούς στόχους και τα εργαλεία που απαιτούνται, αλλά μόνο για τους στόχους, όπως το πρωτογενές πλεόνασμα του 3,5% που πρέπει να πετυχαίνει κάθε χρόνο η Ελλάδα μέχρι το 2022».
Τοποθετήθηκε, επίσης, για:
✎ το μαξιλάρι ασφαλείας που δημιουργεί η Ελλάδα για κάθε ενδεχόμενο: «Σύμφωνα με το ΔΝΤ από το μαξιλάρι θα πρέπει να καλυφθούν οι χρηματοδοτικές ανάγκες για ενάμιση με δύο χρόνια. Δεν θα έχουμε, ωστόσο, πρόσβαση στα χρήματα αυτά για τις δαπάνες του δημοσίου»
✎ τα 88 προαπαιτούμενα: «Το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων είναι εμπροσθοβαρές και οι σημαντικότερες μεταρρυθμίσεις βρίσκονταν στην αρχή. Τώρα το ζητούμενο είναι η ολοκλήρωση και βελτίωση μεταρρυθμιστικών βημάτων που έχουν ήδη γίνει και όχι θεμελιώδη πολιτικά ζητήματα»
✎ την επιβάρυνση των Ελλήνων με φόρους θυσιάζοντας την ανάπτυξη: «Για να πετύχουμε το πρωτογενές πλεόνασμα επιβαρύναμε υπέρ το δέον τμήματα της κοινωνίας. Τώρα όμως δημιουργούμε τα δημοσιονομικά περιθώρια για να μειώσουμε τα βάρη στα εν λόγω τμήματα της κοινωνίας. Γενικά όμως η φορολογία δεν είναι υπερβολικά υψηλή. Χάρη στην ανάπτυξη του 0,8% που πέτυχε η Ελλάδα υπάρχουν πλέον μεγαλύτερα περιθώρια για φοροελαφρύνσεις»
✎ την αύξηση του κατώτατου μισθού: «Καταβάλλονται προσπάθειες για την αύξηση του κατώτατου μισθού. Σε περίπτωση που και το 2018 ξεπεράσουμε τους στόχους του προϋπολογισμού θα χορηγήσουμε και πάλι ένα κοινωνικό μέρισμα»
✎ το μέλλον του ελληνικού χρέους: «Θα είναι μια δοκιμή για όλους μας να δούμε αν οι αγορές λάβουν το μήνυμα ότι το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο. Σε περίπτωση ωστόσο που ζητούσαμε μια προληπτική γραμμή στήριξης τότε δεν θα αξιολογούνταν ποτέ αντικειμενικά η πιστοληπτική ικανότητα της χώρας. Για το χρέος έχουμε δύο στόχους: μακροπρόθεσμα το πρωτογενές πλεόνασμα πρέπει να βρίσκεται κοντά στο 2%, οι χρηματοδοτικές μας ανάγκες να μην ξεπεράσουν το 15% του ΑΕΠ μέχρι το 2030 και μετά να μην είναι υψηλότερες από 20%. Έτσι διασφαλίζουμε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο για τα δημοσιονομικά μας και είμαστε σε θέση να προσδιορίσουμε ποίες ελαφρύνσεις απαιτούνται»
✎ τον «γαλλικό μηχανισμό» που συζήτησε με τους ομολόγους του από τη Γαλλία και τη Γερμανία, αλλά και το ΔΝΤ: «Η Ελλάδα θα λάβει αρχικά ορισμένες ελαφρύνσεις. Αν η ανάπτυξη βρίσκεται στα επίπεδα που προβλέπουν οι Ευρωπαίοι τότε όλα καλά. Σε περίπτωση όμως που οι αναπτυξιακοί ρυθμοί είναι χαμηλότεροι, όπως προβλέπει το ΔΝΤ, τότε θα υπάρξει δεύτερος γύρος ελαφρύνσεων»
✎ τη μείωση της ονομαστικής αξίας του ελληνικού χρέους: «Θα επιθυμούσα η Ελλάδα να αντιμετωπιστεί όπως η Γερμανία στη Συμφωνία του Λονδίνου το 1952 (σσ. με τη γενναία διαγραφή του χρέους), η οποία αποδείχθηκε χρήσιμη για το μετέπειτα οικονομικό θαύμα. Είμαι ωστόσο ικανοποιημένος με όσα συμφώνησαν οι υπουργοί Οικονομικών ήδη τον Ιούνιο του 2017»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου