World Without Borders

ΣΥΡΜΑΤΟΠΛΕΓΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ

 

ΒΕΡΟΛΙΝΟ-ΜΕΞΙΚΟ-ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ- ΕΒΡΟΣ

 

 

Τείχος στο ξέφραγο αμπέλι

ΛΩΡΗ ΚΕΖΑ |  Τρίτη 4 Ιανουαρίου 2011

Τείχος. Τι συνειρμούς φέρνει ένα σύγχρονο τείχος αντί άυλων συνόρων;

Τον παραλογισμό του Βερολίνου ή τη σκληρότητα των Ισραηλινών. Υπάρχουν βέβαια και ιστορικά τείχη που θαυμάζονται για την αρχιτεκτονική τους, το Σινικό, τα βυζαντινά. Ο κ. Χρήστος Παπουτσής δεν έχει αναφορές σε αυτά σχεδιάζοντας το κλείσιμο του Εβρου. Το συρματόπλεγμα που θα φυτέψει στα χερσαία σύνορα με την Τουρκία είναι αμερικανικής εμπνεύσεως όχι λόγω της ποιότητας κατασκευής: δεν κρατούν απέξω στρατούς και οργανωμένες δυνάμεις. Αποτρέπουν την έλευση μεμονωμένων ατόμων που εισέρχονται κατά κανόνα άοπλα. Το δικαιολογητικό υπάρχει. Η εισροή λαθρομεταναστών από τον Εβρο τετραπλασιάστηκε από την αρχή του 2010, από τότε δηλαδή που άρχισαν εντατικοί έλεγχοι στα θαλάσσια σύνορα. Η συγκυρία πάντως ευνοεί την απόφαση. Οι λαθρομετανάστες έγιναν περισσότερο από ποτέ ενοχλητικοί: δεν βρίσκουν εργολάβους φαραωνικών προθέσεων ενώ στα χωράφια υπάρχουν αλλοδαποί με παγιωμένα δικαιώματα. Οι νεοεισερχόμενοι πάνε απευθείας στα παγκάκια στις υποβαθμισμένες γειτονιές των μεγάλων πόλεων. Στην Πάτρα τα περιστατικά βίας είναι καθημερινά (απειλές με κατσαβίδια, συμπλοκές, σεξουαλικές παρενοχλήσεις).

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του υπουργού Προστασίας του Πολίτη μπαίνουν παράνομα στην Ελλάδα 200 με 250 άτομα ημερησίως, «χοντρικά» δηλαδή κάπου 80.000 τον χρόνο. Ακόμη κι αν βρουν κάποιο μεροκάματο, δεν θα βρουν κανονική δουλειά, οπότε ένα πολιτισμένο κράτος οφείλει να αναλάβει τη φροντίδα τους. Να τους στεγάσει, να τους ποτίσει, να τους ταΐσει, να προσφέρει υπηρεσίες υγείας, να διευκολύνει την επικοινωνία με τις Αρχές με μεταφραστές, νομικούς. Ακριβό σπορ ο πολιτισμός, πολύ ακριβότερο από ένα τειχαλάκι ολίγων χιλιομέτρων που θα λειτουργεί ως πρώτο ανάχωμα, πριν αναλάβουν οι συνοριοφύλακες της Ευρώπης, εκείνοι με τον διαστημικό εξοπλισμό και τα βιονικά προσόντα. Η ιδέα για τα συρματοπλέγματα δεν είναι καινούργια, απλώς η ασυνεννοησία μεταξύ στρατιωτικών και αστυνομίας δεν είχε επιτρέψει την ανόρθωσή τους.

Ο κ. Παπουτσής βρήκε τη μαγική φράση για να δικαιολογήσει την απόφασή του. «Η ελληνική κοινωνία έχει ξεπεράσει τα όριά της όσον αφορά τη δυνατότητα υποδοχής παράνομων μεταναστών». Κυνικό και απολύτως αληθινό. Η ελληνική κοινωνία βολεύτηκε από τους ανθρώπους που δεν είχαν «χαρτιά» και εργάζονταν χωρίς αξιώσεις.

Ξαφνικά η μέση οικογένεια βρέθηκε με παραδουλεύτρα, τα παιδιά των μικροαστών απέκτησαν νταντάδες, οι επιχειρηματίες βρήκαν ορδές αδυνάτων προς εκμετάλλευση και η χώρα έζησε το πρόσκαιρο όνειρο της ανάπτυξης. Με 80.000 νέους λαθρομετανάστες τον χρόνο ήταν ευνόητο να μην κρατήσει πολύ η αισιόδοξη πλευρά της παράνομης διαμονής και εργασίας. Ο κ. Παπουτσής έχει ως υπερασπιστή την πραγματικότητα, την άθλια εικόνα των καταυλισμών, την απαράδεκτη κατάσταση στο κέντρο της Αθήνας, τα κυκλώματα που εκμεταλλεύονται τους μετανάστες και τη ζημιά που γίνεται τελικά στην οικονομία. Επιπλέον οι λαθρομετανάστες συνέβαλαν στην κατακρήμνιση δικαιωμάτων που κερδήθηκαν με δεκαετίες συνδικαλιστικών αγώνων, κοινώς «χάλασαν την πιάτσα».

Εκτός από το συρματόπλεγμα στα σύνορα ο κ. Παπουτσής υπόσχεται ένα νέο νομοθετικό πλαίσιο που θα κρατά έξω από τη χώρα όσους δεν έχουν το δικαίωμα να εγκαθίστανται μόνιμα. Τώρα ακόμη κι όταν εντοπίζονται άτομα που εισέρχονται παράνομα, απλώς καταγράφονται με την παράκληση να εγκαταλείψουν τη χώρα μέσα σε έναν μήνα.

Εγκλωβίζονται έτσι στην Ελλάδα και δεν μπορούν να πάνε εκεί που ουσιαστικά θέλουν, στη Δυτική Ευρώπη. Ολα αυτά τα είπαν και άλλοι υπουργοί: όλοι είχαν μια θεωρητική λύση για το ζήτημα της παράνομης μετανάστευσης.

Πιθανότατα ο κ. Παπουτσής θα τα καταφέρει, με τη μαγική φράση του να φέρνει αποτελέσματα: «Η ελληνική κοινωνία έχει ξεπεράσει τα όριά της όσον αφορά τη δυνατότητα υποδοχής παράνομων μεταναστών».

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=376159&ct=6&dt=04/01/2011#ixzz1AA4VEG6U

                                 ΕΙΚΟΝΕΣ 

                          ΑΠΟ ΤΟ 

                          ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ 

                          ΨΑΡΕΜΑ 

                          ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ

Χτες και σήμερα ίδια κι όμοια, χρόνος μπρος, χρόνια μετά…
Η ύπαρξή σου σε σκοτάδι όλο πηχτότερο βουτά.
Τάχα η θέλησή σου λίγη, τάχα ο πόνος σου μεγάλος;
Αχ, πούσαι, νιότη, πούδειχνες πως θα γινόμουν άλλος!

Κώστας Βάρναλης

Picasonidis