Ποιοι «καταπίνουν» τους Γραμματείς;
Φαίνεται
ότι δεν θα πληροφορηθούμε ποτέ τους πραγματικούς λόγους της παραίτησης
του Γενικού Γραμματέα του υπουργείου Οικονομικών κ. Δ. Γεωργακόπουλου.
«Έλα μωρέ, ένας Γενικός Γραμματέας που παραιτήθηκε, δεν είναι σπουδαίο ζήτημα» ψιθυρίζουν ήδη αρκετοί στη κυβέρνηση.
Ενδεχομένως να μην ήταν σπουδαίο ζήτημα, αν ο κ. Γεωργακόπουλος ήταν ο πρώτος Γενικός Γραμματέας που παραιτείται. Αλλά δυστυχώς για την κυβέρνηση είναι ο τέταρτος σε διάστημα δύο μηνών.
Δεν θα ήταν σπουδαίο ζήτημα, αν ο κ. Γεωργακόπουλος ήταν Γενικός Γραμματέας σε κάποιο δευτεροκλασσάτο υπουργείο. Αλλά εφόσον ήταν στο υπουργείο από το οποίο εξαρτάται η τύχη της χώρας, τότε το ζήτημα έχει τη σημασία του.
Τέλος δεν θα ήταν σπουδαίο ζήτημα, αν το αντικείμενο που χειριζόταν ο κ. Γεωργακόπουλος, δηλαδή τα δημόσια έσοδα, πήγαινε καλά. Αλλά όταν στο τελευταίο δίμηνο υπάρχει μια υστέρηση της τάξης του 9,2, τότε το ζήτημα είναι τεράστιο.
Γιατί λοιπόν παραιτήθηκε ο κ. Γεωργακόπουλος. Επειδή δεν έκανε καλά την δουλειά του; Ή μήπως επειδή ορισμένοι δεν τον άφηναν να κάνει καλά τη δουλειά του;
Αν δεν έκανε καλά την δουλειά του ο ίδιος, γιατί δεν του ζητούσε την παραίτησή του ο προϊστάμενος του υπουργός; Κι αν έκανε καλά την δουλειά του, ποιοι είναι εκείνοι στο υπουργείο Οικονομικών που βάζουν το δικό τους συμφέρον πάνω από το συμφέρον της οικονομίας και κατ’ επέκταση πάνω από το συμφέρον της χώρας.
Εντελώς συμπτωματικά εξάλλου, και οι τέσσερις Γενικοί Γραμματείς που παραιτήθηκαν από τα υπουργεία Παιδείας, Εργασίας, Ναυτιλίας και Οικονομικών, παραιτήθηκαν καταγγέλλοντας ότι κάποιοι δεν τους άφηναν να κάνουν τη δουλειά τους, ενώ είχαν επιλεγεί ως ειδικοί στο αντικείμενο που διαχειριζόταν.
Ποιοι είναι λοιπόν αυτοί που «καταπίνουν» τους Γενικούς Γραμματείς τον έναν μετά τον άλλον; Κι αν δεν είναι οι υπουργοί τους, τι έχουν να πουν οι υπουργοί γι αυτόν τον πολιτικό «κανιβαλισμό» των στενών –υποτίθεται- συνεργατών τους;
Γιατί ίσως έτσι αντιληφθούμε και γιατί στα υπουργεία όλα κινούνται με ρυθμούς χελώνας...
«Έλα μωρέ, ένας Γενικός Γραμματέας που παραιτήθηκε, δεν είναι σπουδαίο ζήτημα» ψιθυρίζουν ήδη αρκετοί στη κυβέρνηση.
Ενδεχομένως να μην ήταν σπουδαίο ζήτημα, αν ο κ. Γεωργακόπουλος ήταν ο πρώτος Γενικός Γραμματέας που παραιτείται. Αλλά δυστυχώς για την κυβέρνηση είναι ο τέταρτος σε διάστημα δύο μηνών.
Δεν θα ήταν σπουδαίο ζήτημα, αν ο κ. Γεωργακόπουλος ήταν Γενικός Γραμματέας σε κάποιο δευτεροκλασσάτο υπουργείο. Αλλά εφόσον ήταν στο υπουργείο από το οποίο εξαρτάται η τύχη της χώρας, τότε το ζήτημα έχει τη σημασία του.
Τέλος δεν θα ήταν σπουδαίο ζήτημα, αν το αντικείμενο που χειριζόταν ο κ. Γεωργακόπουλος, δηλαδή τα δημόσια έσοδα, πήγαινε καλά. Αλλά όταν στο τελευταίο δίμηνο υπάρχει μια υστέρηση της τάξης του 9,2, τότε το ζήτημα είναι τεράστιο.
Γιατί λοιπόν παραιτήθηκε ο κ. Γεωργακόπουλος. Επειδή δεν έκανε καλά την δουλειά του; Ή μήπως επειδή ορισμένοι δεν τον άφηναν να κάνει καλά τη δουλειά του;
Αν δεν έκανε καλά την δουλειά του ο ίδιος, γιατί δεν του ζητούσε την παραίτησή του ο προϊστάμενος του υπουργός; Κι αν έκανε καλά την δουλειά του, ποιοι είναι εκείνοι στο υπουργείο Οικονομικών που βάζουν το δικό τους συμφέρον πάνω από το συμφέρον της οικονομίας και κατ’ επέκταση πάνω από το συμφέρον της χώρας.
Εντελώς συμπτωματικά εξάλλου, και οι τέσσερις Γενικοί Γραμματείς που παραιτήθηκαν από τα υπουργεία Παιδείας, Εργασίας, Ναυτιλίας και Οικονομικών, παραιτήθηκαν καταγγέλλοντας ότι κάποιοι δεν τους άφηναν να κάνουν τη δουλειά τους, ενώ είχαν επιλεγεί ως ειδικοί στο αντικείμενο που διαχειριζόταν.
Ποιοι είναι λοιπόν αυτοί που «καταπίνουν» τους Γενικούς Γραμματείς τον έναν μετά τον άλλον; Κι αν δεν είναι οι υπουργοί τους, τι έχουν να πουν οι υπουργοί γι αυτόν τον πολιτικό «κανιβαλισμό» των στενών –υποτίθεται- συνεργατών τους;
Γιατί ίσως έτσι αντιληφθούμε και γιατί στα υπουργεία όλα κινούνται με ρυθμούς χελώνας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου