Μετανάστες και απεργία πείνας
Χρωστώ ευγνωμοσύνη στους μετανάστες
-απεργούς πείνας που με τη στάση τους ανοίγουν στην ελληνική κοινωνία
το μεγάλο πολιτικό θέμα των ηθικών αξιών.
Την επιταγή για προστασία της αξιοπρέπειας εκείνων, των οποίων
την υπόσταση αναγνωρίζουμε μόνον όταν πρόκειται να τους εκμεταλλευτούμε.
Τους χρωστώ ευγνωμοσύνη ακόμη περισσότερο, γιατί στην κρίση που
περνά η χώρα μας και ο κόσμος, κρίση πολιτική, οικονομική και κοινωνική,
η στάση τους δείχνει πιο καθαρά την κρίση του δικού μας συστήματος
αξιών, καθώς και τη βαθιά ανθρωπολογική μεταβολή που συντελέστηκε στις
κοινωνίες μας.
Η Ελλάδα αντιμετωπίζει πράγματι σοβαρό πρόβλημα με τη
μετανάστευση. Λειτουργεί στην πράξη ως «κέντρο μεταγωγών» χωρίς όμως να
επιτρέπει τη μεταγωγή, δηλαδή την έξοδο των μεταναστών στις χώρες του
τελικού προορισμού τους (Κ. Δουζίνας - Δουβλίνο ΙΙ).
Ωστόσο: Σ' αυτόν
τον πολιτικό και κοινωνικό ζόφο και τον δαρβινιστικό εφιάλτη που ζούμε,
οι μετανάστες -απεργοί πείνας μάς χαρίζουν το δροσερό αεράκι μιας ηθικής
συνείδησης και στάσης, που δείχνει ότι για αξίες υψηλές υπάρχουν
πάντοτε άνθρωποι που είναι έτοιμοι να θυσιάσουν ακόμη και τη ζωή τους.
Και μόνο γι' αυτό τους χρωστάμε αμέριστη στήριξη.
Αλήθεια, για ποιες αξίες θα ήμασταν έτοιμοι να ρισκάρουμε σήμερα
οι Ελληνες; Ή μήπως η τρομακτική βία που ασκείται στους ανθρώπους με
τις πολιτικές του Μνημονίου δεν κατακρημνίζει τις αξίες στις οποίες
στηρίξαμε και στηρίζουμε τον κοινό μας βίο;
* Καθηγητής Εργατικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου