Σχολεία συνενώνει ή μπρίκια κολλάει η υπουργός απ’ τη Λοζάνη

του Κλέαρχου Τσαουσίδη

Αγνοώ αν η κοσμοπολίτισσα υπουργός Παιδείας γνωρίζει που βρίσκεται ο Βάβδος. Το πανέμορφο, ορεινό χωριό της Χαλκιδικής, απ’ αυτά που όλοι κλαίμε υποκριτικά όταν ερημώνουν (όλα δεν μπορεί να γίνουν Αράχοβες).

Αγνοώ και τα ακριβή κριτήρια με τα οποία οι υφιστάμενοί της πρότειναν τη συνένωση σχολείων, κυρίως της στοιχειώδους βαθμίδας. Διευκρινίζω ότι δεν είμαι σώνει και καλά εναντίον των συνενώσεων. Εναντίον των αρπαχτών και των απαίδευτων πολιτικών είμαι.

 

Φαντάζομαι, όμως, πως κάποιες συνενώσεις αποκλείεται να τις σκέφτηκαν εκπαιδευτικοί, εκτός κι αν είναι όλοι από την Κοζάνη. Εκτός κι αν η υπουργός ανέθεσε το έργο σε κανέναν ή καμιά που γνώρισε στο γυμναστήριο (ο άλλος τις κάνει υπουργούς) ή στη κομμώτριά της. Έναν παιδαγωγό (μάχιμο και όχι με αγορασμένα μεταπτυχιακά) ρώτησαν;

Διάβασα λοιπόν στον κατάλογο που δημοσιεύτηκε κατά προτεραιότητα στη ΝΕΑ Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (του Ομίλου ΔΟΨ) ότι το νηπιαγωγείο του Βάβδου (μην απορείτε για το αρσενικό γένος, έτσι είναι) συνενώνεται με το νηπιαγωγείο της Γαλάτιστας.

Με τα στοιχεία που παραθέτει η κυβερνητική φυλλάδα, οποιοσδήποτε αγεωγράφητος θα συμφωνήσει. Οπως θα συμφωνούσα κι εγώ για κάποιο σχολείο με τέσσερα μωρά κάπου στην Κρήτη, αν δεν είχα πεισθεί ότι η κατοχική κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα που να μην υποκρύπτει μικροκομματική λογική ή οικονομική λοβιτούρα. Τίποτα.

Οπως μας βολεύει

Τι λέει λοιπόν η ανακοίνωση του υπουργείου; Τέσσερα παιδιά υπάρχουν στο νηπιαγωγείο, μόνο 13 χιλιόμετρα απέχει ο Βάβδος από τη Γαλάτιστα. Προσθέτω κι εγώ ότι υπάρχει λεωφορείο το πρωί που πάει στη Γαλάτιστα τα παιδιά του Γυμνασίου και του Λυκείου. Σα να λέμε Κηφισιά – Μοναστηράκι. Ας πάει και τα μωρά, έτσι;

Οι επαρχιώτες που καβάλησαν είναι πιο επικίνδυνοι από τους γηγενείς αστούς, το ζούμε κάθε μέρα. Και οι νεοπροσύλητοι προκύπτουν πιο φανατικοί από τους ζηλωτές: γενίτσαροι.

Πώς λοιπόν να καταλάβουν οι τεμπέληδες, βολεμένοι στην Αθήνα, με αποσπάσεις από απομονωμένα μέρη που τα αφήνουν να ρημάζουν (και εδώ είναι τεράστια η ευθύνη του συνδικαλιστικού κινήματος των εκπαιδευτικών) ότι αυτά τα 13 χιλιόμετρα ισοδυναμούν το χειμώνα με πενήντα; Ποιος να το καταλάβει; Οι κυρίες που έχουν το υψηλότερο ποσοστό στον κόσμο σε επαπειλούμενες κυήσεις; Οι «ετοιμοθάνατοι» που χοροπηδάνε σαν κατσίκια στα μπαρ της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας όπου έχουν αποσπαστεί. Οι πολύτεκνοι που σε λίγο θα ζητάνε να υπηρετούν δίπλα στο σπίτι τους; Αυτοί που προσκομίζουν πλαστά χαρτιά συνυπηρέτησης; Ποιοι;

