Τέλμα
Και όσο αντέχουμε τόσο θα μας τα
παίρνουνε. Και αντέχουμε για ποικίλους λόγους. Ενα μέρος αισθάνεται
συνένοχο στην αρπαγή του δημοσίου χρήματος. Συμμέτοχοι στη φοροδιαφυγή,
στη μικρή διαπλοκή και στην εκλογική πελατεία την εκλεκτή. Ετσι
αλλοτριώθηκαν, ξέπεσαν και η πολιτική τους συνείδηση εκφυλίστηκε.
Ασε,
σου λέει. Κάλλιο πέντε και στο χέρι παρά δέκα και καρτέρει. Η τσέπη τους
και η περιουσία τους ακόμη και στα δύσκολα αντέχουν. Διακόσια και πλέον
δισεκατομμύρια το άθροισμα των μικρών και μεσαίων καταθέσεων στις
ελληνικές τράπεζες.
Ενα δεύτερο, μικρότερο, μέρος, που ζει μεταξύ
φθοράς και αφθαρσίας, είναι τρομοκρατημένο. Κυρίως το προλεταριάτο και
οι χαμηλοαμειβόμενοι υπάλληλοι. Με σκυμμένο το κεφάλι και με διαρκές
καρδιοχτύπι τρέμουν τη στιγμή που τα αφεντικά θα τους απολύσουν χωρίς
ούτε καν να τους αποζημιώσουν. Υποταγμένοι και από μαχητικό σθένος
εντελώς αφοπλισμένοι.
Επομένως, είτε για τον έναν είτε για τον άλλον
λόγο, η κοινωνία πολλές αντοχές διαθέτει. Για να καταλάβετε μια υπόθεση
εργασίας θα σας πω. Ας πούμε ότι ένα εκατομμύριο κατεβαίνουν σε
καθιστική διαμαρτυρία χωρίς να ρίξουν μισή πέτρα με το εξής αίτημα: Εδώ
και τώρα να τιμωρηθούν οι επίορκοι και απατεώνες πολιτικοί. Ε, μέσα σε
χρόνο ρεκόρ το σύστημα για να γλιτώσει τα χειρότερα θα μεταμορφωνόταν
στο λεπτό. Το συμπέρασμα μελαγχολικό.
Αφού εσύ, εγώ, εμείς δεν είμαστε
ικανοί, ε, τότε δεν φταίνε μόνο οι πολιτικοί. Το τέλμα αρχίζει από τα
κάτω και ολοκληρώνεται στην κορυφή!
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artId=383400&dt=09/02/2011#ixzz1DUyo7Auk
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου