Η κοινωνία χρειάζεται ένα μεγαλύτερο και διαφορετικό δημόσιο τομέα
του Γιάννη Ελαφρού,
Γιώργου Κρεασίδη
Άραγε πότε λέει την αλήθεια η κυβέρνηση για τους δημοσίους
υπαλλήλους; Όταν ο Παπανδρέου δικαιολογεί τα Μνημόνια και το
Μεσοπρόθεσμο ως αναγκαία για να πληρωθούν οι μισθοί του δημοσίου μαζί με
τις συντάξεις, οπότε αφού
αξίζει να καταστραφεί η χώρα για τους μισθούς
τους, μάλλον είναι απαραίτητοι για όλους μας; Ή όταν ο
Πάγκαλος τους
εγκαλεί γιατί κάνουν απεργίες και κλείνουν τους δρόμους
υπερασπιζόμενοι
τα 1.000 ευρώ που αδίκως παίρνουν;
Πόσοι είναι τελικά οι δημόσιοι υπάλληλοι; Είναι στα αλήθεια 1
εκατομμύριο όπως επιμένει να λέει ο Λοβέρδος, ένα χρόνο μετά την
πολυδάπανη απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων που τους έβγαλε 700.000;
Και γιατί δεν μπορεί να υπολογιστεί ο μυστηριώδης αριθμός με την
αξιοποίηση των στοιχείων μισθοδοσίας από τις δημόσιες υπηρεσίες;
Η υπόθεση δεν είναι απλή, καθώς η προπαγάνδα για τους δημοσίους
υπαλλήλους είναι βασικός πυλώνας στην ιδεολογική επίθεση που έχει
εξαπολύσει η κυβέρνηση της οικονομικής φρίκης για να κερδίσει αν όχι την
αποδοχή της εργαζόμενης πλειοψηφίας, τουλάχιστον τη διάσπασή της και
την ανοχή κάποιων κομματιών της.