Ποιο λειτούργημα;

Αναφέρομαι σε εκπαιδευτικούς που υπηρετούν στο υπουργείο. Εκπαιδευτικοί που ακολούθησαν αυτό το επάγγελμα για να έχουν σίγουρο μισθό και τεμπελιά, αμαυρώνοντας το λειτούργημα που πλέον η μειοψηφία ασκεί (και, για να προλάβω τους αγωνιζόμενους για το δικαίωμα στην τεμπελιά, το ίδιο ισχύει στους δημοσιογράφους που πληρώνονται από το δημόσιο, στους γιατρούς, στους δικηγόρους, στους μηχανικούς. Οι μειοψηφίες δουλεύουν. Οι πλειοψηφίες μας δουλεύουν έχοντας και τον κομματάρχη, γαλάζιο ή πράσινο, να στηρίζει «τα δίκια τους»).

Αυτοί έπρεπε να ξεσηκωθούν απέναντι στο τρίο της συμφοράς που ισοπεδώνει το υπουργείο Παιδείας: Διαμαντοπούλου, Γεννηματά, Χριστοφιλοπούλου (η τελευταία δεν ξέρει και ελληνικά).

Αυτοί έπρεπε να παλεύουν για να μάθουν γράμματα τα παιδιά, αντί να συνωστίζονται στα γραφεία των βουλευτών της περιφέρειάς τους για να πάρουν από το παράθυρο την απόσπαση ή τη μετάθεση (με χαλκευμένους τίτλους σπουδών, με φανταστικές ασθένειες, επειδή έχουν πολλά παιδιά (θαρρείς ότι αυτοί που έχουν δυο ή ένα έχουν άλλη στάση στην τάξη).

Αναλγησία και βλακεία

Τα πράγματα είναι απλά: τα τέσσερα μωρά του νηπιαγωγείου του Βάβδου δε θα πηγαίνουν με -10 βαθμούς Κελσίου στη Γαλάτιστα, με το λεωφορείο των μεγάλων. Ούτε με ταξί. Διότι το οδόστρωμα είναι παγωμένο και η καθημερινή μετακίνηση σε 26 χιλιόμετρα άθλιου, ορεινού δρόμου δημιουργεί στατιστικά μεγάλο κίνδυνο.

Και του χρόνου, οι οικογένειες των παιδιών θα μετακομίσουν στα πεδινά -και όχι στη Γαλάτιστα όπου ήδη τα σχολεία είναι υπερπλήρη- και έτσι θα κλείσει και το διθέσιο Δημοτικό του Βάβδου που πέρσι είχε 19 παιδιά και φέτος 12. Άρχισε ήδη η νέα μετανάστευση των οικογενειών με παιδιά.

Τι να καταλάβει η Διαμαντοπούλου; Της έμεινε χρόνος από το να προσπαθεί να μιμηθεί τη Σεγκολέν Ρουαγιάλ (όταν η Γαλλίδα ήταν στα πάνω της) και να φτιάχνει τώρα το προφίλ της πετυχημένης πολιτικού – δελφίνου, που ο διορισμός της στις Βριξέλες την έκανε να νομίζει ότι η Κοζάνη έγινε Λοζάνη;

Αυτή θα έστελνε το παιδί της στη Γαλάτιστα;

Αλλά κι αυτός που προΐσταται της κατοχικής κυβέρνησης έχει βαλθεί να καταστρέψει αυτά που ο παππούς του έστησε την τετραετία 1928-32 ως υπουργός Παιδείας.

Ξέρω, ξέρω: τότε δεν είχαμε προβλήματα. Μόνο 1,5 εκατομμύριο πρόσφυγες από τη Μικρασία

http://www.pressinaction.gr/koinonia/paideia/item/1473-sxoleia-synenonei-i-mprikia-kollaei-i-ypoyrgos-ap-ti-lozani